σεβάζομαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

σεβάζομαι • (sebázomai)

  1. to fear, be afraid
  2. to honour religiously, to worship
  3. (post-Homeric) synonym of σέβομαι (sébomai)

Conjugation

   Present: σεβᾰ́ζομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative σεβᾰ́ζομαι σεβᾰ́ζεαι σεβᾰ́ζεται σεβᾰ́ζεσθον σεβᾰ́ζεσθον σεβᾰζόμε(σ)θᾰ σεβᾰ́ζεσθε σεβᾰ́ζονται
subjunctive σεβᾰ́ζωμαι σεβᾰ́ζηαι σεβᾰ́ζηται σεβᾰ́ζησθον σεβᾰ́ζησθον σεβᾰζώμε(σ)θᾰ σεβᾰ́ζησθε σεβᾰ́ζωνται
optative σεβᾰζοίμην σεβᾰ́ζοιο σεβᾰ́ζοιτο σεβᾰ́ζοισθον σεβᾰζοίσθην σεβᾰζοίμε(σ)θᾰ σεβᾰ́ζοισθε σεβᾰζοίᾰτο
imperative   σεβᾰ́ζεο σεβᾰζέσθω σεβᾰ́ζεσθον σεβᾰζέσθων   σεβᾰ́ζεσθε σεβᾰζέσθων
infinitive σεβᾰ́ζεσθαι
participle m σεβᾰζόμενος
f σεβᾰζομένη
n σεβᾰζόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐσεβᾰζόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative ἐσεβᾰζόμην ἐσεβᾰ́ζου ἐσεβᾰ́ζετο ἐσεβᾰ́ζεσθον ἐσεβᾰζέσθην ἐσεβᾰζόμε(σ)θᾰ ἐσεβᾰ́ζεσθε ἐσεβᾰ́ζοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: σεβασσᾰ́μην, ἐσεβάσθην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative σεβασσᾰ́μην σεβάσσᾰο σεβάσσᾰτο σεβάσσᾰσθον σεβασσᾰ́σθην σεβασσᾰ́με(σ)θᾰ σεβάσσᾰσθε σεβάσσᾰντο
subjunctive σεβάσσωμαι σεβάσσηαι σεβάσσηται σεβάσσησθον σεβάσσησθον σεβασσώμε(σ)θᾰ σεβάσσησθε σεβάσσωνται
optative σεβασσαίμην σεβάσσαιο σεβάσσαιτο σεβάσσαισθον σεβασσαίσθην σεβασσαίμε(σ)θᾰ σεβάσσαισθε σεβασσαίᾰτο
imperative   σέβασσαι σεβασσᾰ́σθω σεβάσσᾰσθον σεβασσᾰ́σθων   σεβάσσᾰσθε σεβασσᾰ́σθων
passive indicative ἐσεβάσθην ἐσεβάσθης ἐσεβάσθη ἐσεβάσθητον ἐσεβασθήτην ἐσεβάσθημεν ἐσεβάσθητε ἐσεβάσθησᾰν,
ἐσέβασθεν
subjunctive σεβασθῶ σεβασθῇς σεβασθῇ σεβασθῆτον σεβασθῆτον σεβασθῶμεν σεβασθῆτε σεβασθῶσῐ(ν)
optative σεβασθείην σεβασθείης σεβασθείη σεβασθεῖτον / σεβασθείητον σεβασθείτην / σεβασθειήτην σεβασθεῖμεν / σεβασθείημεν σεβασθεῖτε / σεβασθείητε σεβάσθειεν / σεβασθείησᾰν
imperative   σεβάσθητῐ σεβασθήτω σεβάσθητον σεβασθήτων   σεβάσθητε σεβασθέντων
middle passive
infinitive σεβάσσᾰσθαι σεβασθῆναι / σεβασθήμεναι
participle m σεβασσᾰ́μενος σεβασθείς
f σεβασσᾰμένη σεβασθεῖσᾰ
n σεβασσᾰ́μενον σεβασθέν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.