σεληνιακός

Ancient Greek

Etymology

From σελήνη (selḗnē, “moon”) +‎ -ακός (-akós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /se.lɛː.ni.a.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /se.le̝.ni.aˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /se.li.ni.aˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /se.li.ni.aˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /se.li.ni.aˈkos/

Adjective

σεληνῐᾰκός • (selēnĭăkós) m (feminine σεληνῐᾰκή, neuter σεληνῐᾰκόν); first/second declension

of or for the moon, lunar
- 46 CE – 120 CE, Plutarch, The Life of Numa Pompilius 18
- 46 CE – 120 CE, Plutarch, The Life of Numa Pompilius 2.376
epileptic
- Lithica 50

Inflection

First and second declension of σεληνῐᾰκός; σεληνῐᾰκή; σεληνῐᾰκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σεληνῐᾰκός selēnĭăkós	σεληνῐᾰκή selēnĭăkḗ	σεληνῐᾰκόν selēnĭăkón	σεληνῐᾰκώ selēnĭăkṓ	σεληνῐᾰκᾱ́ selēnĭăkā́	σεληνῐᾰκώ selēnĭăkṓ	σεληνῐᾰκοί selēnĭăkoí	σεληνῐᾰκαί selēnĭăkaí	σεληνῐᾰκᾰ́ selēnĭăkắ
Genitive	σεληνῐᾰκοῦ selēnĭăkoû	σεληνῐᾰκῆς selēnĭăkês	σεληνῐᾰκοῦ selēnĭăkoû	σεληνῐᾰκοῖν selēnĭăkoîn	σεληνῐᾰκαῖν selēnĭăkaîn	σεληνῐᾰκοῖν selēnĭăkoîn	σεληνῐᾰκῶν selēnĭăkôn	σεληνῐᾰκῶν selēnĭăkôn	σεληνῐᾰκῶν selēnĭăkôn
Dative	σεληνῐᾰκῷ selēnĭăkōî	σεληνῐᾰκῇ selēnĭăkēî	σεληνῐᾰκῷ selēnĭăkōî	σεληνῐᾰκοῖν selēnĭăkoîn	σεληνῐᾰκαῖν selēnĭăkaîn	σεληνῐᾰκοῖν selēnĭăkoîn	σεληνῐᾰκοῖς selēnĭăkoîs	σεληνῐᾰκαῖς selēnĭăkaîs	σεληνῐᾰκοῖς selēnĭăkoîs
Accusative	σεληνῐᾰκόν selēnĭăkón	σεληνῐᾰκήν selēnĭăkḗn	σεληνῐᾰκόν selēnĭăkón	σεληνῐᾰκώ selēnĭăkṓ	σεληνῐᾰκᾱ́ selēnĭăkā́	σεληνῐᾰκώ selēnĭăkṓ	σεληνῐᾰκούς selēnĭăkoús	σεληνῐᾰκᾱ́ς selēnĭăkā́s	σεληνῐᾰκᾰ́ selēnĭăkắ
Vocative	σεληνῐᾰκέ selēnĭăké	σεληνῐᾰκή selēnĭăkḗ	σεληνῐᾰκόν selēnĭăkón	σεληνῐᾰκώ selēnĭăkṓ	σεληνῐᾰκᾱ́ selēnĭăkā́	σεληνῐᾰκώ selēnĭăkṓ	σεληνῐᾰκοί selēnĭăkoí	σεληνῐᾰκαί selēnĭăkaí	σεληνῐᾰκᾰ́ selēnĭăkắ
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σεληνῐᾰκῶς selēnĭăkôs			σεληνῐᾰκώτερος selēnĭăkṓteros			σεληνῐᾰκώτᾰτος selēnĭăkṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Greek: σεληνιακός (seliniakós)

Greek

Etymology

From Ancient Greek σεληνιακός (selēniakós).

Adjective

σεληνιακός • (seliniakós) m (feminine σεληνιακή, neuter σεληνιακό)

lunar
σεληνιακό φως, ("moonlight")

σεληνιακό μήνας ("lunar month")

Related terms

Σελήνη f (Selíni, “moon”)

σεληνιακός

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

Adjective

Related terms

See also