σηπτικός

Ancient Greek

Etymology

From σήπω (sḗpō, “make rotten”) +‎ -τῐκός (-tĭkós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɛːp.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /se̝p.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sip.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sip.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sip.tiˈkos/

Adjective

σηπτῐκός • (sēptĭkós) m (feminine σηπτῐκή, neuter σηπτῐκόν); first/second declension

putrefactive, septic
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, History of Animals 8.29,3
- 36 BCE – 30 BCE, Diodorus Siculus, Historical Library 492.49

Inflection

First and second declension of σηπτῐκός; σηπτῐκή; σηπτῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σηπτῐκός sēptĭkós	σηπτῐκή sēptĭkḗ	σηπτῐκόν sēptĭkón	σηπτῐκώ sēptĭkṓ	σηπτῐκᾱ́ sēptĭkā́	σηπτῐκώ sēptĭkṓ	σηπτῐκοί sēptĭkoí	σηπτῐκαί sēptĭkaí	σηπτῐκᾰ́ sēptĭkắ
Genitive	σηπτῐκοῦ sēptĭkoû	σηπτῐκῆς sēptĭkês	σηπτῐκοῦ sēptĭkoû	σηπτῐκοῖν sēptĭkoîn	σηπτῐκαῖν sēptĭkaîn	σηπτῐκοῖν sēptĭkoîn	σηπτῐκῶν sēptĭkôn	σηπτῐκῶν sēptĭkôn	σηπτῐκῶν sēptĭkôn
Dative	σηπτῐκῷ sēptĭkōî	σηπτῐκῇ sēptĭkēî	σηπτῐκῷ sēptĭkōî	σηπτῐκοῖν sēptĭkoîn	σηπτῐκαῖν sēptĭkaîn	σηπτῐκοῖν sēptĭkoîn	σηπτῐκοῖς sēptĭkoîs	σηπτῐκαῖς sēptĭkaîs	σηπτῐκοῖς sēptĭkoîs
Accusative	σηπτῐκόν sēptĭkón	σηπτῐκήν sēptĭkḗn	σηπτῐκόν sēptĭkón	σηπτῐκώ sēptĭkṓ	σηπτῐκᾱ́ sēptĭkā́	σηπτῐκώ sēptĭkṓ	σηπτῐκούς sēptĭkoús	σηπτῐκᾱ́ς sēptĭkā́s	σηπτῐκᾰ́ sēptĭkắ
Vocative	σηπτῐκέ sēptĭké	σηπτῐκή sēptĭkḗ	σηπτῐκόν sēptĭkón	σηπτῐκώ sēptĭkṓ	σηπτῐκᾱ́ sēptĭkā́	σηπτῐκώ sēptĭkṓ	σηπτῐκοί sēptĭkoí	σηπτῐκαί sēptĭkaí	σηπτῐκᾰ́ sēptĭkắ
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σηπτῐκῶς sēptĭkôs			σηπτῐκώτερος sēptĭkṓteros			σηπτῐκώτᾰτος sēptĭkṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

σηπτήριον (sēptḗrion)

Descendants

→ Latin: sēpticus

References

“σηπτικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
σηπτικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Adjective

σηπτικός • (siptikós) m (feminine σηπτική, neuter σηπτικό)

septic

Declension

Declension of σηπτικός
	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	σηπτικός (siptikós)	σηπτική (siptikí)	σηπτικό (siptikó)	σηπτικοί (siptikoí)	σηπτικές (siptikés)	σηπτικά (siptiká)
genitive	σηπτικού (siptikoú)	σηπτικής (siptikís)	σηπτικού (siptikoú)	σηπτικών (siptikón)	σηπτικών (siptikón)	σηπτικών (siptikón)
accusative	σηπτικό (siptikó)	σηπτική (siptikí)	σηπτικό (siptikó)	σηπτικούς (siptikoús)	σηπτικές (siptikés)	σηπτικά (siptiká)
vocative	σηπτικέ (siptiké)	σηπτική (siptikí)	σηπτικό (siptikó)	σηπτικοί (siptikoí)	σηπτικές (siptikés)	σηπτικά (siptiká)

Derived terms

σηπτική δεξαμενή f (siptikí dexamení, “septic tank”)

Related terms

see: ασηψία f (asipsía, “asepsis”)