σιφνιάζω

Ancient Greek

Etymology

From Σίφνος (Síphnos, “Siphnos”) + -άζω (-ázō).

Pronunciation

 

Verb

σιφνιάζω • (siphniázō)

  1. (literal) to act like a person from the island of Siphnos
  2. to engage in elaborate musical performances resembling those of Philoxenides of Siphnos
  3. (vulgar) to touch someone's buttocks with one's finger

Inflection

   Present: σιφνιάζω, σιφνιάζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σιφνιάζω σιφνιάζεις σιφνιάζει σιφνιάζετον σιφνιάζετον σιφνιάζομεν σιφνιάζετε σιφνιάζουσῐ(ν)
subjunctive σιφνιάζω σιφνιάζῃς σιφνιάζῃ σιφνιάζητον σιφνιάζητον σιφνιάζωμεν σιφνιάζητε σιφνιάζωσῐ(ν)
optative σιφνιάζοιμῐ σιφνιάζοις σιφνιάζοι σιφνιάζοιτον σιφνιαζοίτην σιφνιάζοιμεν σιφνιάζοιτε σιφνιάζοιεν
imperative   σιφνίαζε σιφνιαζέτω σιφνιάζετον σιφνιαζέτων   σιφνιάζετε σιφνιαζόντων
middle/
passive 		indicative σιφνιάζομαι σιφνιάζῃ / σιφνιάζει σιφνιάζεται σιφνιάζεσθον σιφνιάζεσθον σιφνιαζόμεθᾰ σιφνιάζεσθε σιφνιάζονται
subjunctive σιφνιάζωμαι σιφνιάζῃ σιφνιάζηται σιφνιάζησθον σιφνιάζησθον σιφνιαζώμεθᾰ σιφνιάζησθε σιφνιάζωνται
optative σιφνιαζοίμην σιφνιάζοιο σιφνιάζοιτο σιφνιάζοισθον σιφνιαζοίσθην σιφνιαζοίμεθᾰ σιφνιάζοισθε σιφνιάζοιντο
imperative   σιφνιάζου σιφνιαζέσθω σιφνιάζεσθον σιφνιαζέσθων   σιφνιάζεσθε σιφνιαζέσθων
active middle/passive
infinitive σιφνιάζειν σιφνιάζεσθαι
participle m σιφνιάζων σιφνιαζόμενος
f σιφνιάζουσᾰ σιφνιαζομένη
n σιφνιᾶζον σιφνιαζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.