σκάνταλο

Greek

Etymology

Inherited from Koine Greek σκάνδαλον (skándalon) with -νδ- → -ντ- alteration.[1] Doublet of σκάνδαλο (skándalo).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈskan.da.lo/
  • Hyphenation: σκά‧ντα‧λο

Noun

σκάνταλο • (skántalo) n (plural σκάνταλα)

  1. rascal, scamp (mischievous child)

Declension

Declension of σκάνταλο
singular plural
nominative σκάνταλο (skántalo) σκάνταλα (skántala)
genitive σκάνταλου (skántalou) σκάνταλων (skántalon)
accusative σκάνταλο (skántalo) σκάνταλα (skántala)
vocative σκάνταλο (skántalo) σκάνταλα (skántala)

Derived terms

  • σκανταλιά f (skantaliá), σκανδαλιά f (skandaliá)
  • σκανταλιάρης (skantaliáris), σκανδαλιάρης (skandaliáris)
  • σκανταλιάρικος (skantaliárikos), σκανδαλιάρικος (skandaliárikos)

References

  1. ^ σκάνταλο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.