σκεπτικός
Ancient Greek
Etymology
From σκέπτομαι (sképtomai, “to consider”) + -ικός (-ikós).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /skep.ti.kós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /skep.tiˈkos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /scep.tiˈkos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /scep.tiˈkos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /scep.tiˈkos/
Adjective
σκεπτῐκός • (skeptĭkós) m (feminine σκεπτῐκή, neuter σκεπτῐκόν); first/second declension
- thoughtful, inquiring
- The template Template:rfc-sense does not use the parameter(s):
"substantive" - and which gender? (Definition implies m., but also implies it should be "sceptics, members" as it is "in the plural", that is: ''σκεπτικοί m.=sceptics''.)
Please see Module:checkparams for help with this warning.(Can we clean up(+) this sense?) (philosophy, in the plural, substantive) a sceptic, a member of the school of thought founded by Pyrrho of Elis
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | σκεπτῐκός skeptĭkós |
σκεπτῐκή skeptĭkḗ |
σκεπτῐκόν skeptĭkón |
σκεπτῐκώ skeptĭkṓ |
σκεπτῐκᾱ́ skeptĭkā́ |
σκεπτῐκώ skeptĭkṓ |
σκεπτῐκοί skeptĭkoí |
σκεπτῐκαί skeptĭkaí |
σκεπτῐκᾰ́ skeptĭkắ | |||||
| Genitive | σκεπτῐκοῦ skeptĭkoû |
σκεπτῐκῆς skeptĭkês |
σκεπτῐκοῦ skeptĭkoû |
σκεπτῐκοῖν skeptĭkoîn |
σκεπτῐκαῖν skeptĭkaîn |
σκεπτῐκοῖν skeptĭkoîn |
σκεπτῐκῶν skeptĭkôn |
σκεπτῐκῶν skeptĭkôn |
σκεπτῐκῶν skeptĭkôn | |||||
| Dative | σκεπτῐκῷ skeptĭkōî |
σκεπτῐκῇ skeptĭkēî |
σκεπτῐκῷ skeptĭkōî |
σκεπτῐκοῖν skeptĭkoîn |
σκεπτῐκαῖν skeptĭkaîn |
σκεπτῐκοῖν skeptĭkoîn |
σκεπτῐκοῖς skeptĭkoîs |
σκεπτῐκαῖς skeptĭkaîs |
σκεπτῐκοῖς skeptĭkoîs | |||||
| Accusative | σκεπτῐκόν skeptĭkón |
σκεπτῐκήν skeptĭkḗn |
σκεπτῐκόν skeptĭkón |
σκεπτῐκώ skeptĭkṓ |
σκεπτῐκᾱ́ skeptĭkā́ |
σκεπτῐκώ skeptĭkṓ |
σκεπτῐκούς skeptĭkoús |
σκεπτῐκᾱ́ς skeptĭkā́s |
σκεπτῐκᾰ́ skeptĭkắ | |||||
| Vocative | σκεπτῐκέ skeptĭké |
σκεπτῐκή skeptĭkḗ |
σκεπτῐκόν skeptĭkón |
σκεπτῐκώ skeptĭkṓ |
σκεπτῐκᾱ́ skeptĭkā́ |
σκεπτῐκώ skeptĭkṓ |
σκεπτῐκοί skeptĭkoí |
σκεπτῐκαί skeptĭkaí |
σκεπτῐκᾰ́ skeptĭkắ | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| σκεπτῐκῶς skeptĭkôs |
σκεπτῐκώτερος skeptĭkṓteros |
σκεπτῐκώτᾰτος skeptĭkṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Descendants
- Greek: σκεπτικός (skeptikós)
- → Latin: scepticus (see there for further descendants)
- → Arabic: شبطيقي (shabṭīqī)
Further reading
- “σκεπτικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- σκεπτικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Greek
Alternative forms
- σκεφτικός (skeftikós)
Etymology
From Ancient Greek σκεπτικός (skeptikós).
Adjective
σκεπτικός • (skeptikós) m (feminine σκεπτική, neuter σκεπτικό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | σκεπτικός (skeptikós) | σκεπτική (skeptikí) | σκεπτικό (skeptikó) | σκεπτικοί (skeptikoí) | σκεπτικές (skeptikés) | σκεπτικά (skeptiká) | |
| genitive | σκεπτικού (skeptikoú) | σκεπτικής (skeptikís) | σκεπτικού (skeptikoú) | σκεπτικών (skeptikón) | σκεπτικών (skeptikón) | σκεπτικών (skeptikón) | |
| accusative | σκεπτικό (skeptikó) | σκεπτική (skeptikí) | σκεπτικό (skeptikó) | σκεπτικούς (skeptikoús) | σκεπτικές (skeptikés) | σκεπτικά (skeptiká) | |
| vocative | σκεπτικέ (skeptiké) | σκεπτική (skeptikí) | σκεπτικό (skeptikó) | σκεπτικοί (skeptikoí) | σκεπτικές (skeptikés) | σκεπτικά (skeptiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σκεπτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σκεπτικός, etc.)
See also
- μελετηρός (meletirós, “studious”)