σκολίωσις

Ancient Greek

Etymology

From σκολιόω (skolióō, “to bend”) +‎ -σις (-sis), from σκολιός (skoliós, “curved, bent”).

Pronunciation

 

Noun

σκολῐ́ωσῐς • (skolĭ́ōsĭs) f (genitive σκολῐώσεως); third declension (Koine)

  1. (Koine) obliquity, bending

Inflection

Third declension of ἡ σκολῐ́ωσῐς; τῆς σκολῐώσεως (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ἡ σκολῐ́ωσῐς
hē skolĭ́ōsĭs 		τὼ σκολῐώσει
tṑ skolĭṓsei 		αἱ σκολῐώσεις
hai skolĭṓseis
Genitive τῆς σκολῐώσεως
tês skolĭṓseōs 		τοῖν σκολῐωσέοιν
toîn skolĭōséoin 		τῶν σκολῐώσεων
tôn skolĭṓseōn
Dative τῇ σκολῐώσει
tēî skolĭṓsei 		τοῖν σκολῐωσέοιν
toîn skolĭōséoin 		ταῖς σκολῐώσεσῐ / σκολῐώσεσῐν
taîs skolĭṓsesĭ(n)
Accusative τὴν σκολῐ́ωσῐν
tḕn skolĭ́ōsĭn 		τὼ σκολῐώσει
tṑ skolĭṓsei 		τᾱ̀ς σκολῐώσεις
tā̀s skolĭṓseis
Vocative σκολῐ́ωσῐ
skolĭ́ōsĭ 		σκολῐώσει
skolĭṓsei 		σκολῐώσεις
skolĭṓseis
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

  • → French: scoliose
  • Greek: σκολίωση (skolíosi)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.