σκολιός
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Indo-European *(s)kel- (“crooked”), the same root of Latin scelus (“curse”), German scheel (“squinting”), Dutch scheel and Albanian çalë (“lame”). Synchronically analyzed as an adjectival formation from σκέλος (skélos, “leg”).[1]
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /sko.li.ós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /sko.liˈos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /sko.liˈos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /sko.liˈos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /sko.liˈos/
Adjective
σκολῐός • (skolĭós) m (feminine σκολῐᾱ́, neuter σκολῐόν); first/second declension
- curved, bent
- winding (of rivers and paths)
- twisted, tangled
- crooked, unjust, unrighteous
- riddling, obscure
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | σκολῐός skolĭós |
σκολῐᾱ́ skolĭā́ |
σκολῐόν skolĭón |
σκολῐώ skolĭṓ |
σκολῐᾱ́ skolĭā́ |
σκολῐώ skolĭṓ |
σκολῐοί skolĭoí |
σκολῐαί skolĭaí |
σκολῐᾰ́ skolĭắ | |||||
| Genitive | σκολῐοῦ skolĭoû |
σκολῐᾶς skolĭâs |
σκολῐοῦ skolĭoû |
σκολῐοῖν skolĭoîn |
σκολῐαῖν skolĭaîn |
σκολῐοῖν skolĭoîn |
σκολῐῶν skolĭôn |
σκολῐῶν skolĭôn |
σκολῐῶν skolĭôn | |||||
| Dative | σκολῐῷ skolĭōî |
σκολῐᾷ skolĭāî |
σκολῐῷ skolĭōî |
σκολῐοῖν skolĭoîn |
σκολῐαῖν skolĭaîn |
σκολῐοῖν skolĭoîn |
σκολῐοῖς skolĭoîs |
σκολῐαῖς skolĭaîs |
σκολῐοῖς skolĭoîs | |||||
| Accusative | σκολῐόν skolĭón |
σκολῐᾱ́ν skolĭā́n |
σκολῐόν skolĭón |
σκολῐώ skolĭṓ |
σκολῐᾱ́ skolĭā́ |
σκολῐώ skolĭṓ |
σκολῐούς skolĭoús |
σκολῐᾱ́ς skolĭā́s |
σκολῐᾰ́ skolĭắ | |||||
| Vocative | σκολῐέ skolĭé |
σκολῐᾱ́ skolĭā́ |
σκολῐόν skolĭón |
σκολῐώ skolĭṓ |
σκολῐᾱ́ skolĭā́ |
σκολῐώ skolĭṓ |
σκολῐοί skolĭoí |
σκολῐαί skolĭaí |
σκολῐᾰ́ skolĭắ | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| σκολῐῶς skolĭôs |
σκολῐώτερος skolĭṓteros |
σκολῐώτᾰτος skolĭṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Derived terms
- σκολιάζω (skoliázō)
- σκολιόβουλος (skolióboulos)
- σκολιόγραπτος (skoliógraptos)
- σκολιοδρόμος (skoliodrómos)
- σκολιόκαυλος (skoliókaulos)
- σκόλιον (skólion)
- σκολιόομαι (skolióomai)
- σκολιοπλανής (skolioplanḗs)
- σκολιοπλόκαμος (skolioplókamos)
- σκολιοπόρος (skoliopóros)
- σκολιότης (skoliótēs)
- σκολιόφρων (skolióphrōn)
- σκολιόχειλος (skoliókheilos)
- σκολιώδης (skoliṓdēs)
- σκολίωμα (skolíōma)
- σκολιωπός (skoliōpós)
- σκολίωσις (skolíōsis)
References
- ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “σκολιός”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), volume II, with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1356
Further reading
- “σκολιός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “σκολιός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “σκολιός”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- σκολιός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- σκολιός in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- σκολιός, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek σκολιός (skoliós).
Adjective
σκολιός • (skoliós) m (feminine σκολιά, neuter σκολιό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | σκολιός (skoliós) | σκολιά (skoliá) | σκολιό (skolió) | σκολιοί (skolioí) | σκολιές (skoliés) | σκολιά (skoliá) | |
| genitive | σκολιού (skolioú) | σκολιάς (skoliás) | σκολιού (skolioú) | σκολιών (skolión) | σκολιών (skolión) | σκολιών (skolión) | |
| accusative | σκολιό (skolió) | σκολιά (skoliá) | σκολιό (skolió) | σκολιούς (skolioús) | σκολιές (skoliés) | σκολιά (skoliá) | |
| vocative | σκολιέ (skolié) | σκολιά (skoliá) | σκολιό (skolió) | σκολιοί (skolioí) | σκολιές (skoliés) | σκολιά (skoliá) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σκολιός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σκολιός, etc.)
References
- σκολιός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
- Stavropoulos, D N (2008) G N Stavropoulos, editor, Oxford Greek-English Learner's Dictionary, Oxford: Oxford University Press