σπιτόγατος

σπίτι (spíti, “house”) +‎ -ό- (-ó-) +‎ γάτος (gátos, “cat”).

• IPA^(key): /spiˈtoɣatos/
• Hyphenation: σπι‧τό‧γα‧τος

σπιτόγατος • (spitógatos) m (plural σπιτόγατοι)

1. homebody (person who doesn't like leaving the home, who infrequently goes out)

   Ο Παύλος είναι σπιτόγατος και δεν πάει συχνά σε πάρτυ.

   O Pávlos eínai spitógatos kai den páei sychná se párty.

   Paul is a homebird and doesn't often go to parties.