σπουδάζω

Ancient Greek

Etymology

σπουδή (spoudḗ) +‎ -άζω (-ázō)

Pronunciation

 

Verb

σπουδάζω • (spoudázō)

  1. to hurry, hurry up, come quickly
  2. to strive, make an effort, eager

Inflection

   Present: σπουδᾰ́ζω, σπουδᾰ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σπουδᾰ́ζω σπουδᾰ́ζεις σπουδᾰ́ζει σπουδᾰ́ζετον σπουδᾰ́ζετον σπουδᾰ́ζομεν σπουδᾰ́ζετε σπουδᾰ́ζουσῐ(ν)
subjunctive σπουδᾰ́ζω σπουδᾰ́ζῃς σπουδᾰ́ζῃ σπουδᾰ́ζητον σπουδᾰ́ζητον σπουδᾰ́ζωμεν σπουδᾰ́ζητε σπουδᾰ́ζωσῐ(ν)
optative σπουδᾰ́ζοιμῐ σπουδᾰ́ζοις σπουδᾰ́ζοι σπουδᾰ́ζοιτον σπουδᾰζοίτην σπουδᾰ́ζοιμεν σπουδᾰ́ζοιτε σπουδᾰ́ζοιεν
imperative   σπούδᾰζε σπουδᾰζέτω σπουδᾰ́ζετον σπουδᾰζέτων   σπουδᾰ́ζετε σπουδᾰζόντων
middle/
passive 		indicative σπουδᾰ́ζομαι σπουδᾰ́ζῃ / σπουδᾰ́ζει σπουδᾰ́ζεται σπουδᾰ́ζεσθον σπουδᾰ́ζεσθον σπουδᾰζόμεθᾰ σπουδᾰ́ζεσθε σπουδᾰ́ζονται
subjunctive σπουδᾰ́ζωμαι σπουδᾰ́ζῃ σπουδᾰ́ζηται σπουδᾰ́ζησθον σπουδᾰ́ζησθον σπουδᾰζώμεθᾰ σπουδᾰ́ζησθε σπουδᾰ́ζωνται
optative σπουδᾰζοίμην σπουδᾰ́ζοιο σπουδᾰ́ζοιτο σπουδᾰ́ζοισθον σπουδᾰζοίσθην σπουδᾰζοίμεθᾰ σπουδᾰ́ζοισθε σπουδᾰ́ζοιντο
imperative   σπουδᾰ́ζου σπουδᾰζέσθω σπουδᾰ́ζεσθον σπουδᾰζέσθων   σπουδᾰ́ζεσθε σπουδᾰζέσθων
active middle/passive
infinitive σπουδᾰ́ζειν σπουδᾰ́ζεσθαι
participle m σπουδᾰ́ζων σπουδᾰζόμενος
f σπουδᾰ́ζουσᾰ σπουδᾰζομένη
n σπουδᾰ́ζον σπουδᾰζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐσπούδᾰζον, ἐσπουδᾰζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσπούδᾰζον ἐσπούδᾰζες ἐσπούδᾰζε(ν) ἐσπουδᾰ́ζετον ἐσπουδᾰζέτην ἐσπουδᾰ́ζομεν ἐσπουδᾰ́ζετε ἐσπούδᾰζον
middle/
passive 		indicative ἐσπουδᾰζόμην ἐσπουδᾰ́ζου ἐσπουδᾰ́ζετο ἐσπουδᾰ́ζεσθον ἐσπουδᾰζέσθην ἐσπουδᾰζόμεθᾰ ἐσπουδᾰ́ζεσθε ἐσπουδᾰ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: σπουδᾰ́σω, σπουδᾰ́σομαι, σπουδᾰσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σπουδᾰ́σω σπουδᾰ́σεις σπουδᾰ́σει σπουδᾰ́σετον σπουδᾰ́σετον σπουδᾰ́σομεν σπουδᾰ́σετε σπουδᾰ́σουσῐ(ν)
optative σπουδᾰ́σοιμῐ σπουδᾰ́σοις σπουδᾰ́σοι σπουδᾰ́σοιτον σπουδᾰσοίτην σπουδᾰ́σοιμεν σπουδᾰ́σοιτε σπουδᾰ́σοιεν
middle indicative σπουδᾰ́σομαι σπουδᾰ́σῃ / σπουδᾰ́σει σπουδᾰ́σεται σπουδᾰ́σεσθον σπουδᾰ́σεσθον σπουδᾰσόμεθᾰ σπουδᾰ́σεσθε σπουδᾰ́σονται
optative σπουδᾰσοίμην σπουδᾰ́σοιο σπουδᾰ́σοιτο σπουδᾰ́σοισθον σπουδᾰσοίσθην σπουδᾰσοίμεθᾰ σπουδᾰ́σοισθε σπουδᾰ́σοιντο
passive indicative σπουδᾰσθήσομαι σπουδᾰσθήσῃ σπουδᾰσθήσεται σπουδᾰσθήσεσθον σπουδᾰσθήσεσθον σπουδᾰσθησόμεθᾰ σπουδᾰσθήσεσθε σπουδᾰσθήσονται
optative σπουδᾰσθησοίμην σπουδᾰσθήσοιο σπουδᾰσθήσοιτο σπουδᾰσθήσοισθον σπουδᾰσθησοίσθην σπουδᾰσθησοίμεθᾰ σπουδᾰσθήσοισθε σπουδᾰσθήσοιντο
active middle passive
infinitive σπουδᾰ́σειν σπουδᾰ́σεσθαι σπουδᾰσθήσεσθαι
participle m σπουδᾰ́σων σπουδᾰσόμενος σπουδᾰσθησόμενος
f σπουδᾰ́σουσᾰ σπουδᾰσομένη σπουδᾰσθησομένη
n σπουδᾰ́σον σπουδᾰσόμενον σπουδᾰσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐσπούδᾰσᾰ, ἐσπουδᾰσᾰ́μην, ἐσπουδᾰ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσπούδᾰσᾰ ἐσπούδᾰσᾰς ἐσπούδᾰσε(ν) ἐσπουδᾰ́σᾰτον ἐσπουδᾰσᾰ́την ἐσπουδᾰ́σᾰμεν ἐσπουδᾰ́σᾰτε ἐσπούδᾰσᾰν
subjunctive σπουδᾰ́σω σπουδᾰ́σῃς σπουδᾰ́σῃ σπουδᾰ́σητον σπουδᾰ́σητον σπουδᾰ́σωμεν σπουδᾰ́σητε σπουδᾰ́σωσῐ(ν)
optative σπουδᾰ́σαιμῐ σπουδᾰ́σειᾰς / σπουδᾰ́σαις σπουδᾰ́σειε(ν) / σπουδᾰ́σαι σπουδᾰ́σαιτον σπουδᾰσαίτην σπουδᾰ́σαιμεν σπουδᾰ́σαιτε σπουδᾰ́σειᾰν / σπουδᾰ́σαιεν
imperative   σπούδᾰσον σπουδᾰσᾰ́τω σπουδᾰ́σᾰτον σπουδᾰσᾰ́των   σπουδᾰ́σᾰτε σπουδᾰσᾰ́ντων
middle indicative ἐσπουδᾰσᾰ́μην ἐσπουδᾰ́σω ἐσπουδᾰ́σᾰτο ἐσπουδᾰ́σᾰσθον ἐσπουδᾰσᾰ́σθην ἐσπουδᾰσᾰ́μεθᾰ ἐσπουδᾰ́σᾰσθε ἐσπουδᾰ́σᾰντο
subjunctive σπουδᾰ́σωμαι σπουδᾰ́σῃ σπουδᾰ́σηται σπουδᾰ́σησθον σπουδᾰ́σησθον σπουδᾰσώμεθᾰ σπουδᾰ́σησθε σπουδᾰ́σωνται
optative σπουδᾰσαίμην σπουδᾰ́σαιο σπουδᾰ́σαιτο σπουδᾰ́σαισθον σπουδᾰσαίσθην σπουδᾰσαίμεθᾰ σπουδᾰ́σαισθε σπουδᾰ́σαιντο
imperative   σπούδᾰσαι σπουδᾰσᾰ́σθω σπουδᾰ́σᾰσθον σπουδᾰσᾰ́σθων   σπουδᾰ́σᾰσθε σπουδᾰσᾰ́σθων
passive indicative ἐσπουδᾰ́σθην ἐσπουδᾰ́σθης ἐσπουδᾰ́σθη ἐσπουδᾰ́σθητον ἐσπουδᾰσθήτην ἐσπουδᾰ́σθημεν ἐσπουδᾰ́σθητε ἐσπουδᾰ́σθησᾰν
subjunctive σπουδᾰσθῶ σπουδᾰσθῇς σπουδᾰσθῇ σπουδᾰσθῆτον σπουδᾰσθῆτον σπουδᾰσθῶμεν σπουδᾰσθῆτε σπουδᾰσθῶσῐ(ν)
optative σπουδᾰσθείην σπουδᾰσθείης σπουδᾰσθείη σπουδᾰσθεῖτον / σπουδᾰσθείητον σπουδᾰσθείτην / σπουδᾰσθειήτην σπουδᾰσθεῖμεν / σπουδᾰσθείημεν σπουδᾰσθεῖτε / σπουδᾰσθείητε σπουδᾰσθεῖεν / σπουδᾰσθείησᾰν
imperative   σπουδᾰ́σθητῐ σπουδᾰσθήτω σπουδᾰ́σθητον σπουδᾰσθήτων   σπουδᾰ́σθητε σπουδᾰσθέντων
active middle passive
infinitive σπουδᾰ́σαι σπουδᾰ́σᾰσθαι σπουδᾰσθῆναι
participle m σπουδᾰ́σᾱς σπουδᾰσᾰ́μενος σπουδᾰσθείς
f σπουδᾰ́σᾱσᾰ σπουδᾰσᾰμένη σπουδᾰσθεῖσᾰ
n σπουδᾰ́σᾰν σπουδᾰσᾰ́μενον σπουδᾰσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐσπούδᾰκᾰ, ἐσπούδᾰσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσπούδᾰκᾰ ἐσπούδᾰκᾰς ἐσπούδᾰκε(ν) ἐσπουδᾰ́κᾰτον ἐσπουδᾰ́κᾰτον ἐσπουδᾰ́κᾰμεν ἐσπουδᾰ́κᾰτε ἐσπουδᾰ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐσπουδᾰ́κω ἐσπουδᾰ́κῃς ἐσπουδᾰ́κῃ ἐσπουδᾰ́κητον ἐσπουδᾰ́κητον ἐσπουδᾰ́κωμεν ἐσπουδᾰ́κητε ἐσπουδᾰ́κωσῐ(ν)
optative ἐσπουδᾰ́κοιμῐ / ἐσπουδᾰκοίην ἐσπουδᾰ́κοις / ἐσπουδᾰκοίης ἐσπουδᾰ́κοι / ἐσπουδᾰκοίη ἐσπουδᾰ́κοιτον ἐσπουδᾰκοίτην ἐσπουδᾰ́κοιμεν ἐσπουδᾰ́κοιτε ἐσπουδᾰ́κοιεν
imperative   ἐσπούδᾰκε ἐσπουδᾰκέτω ἐσπουδᾰ́κετον ἐσπουδᾰκέτων   ἐσπουδᾰ́κετε ἐσπουδᾰκόντων
middle/
passive 		indicative ἐσπούδᾰσμαι ἐσπούδᾰσαι ἐσπούδᾰσται ἐσπούδᾰσθον ἐσπούδᾰσθον ἐσπουδᾰ́σμεθᾰ ἐσπούδᾰσθε ἐσπουδᾰ́δᾰται
subjunctive ἐσπουδᾰσμένος ὦ ἐσπουδᾰσμένος ᾖς ἐσπουδᾰσμένος ᾖ ἐσπουδᾰσμένω ἦτον ἐσπουδᾰσμένω ἦτον ἐσπουδᾰσμένοι ὦμεν ἐσπουδᾰσμένοι ἦτε ἐσπουδᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐσπουδᾰσμένος εἴην ἐσπουδᾰσμένος εἴης ἐσπουδᾰσμένος εἴη ἐσπουδᾰσμένω εἴητον / εἶτον ἐσπουδᾰσμένω εἰήτην / εἴτην ἐσπουδᾰσμένοι εἴημεν / εἶμεν ἐσπουδᾰσμένοι εἴητε / εἶτε ἐσπουδᾰσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   ἐσπούδᾰσο ἐσπουδᾰ́σθω ἐσπούδᾰσθον ἐσπουδᾰ́σθων   ἐσπούδᾰσθε ἐσπουδᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive ἐσπουδᾰκέναι ἐσπουδᾰ́σθαι
participle m ἐσπουδᾰκώς ἐσπουδᾰσμένος
f ἐσπουδᾰκυῖᾰ ἐσπουδᾰσμένη
n ἐσπουδᾰκός ἐσπουδᾰσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐσπουδᾰ́κειν / ἐσπουδᾰ́κη, ἐσπουδᾰ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐσπουδᾰ́κειν / ἐσπουδᾰ́κη ἐσπουδᾰ́κεις / ἐσπουδᾰ́κης ἐσπουδᾰ́κει(ν) ἐσπουδᾰ́κετον ἐσπουδᾰκέτην ἐσπουδᾰ́κεμεν ἐσπουδᾰ́κετε ἐσπουδᾰ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐσπουδᾰ́σμην ἐσπούδᾰσο ἐσπούδᾰστο ἐσπούδᾰσθον ἐσπουδᾰ́σθην ἐσπουδᾰ́σμεθᾰ ἐσπούδᾰσθε ἐσπουδᾰ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek σπουδάζω (spoudázō).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /spuˈða.zo/
  • Hyphenation: σπου‧δά‧ζω

Verb

σπουδάζω • (spoudázo) (past σπούδασα)

  1. to study a subject at university

Conjugation

σπουδάζω   (active forms only plus passive perfect participle)
Active voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg σπουδάσω
2 sg σπουδάζεις σπουδάσεις
3 sg σπουδάζει σπουδάσει
1 pl σπουδάζουμε, [‑ομε] σπουδάσουμε, [‑ομε]
2 pl σπουδάζετε σπουδάσετε
3 pl σπουδάζουν(ε) σπουδάσουν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg σπούδαζα σπούδασα
2 sg σπούδαζες σπούδασες
3 sg σπούδαζε σπούδασε
1 pl σπουδάζαμε σπουδάσαμε
2 pl σπουδάζατε σπουδάσατε
3 pl σπούδαζαν, σπουδάζαν(ε) σπούδασαν, σπουδάσαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα ➤ θα σπουδάσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα σπουδάζεις, … θα σπουδάσεις, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … σπουδάσει    είμαι, είσαι, … σπουδασμένος, ‑η, ‑ο ➤ (also passive voice)
Past perfect ➤   είχα, είχες, … σπουδάσει    ήμουν, ήσουν, … σπουδασμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … σπουδάσει    θα είμαι, θα είσαι, … σπουδασμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg σπούδαζε σπούδασε
2 pl σπουδάζετε σπουδάστε
Other forms
Active present participle ➤   σπουδάζοντας ➤
Active perfect participle ➤   έχοντας σπουδάσει ➤
Passive perfect participle ➤ σπουδασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form ➤   σπουδάσει
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • Plus oral passive perfect participle σπουδαγμένος.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

References

  1. ^ σπουδάζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.