στέκω

Greek

Alternative forms

Etymology

Inherited from Byzantine Greek στέκω (stékō), from Hellenistic Koine Greek στήκω (stḗkō) < Ancient Greek ἕστηκα (héstēka), perfect of verb ῐ̔́στημῐ (hĭ́stēmĭ, “I stand”).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsteko/
  • Hyphenation: στέ‧κω

Verb

στέκω • (stéko) (imperfect έστεκα, past —, passive —) (found only in the imperfective tense)

  1. (intransitive, colloquial, literature) to stand up, stand still
    Στέκω ακίνητος. ― Stéko akínitos. ― I stand motionless.
    Ο στρατιώτης στέκει σε στάση προσοχής. ― O stratiótis stékei se stási prosochís. ― The soldier stands to attention.
  2. (intransitive, 3rd person) to be true, be correct
    Οι θεωρίες σου δεν στέκουν. ― Oi theoríes sou den stékoun. ― Your theories are not correct (do not make sense).
  3. (intransitive, impersonal) to be unacceptable

Conjugation

στέκω   (irregular, defective verb: active present stem only - also see στέκομαι)
Active voice ➤   —   Imperfective aspect ➤
Indicative mood ➤ Present ➤ Imperfect ➤ Future ➤
1 sg  (στέκομαι →) έστεκα θα στέκω
2 sg στέκεις έστεκες θα στέκεις
3 sg στέκει1 έστεκε θα στέκει
1 pl στέκουμε, [‑ομε] στέκαμε θα στέκουμε, [‑ομε]
2 pl στέκετε στέκατε θα στέκετε
3 pl στέκουν(ε) έστεκαν, στέκαν(ε) θα στέκουν(ε)
Subjunctive mood ➤ Formed using present tense from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ 2 sg 2 pl
Imperfective aspect στέκε στέκετε
Other forms Present participle ➤
στέκοντας ➤
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Also impersonal verb.
 • The missing tenses (e.g. στάθηκα) and participle, from the alternative verb στέκομαι.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

Derived terms

  • στέκι n (stéki, “hangout place”)
  • στέκω καλά (stéko kalá, “to be in a good physical or economical condition”)
  • δε στέκω καλά (de stéko kalá, “to be not in one's right mind”)
  • κοντοστέκω (kontostéko, “to pause hesitantly”)
  • παραστέκω (parastéko, “to help, support”)
  • στέκει (stékei, “to be unacceptable”) (impersonal)

References

  1. ^ στέκω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
    Editor's note: But ἕστηκα is active perfect of ἵστημι, not of passive ἵσταμαι
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.