στέρηση

Learnedly, from Ancient Greek στέρησις (stérēsis).

• IPA^(key): /ˈste.ɾi.si/
• Hyphenation: στέ‧ρη‧ση

στέρηση • (stérisi) f (plural στερήσεις)

1. deprivation, privation, lack

   Η παιδική μου ηλικία ήταν γεμάτη στερήσεις.

   I paidikí mou ilikía ítan gemáti steríseis.

   My childhood was full of deprivations. (much deprived)

Older or formal genitive singular: στερήσεως (steríseos)

• αποστέρηση f (apostérisi)

• see: στερώ (steró, “deprive”)

• καθυστέρηση f (kathystérisi, “delay”)
• υστέρηση f (ystérisi, “lagging; disability”)