στερήσεις

See also: στερήσῃς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ste.rɛ̌ː.seːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /steˈre̝.sis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /steˈri.sis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /steˈri.sis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /steˈri.sis/

Noun

στερήσεις • (sterḗseis) f

nominative/accusative/vocative plural of στέρησῐς (stérēsĭs)

Verb

στερήσεις • (sterḗseis)

second-person singular future active indicative of στερέω (steréō)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /steˈɾi.sis/
Hyphenation: στε‧ρή‧σεις

Noun

στερήσεις • (steríseis) f

nominative/accusative/vocative plural of στέρηση (stérisi)

Verb

στερήσεις • (steríseis)

second-person singular dependent active of στερώ (steró)