στυλοβάτης

Ancient Greek

Etymology

From στῦλος (stûlos, “pillar”) +‎ -βᾰ́της (-bắtēs, “walker, from βαίνω (“to walk, to tread”)”).

Pronunciation

 

Noun

στῡλοβᾰ́της • (stūlobắtēs) m (genitive στῡλοβᾰ́του); first declension

  1. the base of a column, stylobate
    • 450 BCE – 350 BCE, Plato Comicus, Festivals 12
    • 10 CE – 70 CE, Hero, Automata 259B
    • Vitruvius, 3 3
    • Vitruvius, 4 7

Inflection

First declension of ὁ στῡλοβᾰ́της; τοῦ στῡλοβᾰ́του (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ὁ στῡλοβᾰ́της
ho stūlobắtēs 		τὼ στῡλοβᾰ́τᾱ
tṑ stūlobắtā 		οἱ στῡλοβᾰ́ται
hoi stūlobắtai
Genitive τοῦ στῡλοβᾰ́του
toû stūlobắtou 		τοῖν στῡλοβᾰ́ταιν
toîn stūlobắtain 		τῶν στῡλοβᾰτῶν
tôn stūlobătôn
Dative τῷ στῡλοβᾰ́τῃ
tōî stūlobắtēi 		τοῖν στῡλοβᾰ́ταιν
toîn stūlobắtain 		τοῖς στῡλοβᾰ́ταις
toîs stūlobắtais
Accusative τὸν στῡλοβᾰ́την
tòn stūlobắtēn 		τὼ στῡλοβᾰ́τᾱ
tṑ stūlobắtā 		τοὺς στῡλοβᾰ́τᾱς
toùs stūlobắtās
Vocative στῡλοβᾰ́τᾰ
stūlobắtă 		στῡλοβᾰ́τᾱ
stūlobắtā 		στῡλοβᾰ́ται
stūlobắtai
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

  • Greek: στυλοβάτης (stylovátis)
  • Latin: stylobata

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek στυλοβάτης (stulobátēs).

Noun

στυλοβάτης • (stylovátis) m (plural στυλοβάτες, feminine στυλοβάτρια or στυλοβάτισσα)

  1. pillar
  2. (architecture) stylobate
  3. (figuratively) backer, financial backer
  4. (figuratively) founder, mainstay

Declension

Declension of στυλοβάτης
singular plural
nominative στυλοβάτης (stylovátis) στυλοβάτες (stylovátes)
genitive στυλοβάτη (stylováti) στυλοβατών (stylovatón)
accusative στυλοβάτη (stylováti) στυλοβάτες (stylovátes)
vocative στυλοβάτη (stylováti) στυλοβάτες (stylovátes)

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.