συγκίνηση
Greek
Etymology
From Ancient Greek συγκίνησις (sunkínēsis), from συν- (sun-, “with”) + κινέω (kinéo, “to move”).
Pronunciation
- IPA(key): /siŋˈɟinisi/, /siˈɟinisi/
- Hyphenation: συ‧γκί‧νη‧ση
Noun
συγκίνηση • (sygkínisi) f (plural συγκινήσεις)
- emotion, excitement, thrill, stir (emotional affection)
- Υπήρξε μεγάλη συγκίνηση στην κηδεία του.
- Ypírxe megáli sygkínisi stin kideía tou.
- There was great emotion at his funeral.
- Έχει πρόβλημα με την καρδιά και ο γιατρός του συνέστησε να αποφεύγει τις συγκινήσεις.
- Échei próvlima me tin kardiá kai o giatrós tou synéstise na apofévgei tis sygkiníseis.
- He has a problem with his heart and the doctor recommended that he avoid (too much) excitement.
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | συγκίνηση (sygkínisi) | συγκινήσεις (sygkiníseis) |
| genitive | συγκίνησης (sygkínisis) | συγκινήσεων (sygkiníseon) |
| accusative | συγκίνηση (sygkínisi) | συγκινήσεις (sygkiníseis) |
| vocative | συγκίνηση (sygkínisi) | συγκινήσεις (sygkiníseis) |
Older or formal genitive singular: συγκινήσεως (sygkiníseos)
Related terms
- συγκινημένος (sygkiniménos, “moved, touched”)
- συγκινητικός (sygkinitikós, “moving, touching”)
- συγκινώ (sygkinó, “to move, to touch”)