συγκειμένοις

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.keː.mé.noi̯s/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kiˈme.nys/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /syɲ.ɟiˈme.nys/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syɲ.ɟiˈme.nys/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siɲ.ɟiˈme.nis/

Participle

συγκειμένοις • (sunkeiménois)

masculine/neuter dative plural of συγκείμενος (sunkeímenos)