συγκρουομέναιν

See also: συγκρουομέναις and συγκρουομένας

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.kruː.o.mé.nai̯n/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kru.oˈme.nɛn/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.ɡru.oˈme.nɛn/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.ɡru.oˈme.nen/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.ɡru.oˈme.nen/

Participle

σῠγκρουομέναιν • (sŭnkrouoménain)

genitive/dative dual feminine of σῠγκρουόμενος (sŭnkrouómenos)