συλλογίζομαι

Ancient Greek

Etymology

From σῠν- (sŭn-, “together”) +‎ λογίζομαι (logízomai, “to calculate”).

Pronunciation

 

Verb

σῠλλογῐ́ζομαι • (sŭllogĭ́zomai) (Attic, Koine)

  1. to compute, calculate
  2. (logic) to conclude from premises, infer
    1. (beginning with Aristotle) to infer by using syllogisms, syllogistically
  3. (rare) to plan

Inflection

   Present: σῠλλογῐ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative σῠλλογῐ́ζομαι σῠλλογῐ́ζῃ / σῠλλογῐ́ζει σῠλλογῐ́ζεται σῠλλογῐ́ζεσθον σῠλλογῐ́ζεσθον σῠλλογῐζόμεθᾰ σῠλλογῐ́ζεσθε σῠλλογῐ́ζονται
subjunctive σῠλλογῐ́ζωμαι σῠλλογῐ́ζῃ σῠλλογῐ́ζηται σῠλλογῐ́ζησθον σῠλλογῐ́ζησθον σῠλλογῐζώμεθᾰ σῠλλογῐ́ζησθε σῠλλογῐ́ζωνται
optative σῠλλογῐζοίμην σῠλλογῐ́ζοιο σῠλλογῐ́ζοιτο σῠλλογῐ́ζοισθον σῠλλογῐζοίσθην σῠλλογῐζοίμεθᾰ σῠλλογῐ́ζοισθε σῠλλογῐ́ζοιντο
imperative   σῠλλογῐ́ζου σῠλλογῐζέσθω σῠλλογῐ́ζεσθον σῠλλογῐζέσθων   σῠλλογῐ́ζεσθε σῠλλογῐζέσθων
middle/passive
infinitive σῠλλογῐ́ζεσθαι
participle m σῠλλογῐζόμενος
f σῠλλογῐζομένη
n σῠλλογῐζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: σῠνελογῐσᾰ́μην, σῠνελογῐ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative σῠνελογῐσᾰ́μην σῠνελογῐ́σω σῠνελογῐ́σᾰτο σῠνελογῐ́σᾰσθον σῠνελογῐσᾰ́σθην σῠνελογῐσᾰ́μεθᾰ σῠνελογῐ́σᾰσθε σῠνελογῐ́σᾰντο
subjunctive σῠλλογῐ́σωμαι σῠλλογῐ́σῃ σῠλλογῐ́σηται σῠλλογῐ́σησθον σῠλλογῐ́σησθον σῠλλογῐσώμεθᾰ σῠλλογῐ́σησθε σῠλλογῐ́σωνται
optative σῠλλογῐσαίμην σῠλλογῐ́σαιο σῠλλογῐ́σαιτο σῠλλογῐ́σαισθον σῠλλογῐσαίσθην σῠλλογῐσαίμεθᾰ σῠλλογῐ́σαισθε σῠλλογῐ́σαιντο
imperative   σῠλλόγῐσαι σῠλλογῐσᾰ́σθω σῠλλογῐ́σᾰσθον σῠλλογῐσᾰ́σθων   σῠλλογῐ́σᾰσθε σῠλλογῐσᾰ́σθων
passive indicative σῠνελογῐ́σθην σῠνελογῐ́σθης σῠνελογῐ́σθη σῠνελογῐ́σθητον σῠνελογῐσθήτην σῠνελογῐ́σθημεν σῠνελογῐ́σθητε σῠνελογῐ́σθησᾰν
subjunctive σῠλλογῐσθῶ σῠλλογῐσθῇς σῠλλογῐσθῇ σῠλλογῐσθῆτον σῠλλογῐσθῆτον σῠλλογῐσθῶμεν σῠλλογῐσθῆτε σῠλλογῐσθῶσῐ(ν)
optative σῠλλογῐσθείην σῠλλογῐσθείης σῠλλογῐσθείη σῠλλογῐσθεῖτον / σῠλλογῐσθείητον σῠλλογῐσθείτην / σῠλλογῐσθειήτην σῠλλογῐσθεῖμεν / σῠλλογῐσθείημεν σῠλλογῐσθεῖτε / σῠλλογῐσθείητε σῠλλογῐσθεῖεν / σῠλλογῐσθείησᾰν
imperative   σῠλλογῐ́σθητῐ σῠλλογῐσθήτω σῠλλογῐ́σθητον σῠλλογῐσθήτων   σῠλλογῐ́σθητε σῠλλογῐσθέντων
middle passive
infinitive σῠλλογῐ́σᾰσθαι σῠλλογῐσθῆναι
participle m σῠλλογῐσᾰ́μενος σῠλλογῐσθείς
f σῠλλογῐσᾰμένη σῠλλογῐσθεῖσᾰ
n σῠλλογῐσᾰ́μενον σῠλλογῐσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: σῠλλελόγῐσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative σῠλλελόγῐσμαι σῠλλελόγῐσαι σῠλλελόγῐσται σῠλλελόγῐσθον σῠλλελόγῐσθον σῠλλελογῐ́σμεθᾰ σῠλλελόγῐσθε σῠλλελογῐ́σᾰται
subjunctive σῠλλελογῐσμένος ὦ σῠλλελογῐσμένος ᾖς σῠλλελογῐσμένος ᾖ σῠλλελογῐσμένω ἦτον σῠλλελογῐσμένω ἦτον σῠλλελογῐσμένοι ὦμεν σῠλλελογῐσμένοι ἦτε σῠλλελογῐσμένοι ὦσῐ(ν)
optative σῠλλελογῐσμένος εἴην σῠλλελογῐσμένος εἴης σῠλλελογῐσμένος εἴη σῠλλελογῐσμένω εἴητον / εἶτον σῠλλελογῐσμένω εἰήτην / εἴτην σῠλλελογῐσμένοι εἴημεν / εἶμεν σῠλλελογῐσμένοι εἴητε / εἶτε σῠλλελογῐσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   σῠλλελόγῐσο σῠλλελογῐ́σθω σῠλλελόγῐσθον σῠλλελογῐ́σθων   σῠλλελόγῐσθε σῠλλελογῐ́σθων
middle/passive
infinitive σῠλλελογῐ́σθαι
participle m σῠλλελογῐσμένος
f σῠλλελογῐσμένη
n σῠλλελογῐσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

Greek

Alternative forms

Etymology

From Ancient Greek συλλογίζομαι.

Pronunciation

  • IPA(key): /si.loˈʝi.zo.me/
  • Hyphenation: συλ‧λο‧γί‧ζο‧μαι

Verb

συλλογίζομαι • (syllogízomai) deponent (past συλλογίστηκα)

  1. to contemplate, ponder, think about, ruminate

Conjugation

συλλογίζομαι   (deponent: passive forms only)
Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤
1 sg  (συλλογιέμαι →) συλλογιστώ
2 sg συλλογίζεσαι συλλογιστείς
3 sg συλλογίζεται συλλογιστεί
1 pl συλλογιζόμαστε συλλογιστούμε
2 pl συλλογίζεστε, συλλογιζόσαστε συλλογιστείτε
3 pl συλλογίζονται συλλογιστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤
1 sg συλλογιζόμουν(α) συλλογίστηκα
2 sg συλλογιζόσουν(α) συλλογίστηκες
3 sg συλλογιζόταν(ε) συλλογίστηκε
1 pl συλλογιζόμασταν, (‑όμαστε) συλλογιστήκαμε
2 pl συλλογιζόσασταν, (‑όσαστε) συλλογιστήκατε
3 pl συλλογίζονταν, (συλλογιζόντουσαν) συλλογίστηκαν, συλλογιστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤
1 sg θα ➤ θα συλλογιστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα συλλογίζεσαι, … θα συλλογιστείς, …
Perfect aspect ➤
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … συλλογιστεί
  είμαι, είσαι, … συλλογισμένος, ‑η, ‑ο
Past perfect ➤   είχα, είχες, … συλλογιστεί
  ήμουν, ήσουν, … συλλογισμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … συλλογιστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … συλλογισμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — συλλογίσου
2 pl συλλογίζεστε συλλογιστείτε
Other forms Passive voice
Present participle ➤   —
Perfect participle ➤   συλλογισμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form ➤   συλλογιστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • συλλογισμένος (syllogisménos, participle)
  • συλλογισμός m (syllogismós)
  • συλλογιστικός (syllogistikós)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.