συμβιβασμός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek συμβιβασμός (sumbibasmós, “conciliation, reconciliation”) with semantic loan from French compromis and English compromise.[1] By surface analysis, συμβιβασ- (stem of συμβιβάζω (symvivázo)) +‎ -μός (-mós).

Pronunciation

  • IPA(key): /sim.vi.vaˈzmos/
  • Hyphenation: συμ‧βι‧βα‧σμός

Noun

συμβιβασμός • (symvivasmós) m (plural συμβιβασμοί)

  1. compromise (the settlement of differences by arbitration or by consent reached by mutual concessions)
    1. (law) settlement
      δικαστικός συμβιβασμός ― dikastikós symvivasmós ― court settlement
      εξωδικαστικός συμβιβασμός ― exodikastikós symvivasmós ― out-of-court settlement
  2. compromise (a committal to something derogatory or objectionable; a prejudicial concession)

Declension

Declension of συμβιβασμός
singular plural
nominative συμβιβασμός (symvivasmós) συμβιβασμοί (symvivasmoí)
genitive συμβιβασμού (symvivasmoú) συμβιβασμών (symvivasmón)
accusative συμβιβασμό (symvivasmó) συμβιβασμούς (symvivasmoús)
vocative συμβιβασμέ (symvivasmé) συμβιβασμοί (symvivasmoí)
  • συμβιβάζω (symvivázo)
  • συμβιβαστικός (symvivastikós)
  • συμβιβαστικότητα f (symvivastikótita)

References

  1. ^ συμβιβασμός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.