συνάντηση
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek συνάντησις (sunántēsis), from συναντάω (sunantáō) + -σις (-sis).[1] By surface analysis, συναντάω (synantáo) + -ση (-si).
Pronunciation
- IPA(key): /siˈnan.di.si/
- Hyphenation: συ‧νά‧ντη‧ση
Noun
συνάντηση • (synántisi) f (plural συναντήσεις)
- meeting, encounter (a coming together in one place, especially unplanned)
- meeting (a gathering of persons for a purpose)
- (sports) encounter (a match between two opposing sides)
- meeting (a place or instance of junction or intersection; a confluence)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | συνάντηση (synántisi) | συναντήσεις (synantíseis) |
| genitive | συνάντησης (synántisis) | συναντήσεων (synantíseon) |
| accusative | συνάντηση (synántisi) | συναντήσεις (synantíseis) |
| vocative | συνάντηση (synántisi) | συναντήσεις (synantíseis) |
Older or formal genitive singular: συναντήσεως (synantíseos)
Related terms
- see: συναντάω (synantáo)
References
- ^ συνάντηση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language