συνεγράφην

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.ne.ɡrá.pʰɛːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.neˈɡra.pʰe̝n/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.neˈɣra.ɸin/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.neˈɣra.fin/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.neˈɣra.fin/

Verb

σῠνεγρᾰ́φην • (sŭnegrắphēn)

first-person singular aorist indicative passive of σῠγγρᾰ́φω (sŭngrắphō)

Greek

Alternative forms

συγγράφηκα (syngráfika) (formal)
συγγράφτηκα (syngráftika) (colloquial)

Pronunciation

IPA^(key): /si.neˈɣra.fin/
Hyphenation: συ‧νε‧γρά‧φην
Old Hyphenation: συν‧ε‧γρά‧φην

Verb

συνεγράφην • (synegráfin)

(very formal, Katharevousa) first-person singular simple past of συγγράφομαι (syngráfomai), the passive of συγγράφω (syngráfo)