συνετρίβη

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.ne.trí.bɛː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.neˈtri.be̝/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.neˈtri.βi/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.neˈtri.vi/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.neˈtri.vi/

Verb

σῠνετρῐ́βη • (sŭnetrĭ́bē)

third-person singular aorist indicative passive of σῠντρῑ́βω (sŭntrī́bō)

Greek

Alternative forms

συντρίφτηκε (syntríftike) (informal, common)
συντρίφθηκε (syntrífthike) (slightly formal)

Pronunciation

IPA^(key): /si.ne.tɾiˈvi/
Hyphenation: συ‧νε‧τρί‧βη
Old Hyphenation: συν‧ε‧τρί‧βη

Verb

συνετρίβη • (synetrívi)

(formal) third-person singular simple past of συντρίβομαι (syntrívomai), the passive of συντρίβω (syntrívo)