συντρίβω

Ancient Greek

Etymology

From σῠν- (sŭn-) +‎ τρίβω (tríbō)

Pronunciation

 

Verb

σῠντρῑ́βω • (sŭntrī́bō)

  1. to rub together
  2. to shake to pieces
  3. to break, bruise
  4. to beat to a pulp, crush

Inflection

   Present: σῠντρῑ́βω, σῠντρῑ́βομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠντρῑ́βω σῠντρῑ́βεις σῠντρῑ́βει σῠντρῑ́βετον σῠντρῑ́βετον σῠντρῑ́βομεν σῠντρῑ́βετε σῠντρῑ́βουσῐ(ν)
subjunctive σῠντρῑ́βω σῠντρῑ́βῃς σῠντρῑ́βῃ σῠντρῑ́βητον σῠντρῑ́βητον σῠντρῑ́βωμεν σῠντρῑ́βητε σῠντρῑ́βωσῐ(ν)
optative σῠντρῑ́βοιμῐ σῠντρῑ́βοις σῠντρῑ́βοι σῠντρῑ́βοιτον σῠντρῑβοίτην σῠντρῑ́βοιμεν σῠντρῑ́βοιτε σῠντρῑ́βοιεν
imperative   σῠ́ντρῑβε σῠντρῑβέτω σῠντρῑ́βετον σῠντρῑβέτων   σῠντρῑ́βετε σῠντρῑβόντων
middle/
passive 		indicative σῠντρῑ́βομαι σῠντρῑ́βῃ / σῠντρῑ́βει σῠντρῑ́βεται σῠντρῑ́βεσθον σῠντρῑ́βεσθον σῠντρῑβόμεθᾰ σῠντρῑ́βεσθε σῠντρῑ́βονται
subjunctive σῠντρῑ́βωμαι σῠντρῑ́βῃ σῠντρῑ́βηται σῠντρῑ́βησθον σῠντρῑ́βησθον σῠντρῑβώμεθᾰ σῠντρῑ́βησθε σῠντρῑ́βωνται
optative σῠντρῑβοίμην σῠντρῑ́βοιο σῠντρῑ́βοιτο σῠντρῑ́βοισθον σῠντρῑβοίσθην σῠντρῑβοίμεθᾰ σῠντρῑ́βοισθε σῠντρῑ́βοιντο
imperative   σῠντρῑ́βου σῠντρῑβέσθω σῠντρῑ́βεσθον σῠντρῑβέσθων   σῠντρῑ́βεσθε σῠντρῑβέσθων
active middle/passive
infinitive σῠντρῑ́βειν σῠντρῑ́βεσθαι
participle m σῠντρῑ́βων σῠντρῑβόμενος
f σῠντρῑ́βουσᾰ σῠντρῑβομένη
n σῠντρῖβον σῠντρῑβόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: σῠνέτρῑβον, σῠνετρῑβόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνέτρῑβον σῠνέτρῑβες σῠνέτρῑβε(ν) σῠνετρῑ́βετον σῠνετρῑβέτην σῠνετρῑ́βομεν σῠνετρῑ́βετε σῠνέτρῑβον
middle/
passive 		indicative σῠνετρῑβόμην σῠνετρῑ́βου σῠνετρῑ́βετο σῠνετρῑ́βεσθον σῠνετρῑβέσθην σῠνετρῑβόμεθᾰ σῠνετρῑ́βεσθε σῠνετρῑ́βοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: σῠντρῑ́ψω, σῠντρῑ́ψομαι, σῠντρῐβήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠντρῑ́ψω σῠντρῑ́ψεις σῠντρῑ́ψει σῠντρῑ́ψετον σῠντρῑ́ψετον σῠντρῑ́ψομεν σῠντρῑ́ψετε σῠντρῑ́ψουσῐ(ν)
optative σῠντρῑ́ψοιμῐ σῠντρῑ́ψοις σῠντρῑ́ψοι σῠντρῑ́ψοιτον σῠντρῑψοίτην σῠντρῑ́ψοιμεν σῠντρῑ́ψοιτε σῠντρῑ́ψοιεν
middle indicative σῠντρῑ́ψομαι σῠντρῑ́ψῃ / σῠντρῑ́ψει σῠντρῑ́ψεται σῠντρῑ́ψεσθον σῠντρῑ́ψεσθον σῠντρῑψόμεθᾰ σῠντρῑ́ψεσθε σῠντρῑ́ψονται
optative σῠντρῑψοίμην σῠντρῑ́ψοιο σῠντρῑ́ψοιτο σῠντρῑ́ψοισθον σῠντρῑψοίσθην σῠντρῑψοίμεθᾰ σῠντρῑ́ψοισθε σῠντρῑ́ψοιντο
passive indicative σῠντρῐβήσομαι σῠντρῐβήσῃ σῠντρῐβήσεται σῠντρῐβήσεσθον σῠντρῐβήσεσθον σῠντρῐβησόμεθᾰ σῠντρῐβήσεσθε σῠντρῐβήσονται
optative σῠντρῐβησοίμην σῠντρῐβήσοιο σῠντρῐβήσοιτο σῠντρῐβήσοισθον σῠντρῐβησοίσθην σῠντρῐβησοίμεθᾰ σῠντρῐβήσοισθε σῠντρῐβήσοιντο
active middle passive
infinitive σῠντρῑ́ψειν σῠντρῑ́ψεσθαι σῠντρῐβήσεσθαι
participle m σῠντρῑ́ψων σῠντρῑψόμενος σῠντρῐβησόμενος
f σῠντρῑ́ψουσᾰ σῠντρῑψομένη σῠντρῐβησομένη
n σῠντρῖψον σῠντρῑψόμενον σῠντρῐβησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: σῠνέτρῑψᾰ, σῠνετρῑψᾰ́μην, σῠνετρῐ́βην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative σῠνέτρῑψᾰ σῠνέτρῑψᾰς σῠνέτρῑψε(ν) σῠνετρῑ́ψᾰτον σῠνετρῑψᾰ́την σῠνετρῑ́ψᾰμεν σῠνετρῑ́ψᾰτε σῠνέτρῑψᾰν
subjunctive σῠντρῑ́ψω σῠντρῑ́ψῃς σῠντρῑ́ψῃ σῠντρῑ́ψητον σῠντρῑ́ψητον σῠντρῑ́ψωμεν σῠντρῑ́ψητε σῠντρῑ́ψωσῐ(ν)
optative σῠντρῑ́ψαιμῐ σῠντρῑ́ψειᾰς / σῠντρῑ́ψαις σῠντρῑ́ψειε(ν) / σῠντρῑ́ψαι σῠντρῑ́ψαιτον σῠντρῑψαίτην σῠντρῑ́ψαιμεν σῠντρῑ́ψαιτε σῠντρῑ́ψειᾰν / σῠντρῑ́ψαιεν
imperative   σῠ́ντρῑψον σῠντρῑψᾰ́τω σῠντρῑ́ψᾰτον σῠντρῑψᾰ́των   σῠντρῑ́ψᾰτε σῠντρῑψᾰ́ντων
middle indicative σῠνετρῑψᾰ́μην σῠνετρῑ́ψω σῠνετρῑ́ψᾰτο σῠνετρῑ́ψᾰσθον σῠνετρῑψᾰ́σθην σῠνετρῑψᾰ́μεθᾰ σῠνετρῑ́ψᾰσθε σῠνετρῑ́ψᾰντο
subjunctive σῠντρῑ́ψωμαι σῠντρῑ́ψῃ σῠντρῑ́ψηται σῠντρῑ́ψησθον σῠντρῑ́ψησθον σῠντρῑψώμεθᾰ σῠντρῑ́ψησθε σῠντρῑ́ψωνται
optative σῠντρῑψαίμην σῠντρῑ́ψαιο σῠντρῑ́ψαιτο σῠντρῑ́ψαισθον σῠντρῑψαίσθην σῠντρῑψαίμεθᾰ σῠντρῑ́ψαισθε σῠντρῑ́ψαιντο
imperative   σῠ́ντρῑψαι σῠντρῑψᾰ́σθω σῠντρῑ́ψᾰσθον σῠντρῑψᾰ́σθων   σῠντρῑ́ψᾰσθε σῠντρῑψᾰ́σθων
passive indicative σῠνετρῐ́βην σῠνετρῐ́βης σῠνετρῐ́βη σῠνετρῐ́βητον σῠνετρῐβήτην σῠνετρῐ́βημεν σῠνετρῐ́βητε σῠνετρῐ́βησᾰν
subjunctive σῠντρῐβῶ σῠντρῐβῇς σῠντρῐβῇ σῠντρῐβῆτον σῠντρῐβῆτον σῠντρῐβῶμεν σῠντρῐβῆτε σῠντρῐβῶσῐ(ν)
optative σῠντρῐβείην σῠντρῐβείης σῠντρῐβείη σῠντρῐβεῖτον / σῠντρῐβείητον σῠντρῐβείτην / σῠντρῐβειήτην σῠντρῐβεῖμεν / σῠντρῐβείημεν σῠντρῐβεῖτε / σῠντρῐβείητε σῠντρῐβεῖεν / σῠντρῐβείησᾰν
imperative   σῠντρῐ́βηθῐ σῠντρῐβήτω σῠντρῐ́βητον σῠντρῐβήτων   σῠντρῐ́βητε σῠντρῐβέντων
active middle passive
infinitive σῠντρῖψαι σῠντρῑ́ψᾰσθαι σῠντρῐβῆναι
participle m σῠντρῑ́ψᾱς σῠντρῑψᾰ́μενος σῠντρῐβείς
f σῠντρῑ́ψᾱσᾰ σῠντρῑψᾰμένη σῠντρῐβεῖσᾰ
n σῠντρῖψᾰν σῠντρῑψᾰ́μενον σῠντρῐβέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • Greek: συντρίβω (syntrívo)

Further reading

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek συντρίβω (suntríbō). Morphologically, from συν- (“together”) +‎ τρίβω (“grate, grind”).

Pronunciation

  • IPA(key): /sinˈdri.vo/
  • Hyphenation: συν‧τρί‧βω

Verb

συντρίβω • (syntrívo) (past συνέτριψα/σύντριψα, passive συντρίβομαι)

  1. to shatter, crush
    Synonyms: συνθλίβω (synthlívo), κομματιάζω (kommatiázo), θρυμματίζω (thrymmatízo), θραύω (thrávo)
  2. (figuratively) to beat, win completely (of a battle, conflict)
    Synonyms: διαλύω (dialýo), εξουδετερώνω (exoudeteróno), εξοντώνω (exontóno)
  3. (figuratively) to cause deep sorrow, to cause someone to be devastated
    Synonym: καταρρακώνω (katarrakóno)

Conjugation

συντρίβω   συντρίβομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg συντρίψω συντρίβομαι συντριφτώ2, συντριφθώ, {συντριβώ}3
2 sg συντρίβεις συντρίψεις συντρίβεσαι συντριφτείς, συντριφθείς, {συντριβείς}
3 sg συντρίβει συντρίψει συντρίβεται συντριφτεί, συντριφθεί, {συντριβεί}
1 pl συντρίβουμε, [‑ομε] συντρίψουμε, [‑ομε] συντριβόμαστε συντριφτούμε, συντριφθούμε, {συντριβούμε}
2 pl συντρίβετε συντρίψετε συντρίβεστε, συντρίβεσθε, (συντριβόσαστε) συντριφτείτε, συντριφθείτε, {συντριβείτε}
3 pl συντρίβουν(ε) συντρίψουν(ε) συντρίβονται συντριφτούν(ε), συντριφθούν, {συντριβούν}
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg συνέτριβα συνέτριψα, (σύντριψα)1 συντριβόμουν(α) συντρίφτηκα2, συντρίφθηκα, [{συνετρίβην}]3
2 sg συνέτριβες συνέτριψες, σύντριψες συντριβόσουν(α) συντρίφτηκες, συντρίφθηκες, [{συνετρίβης}]
3 sg συνέτριβε συνέτριψε, σύντριψε συντριβόταν(ε) συντρίφτηκε, συντρίφθηκε, {συνετρίβη}
1 pl συντρίβαμε συντρίψαμε συντριβόμασταν, (‑όμαστε) συντριφτήκαμε, συντριφθήκαμε, [{συνετρίβημεν}]
2 pl συντρίβατε συντρίψατε συντριβόσασταν, (‑όσαστε) συντριφτήκατε, συντριφθήκατε, [{συνετρίβητε}]
3 pl συνέτριβαν, συντρίβαν(ε) συνέτριψαν, συντρίψαν(ε), σύντριψαν συντρίβονταν, (συντριβόντουσαν) συντρίφτηκαν, συντριφτήκανε, συντρίφθηκαν, {συνετρίβησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα συντρίψω ➤ θα συντρίβομαι ➤ θα συντριφτώ2, συντριφθώ, {συντριβώ}3 ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα συντρίβεις, … θα συντρίψεις, … θα συντρίβεσαι, … θα συντριφτείς, συντριφθείς, {συντριβείς}
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … συντρίψει   έχω, έχεις, ... συντριφτεί2, συντριφθεί, {συντριβεί}3
  είμαι, είσαι, … συντριμμένος, ‑η, ‑ο / συντετριμμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … συντρίψει   είχα, είχες, ... συντριφτεί, συντριφθεί, {συντριβεί}
  ήμουν, ήσουν, … συντριμμένος, ‑η, ‑ο / συντετριμμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … συντρίψει   θα έχω, θα έχεις, ... συντριφτεί, συντριφθεί, {συντριβεί}
  θα είμαι, θα είσαι, … συντριμμένος, ‑η, ‑ο / συντετριμμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg σύντριβε σύντριψε — συντρίψου
2 pl συντρίβετε συντρίψτε συντρίβεστε, συντρίβεσθε συντριφτείτε2, συντριφθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ συντρίβοντας ➤ συντριβόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας συντρίψει ➤ συντριμμένος, ‑η, ‑o
{συντετριμμένος, ‑η, ‑o}4 ➤
Nonfinite form➤ συντρίψει συντριφτεί2, (συντριφθεί), {συντριβεί}3
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Forms without the internal augment -έ- (συν-έ-) are colloquial and more rare.
 2. Passive forms with -φτ- are colloquial. The -φθ- are formal.
 3. Passive forms with -β- are very formal, as in the ancient aorist συνετρίβην from the conjugation of συντρίβω. In Modern Greek, found in the 3rd persons (all persons included here, for reference).
 4. Passive perfect participles: συντριμμένος (“shattered”) and the formal ancient with reduplication "τ+ε‑τ-" συντετριμμένος (“devasted”)
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

  • συντριμμένος (syntrimménos, “shattered, devasted”, participle)
  • συντετριμμένος (syntetrimménos, “devasted”, participle with reduplication) (formal)
  • ασύντριπτος (asýntriptos, “uncrashed, invincible”)
  • ασύντριφτος (asýntriftos, “uncrashed, invincible”)
  • συντριβή f (syntriví, “crash, smash, demolition”)
  • σύντριμμα n (sýntrimma, “crashed material, usually stones”)
  • συντρίμμι n (syntrímmi, “wreckage, debris”)
  • συντριπτικός (syntriptikós, “crashing, overwhelming”)
  • and see: τρίβω (trívo, “to grate, to grind”)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.