συνετός

See also: Συνετός

Ancient Greek

Alternative forms

ξῠνετός (xŭnetós) — Old Attic

Etymology

From the root of σῠνῑ́ημῐ (sŭnī́ēmĭ, “perceive, understand”) +‎ -τός (-tós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.ne.tós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sy.neˈtos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sy.neˈtos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sy.neˈtos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /si.neˈtos/

Homophone: Σῠνετός (Sŭnetós)

Adjective

σῠνετός • (sŭnetós) m (feminine σῠνετή, neuter σῠνετόν); first/second declension

having understanding, intelligent, sagacious, wise, learned, prudent
(in a passive sense) intelligible

Declension

First and second declension of σῠνετός; σῠνετή; σῠνετόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σῠνετός sŭnetós	σῠνετή sŭnetḗ	σῠνετόν sŭnetón	σῠνετώ sŭnetṓ	σῠνετᾱ́ sŭnetā́	σῠνετώ sŭnetṓ	σῠνετοί sŭnetoí	σῠνεταί sŭnetaí	σῠνετᾰ́ sŭnetắ
Genitive	σῠνετοῦ sŭnetoû	σῠνετῆς sŭnetês	σῠνετοῦ sŭnetoû	σῠνετοῖν sŭnetoîn	σῠνεταῖν sŭnetaîn	σῠνετοῖν sŭnetoîn	σῠνετῶν sŭnetôn	σῠνετῶν sŭnetôn	σῠνετῶν sŭnetôn
Dative	σῠνετῷ sŭnetōî	σῠνετῇ sŭnetēî	σῠνετῷ sŭnetōî	σῠνετοῖν sŭnetoîn	σῠνεταῖν sŭnetaîn	σῠνετοῖν sŭnetoîn	σῠνετοῖς sŭnetoîs	σῠνεταῖς sŭnetaîs	σῠνετοῖς sŭnetoîs
Accusative	σῠνετόν sŭnetón	σῠνετήν sŭnetḗn	σῠνετόν sŭnetón	σῠνετώ sŭnetṓ	σῠνετᾱ́ sŭnetā́	σῠνετώ sŭnetṓ	σῠνετούς sŭnetoús	σῠνετᾱ́ς sŭnetā́s	σῠνετᾰ́ sŭnetắ
Vocative	σῠνετέ sŭneté	σῠνετή sŭnetḗ	σῠνετόν sŭnetón	σῠνετώ sŭnetṓ	σῠνετᾱ́ sŭnetā́	σῠνετώ sŭnetṓ	σῠνετοί sŭnetoí	σῠνεταί sŭnetaí	σῠνετᾰ́ sŭnetắ
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σῠνετῶς sŭnetôs			σῠνετώτερος sŭnetṓteros			σῠνετώτᾰτος sŭnetṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

σῠνετέω (sŭnetéō, verb)
Σῠνετή f (Sŭnetḗ, proper noun)
Σῠνετός m (Sŭnetós, proper noun)
σῠνετῶς (sŭnetôs, adverb)