συνθάπτω
Ancient Greek
Alternative forms
Etymology
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /syn.tʰáp.tɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /synˈtʰap.to/
- (4th CE Koine) IPA(key): /synˈθap.to/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /synˈθap.to/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /sinˈθap.to/
Verb
συνθάπτω • (suntháptō)
Conjugation
Present: συνθᾰ́πτω, συνθᾰ́πτομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | συνθᾰ́πτω | συνθᾰ́πτεις | συνθᾰ́πτει | συνθᾰ́πτετον | συνθᾰ́πτετον | συνθᾰ́πτομεν | συνθᾰ́πτετε | συνθᾰ́πτουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | συνθᾰ́πτω | συνθᾰ́πτῃς | συνθᾰ́πτῃ | συνθᾰ́πτητον | συνθᾰ́πτητον | συνθᾰ́πτωμεν | συνθᾰ́πτητε | συνθᾰ́πτωσῐ(ν) | |||||
| optative | συνθᾰ́πτοιμῐ | συνθᾰ́πτοις | συνθᾰ́πτοι | συνθᾰ́πτοιτον | συνθᾰπτοίτην | συνθᾰ́πτοιμεν | συνθᾰ́πτοιτε | συνθᾰ́πτοιεν | |||||
| imperative | σύνθᾰπτε | συνθᾰπτέτω | συνθᾰ́πτετον | συνθᾰπτέτων | συνθᾰ́πτετε | συνθᾰπτόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | συνθᾰ́πτομαι | συνθᾰ́πτῃ / συνθᾰ́πτει | συνθᾰ́πτεται | συνθᾰ́πτεσθον | συνθᾰ́πτεσθον | συνθᾰπτόμεθᾰ | συνθᾰ́πτεσθε | συνθᾰ́πτονται | ||||
| subjunctive | συνθᾰ́πτωμαι | συνθᾰ́πτῃ | συνθᾰ́πτηται | συνθᾰ́πτησθον | συνθᾰ́πτησθον | συνθᾰπτώμεθᾰ | συνθᾰ́πτησθε | συνθᾰ́πτωνται | |||||
| optative | συνθᾰπτοίμην | συνθᾰ́πτοιο | συνθᾰ́πτοιτο | συνθᾰ́πτοισθον | συνθᾰπτοίσθην | συνθᾰπτοίμεθᾰ | συνθᾰ́πτοισθε | συνθᾰ́πτοιντο | |||||
| imperative | συνθᾰ́πτου | συνθᾰπτέσθω | συνθᾰ́πτεσθον | συνθᾰπτέσθων | συνθᾰ́πτεσθε | συνθᾰπτέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | συνθᾰ́πτειν | συνθᾰ́πτεσθαι | |||||||||||
| participle | m | συνθᾰ́πτων | συνθᾰπτόμενος | ||||||||||
| f | συνθᾰ́πτουσᾰ | συνθᾰπτομένη | |||||||||||
| n | συνθᾰ́πτον | συνθᾰπτόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: συνέθᾰπτον, συνεθᾰπτόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | συνέθᾰπτον | συνέθᾰπτες | συνέθᾰπτε(ν) | συνεθᾰ́πτετον | συνεθᾰπτέτην | συνεθᾰ́πτομεν | συνεθᾰ́πτετε | συνέθᾰπτον | ||||
| middle/ passive |
indicative | συνεθᾰπτόμην | συνεθᾰ́πτου | συνεθᾰ́πτετο | συνεθᾰ́πτεσθον | συνεθᾰπτέσθην | συνεθᾰπτόμεθᾰ | συνεθᾰ́πτεσθε | συνεθᾰ́πτοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: συνθᾰ́ψω, συνθᾰ́ψομαι, συντᾰφήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | συνθᾰ́ψω | συνθᾰ́ψεις | συνθᾰ́ψει | συνθᾰ́ψετον | συνθᾰ́ψετον | συνθᾰ́ψομεν | συνθᾰ́ψετε | συνθᾰ́ψουσῐ(ν) | ||||
| optative | συνθᾰ́ψοιμῐ | συνθᾰ́ψοις | συνθᾰ́ψοι | συνθᾰ́ψοιτον | συνθᾰψοίτην | συνθᾰ́ψοιμεν | συνθᾰ́ψοιτε | συνθᾰ́ψοιεν | |||||
| middle | indicative | συνθᾰ́ψομαι | συνθᾰ́ψῃ / συνθᾰ́ψει | συνθᾰ́ψεται | συνθᾰ́ψεσθον | συνθᾰ́ψεσθον | συνθᾰψόμεθᾰ | συνθᾰ́ψεσθε | συνθᾰ́ψονται | ||||
| optative | συνθᾰψοίμην | συνθᾰ́ψοιο | συνθᾰ́ψοιτο | συνθᾰ́ψοισθον | συνθᾰψοίσθην | συνθᾰψοίμεθᾰ | συνθᾰ́ψοισθε | συνθᾰ́ψοιντο | |||||
| passive | indicative | συντᾰφήσομαι | συντᾰφήσῃ | συντᾰφήσεται | συντᾰφήσεσθον | συντᾰφήσεσθον | συντᾰφησόμεθᾰ | συντᾰφήσεσθε | συντᾰφήσονται | ||||
| optative | συντᾰφησοίμην | συντᾰφήσοιο | συντᾰφήσοιτο | συντᾰφήσοισθον | συντᾰφησοίσθην | συντᾰφησοίμεθᾰ | συντᾰφήσοισθε | συντᾰφήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | συνθᾰ́ψειν | συνθᾰ́ψεσθαι | συντᾰφήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | συνθᾰ́ψων | συνθᾰψόμενος | συντᾰφησόμενος | |||||||||
| f | συνθᾰ́ψουσᾰ | συνθᾰψομένη | συντᾰφησομένη | ||||||||||
| n | συνθᾰ́ψον | συνθᾰψόμενον | συντᾰφησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: συνετᾰ́φην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| passive | indicative | συνετᾰ́φην | συνετᾰ́φης | συνετᾰ́φη | συνετᾰ́φητον | συνετᾰφήτην | συνετᾰ́φημεν | συνετᾰ́φητε | συνετᾰ́φησᾰν | ||||
| subjunctive | συντᾰφῶ | συντᾰφῇς | συντᾰφῇ | συντᾰφῆτον | συντᾰφῆτον | συντᾰφῶμεν | συντᾰφῆτε | συντᾰφῶσῐ(ν) | |||||
| optative | συντᾰφείην | συντᾰφείης | συντᾰφείη | συντᾰφεῖτον / συντᾰφείητον | συντᾰφείτην / συντᾰφειήτην | συντᾰφεῖμεν / συντᾰφείημεν | συντᾰφεῖτε / συντᾰφείητε | συντᾰφεῖεν / συντᾰφείησᾰν | |||||
| imperative | συντᾰ́φηθῐ | συντᾰφήτω | συντᾰ́φητον | συντᾰφήτων | συντᾰ́φητε | συντᾰφέντων | |||||||
| passive | |||||||||||||
| infinitive | συντᾰφῆναι | ||||||||||||
| participle | m | συντᾰφείς | |||||||||||
| f | συντᾰφεῖσᾰ | ||||||||||||
| n | συντᾰφέν | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: συντέθᾰμμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle/ passive |
indicative | συντέθᾰμμαι | συντέθᾰψαι | συντέθᾰπται | συντέθᾰφθον | συντέθᾰφθον | συντεθᾰ́μμεθᾰ | συντέθᾰφθε | συντεθᾰ́πᾰται | ||||
| subjunctive | συντεθᾰμμένος ὦ | συντεθᾰμμένος ᾖς | συντεθᾰμμένος ᾖ | συντεθᾰμμένω ἦτον | συντεθᾰμμένω ἦτον | συντεθᾰμμένοι ὦμεν | συντεθᾰμμένοι ἦτε | συντεθᾰμμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | συντεθᾰμμένος εἴην | συντεθᾰμμένος εἴης | συντεθᾰμμένος εἴη | συντεθᾰμμένω εἴητον / εἶτον | συντεθᾰμμένω εἰήτην / εἴτην | συντεθᾰμμένοι εἴημεν / εἶμεν | συντεθᾰμμένοι εἴητε / εἶτε | συντεθᾰμμένοι εἴησᾰν / εἶεν | |||||
| imperative | συντέθᾰψο | συντεθᾰ́φθω | συντέθᾰφθον | συντεθᾰ́φθων | συντέθᾰφθε | συντεθᾰ́φθων | |||||||
| middle/passive | |||||||||||||
| infinitive | συντεθᾰ́φθαι | ||||||||||||
| participle | m | συντεθᾰμμένος | |||||||||||
| f | συντεθᾰμμένη | ||||||||||||
| n | συντεθᾰμμένον | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Further reading
- συνθάπτω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “συνθάπτω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- G4916 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- bury idem, page 106.