συντεταγμένος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /syn.te.taŋ.mé.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syn.te.taɡˈme.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /syn.te.taɣˈme.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syn.te.taɣˈme.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sin.de.taɣˈme.nos/

Participle

συντεταγμένος • (suntetagménos) m (feminine συντεταγμένη, neuter συντεταγμένον); first/second declension

perfect mediopassive participle of συντάσσω (suntássō)

Declension

First and second declension of σῠντετᾰγμένος; σῠντετᾰγμένη; σῠντετᾰγμένον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σῠντετᾰγμένος sŭntetăgménos	σῠντετᾰγμένη sŭntetăgménē	σῠντετᾰγμένον sŭntetăgménon	σῠντετᾰγμένω sŭntetăgménō	σῠντετᾰγμένᾱ sŭntetăgménā	σῠντετᾰγμένω sŭntetăgménō	σῠντετᾰγμένοι sŭntetăgménoi	σῠντετᾰγμέναι sŭntetăgménai	σῠντετᾰγμένᾰ sŭntetăgménă
Genitive	σῠντετᾰγμένου sŭntetăgménou	σῠντετᾰγμένης sŭntetăgménēs	σῠντετᾰγμένου sŭntetăgménou	σῠντετᾰγμένοιν sŭntetăgménoin	σῠντετᾰγμέναιν sŭntetăgménain	σῠντετᾰγμένοιν sŭntetăgménoin	σῠντετᾰγμένων sŭntetăgménōn	σῠντετᾰγμένων sŭntetăgménōn	σῠντετᾰγμένων sŭntetăgménōn
Dative	σῠντετᾰγμένῳ sŭntetăgménōi	σῠντετᾰγμένῃ sŭntetăgménēi	σῠντετᾰγμένῳ sŭntetăgménōi	σῠντετᾰγμένοιν sŭntetăgménoin	σῠντετᾰγμέναιν sŭntetăgménain	σῠντετᾰγμένοιν sŭntetăgménoin	σῠντετᾰγμένοις sŭntetăgménois	σῠντετᾰγμέναις sŭntetăgménais	σῠντετᾰγμένοις sŭntetăgménois
Accusative	σῠντετᾰγμένον sŭntetăgménon	σῠντετᾰγμένην sŭntetăgménēn	σῠντετᾰγμένον sŭntetăgménon	σῠντετᾰγμένω sŭntetăgménō	σῠντετᾰγμένᾱ sŭntetăgménā	σῠντετᾰγμένω sŭntetăgménō	σῠντετᾰγμένους sŭntetăgménous	σῠντετᾰγμένᾱς sŭntetăgménās	σῠντετᾰγμένᾰ sŭntetăgménă
Vocative	σῠντετᾰγμένε sŭntetăgméne	σῠντετᾰγμένη sŭntetăgménē	σῠντετᾰγμένον sŭntetăgménon	σῠντετᾰγμένω sŭntetăgménō	σῠντετᾰγμένᾱ sŭntetăgménā	σῠντετᾰγμένω sŭntetăgménō	σῠντετᾰγμένοι sŭntetăgménoi	σῠντετᾰγμέναι sŭntetăgménai	σῠντετᾰγμένᾰ sŭntetăgménă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek συντεταγμένος (suntetagménos).^[1]

Pronunciation

IPA^(key): /sin.de.taɣˈme.nos/
Hyphenation: συ‧ντε‧ταγ‧μέ‧νος

Participle

συντεταγμένος • (syntetagménos) m (feminine συντεταγμένη, neuter συντεταγμένο)

passive perfect participle of συντάσσω (syntásso)
Alternative form: συνταγμένος (syntagménos)

Declension

Declension of συντεταγμένος
	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	συντεταγμένος (syntetagménos)	συντεταγμένη (syntetagméni)	συντεταγμένο (syntetagméno)	συντεταγμένοι (syntetagménoi)	συντεταγμένες (syntetagménes)	συντεταγμένα (syntetagména)
genitive	συντεταγμένου (syntetagménou)	συντεταγμένης (syntetagménis)	συντεταγμένου (syntetagménou)	συντεταγμένων (syntetagménon)	συντεταγμένων (syntetagménon)	συντεταγμένων (syntetagménon)
accusative	συντεταγμένο (syntetagméno)	συντεταγμένη (syntetagméni)	συντεταγμένο (syntetagméno)	συντεταγμένους (syntetagménous)	συντεταγμένες (syntetagménes)	συντεταγμένα (syntetagména)
vocative	συντεταγμένε (syntetagméne)	συντεταγμένη (syntetagméni)	συντεταγμένο (syntetagméno)	συντεταγμένοι (syntetagménoi)	συντεταγμένες (syntetagménes)	συντεταγμένα (syntetagména)

Derived terms

συντεταγμένη f (syntetagméni)

References

^ συντεταγμένος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1] συντεταγμένος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1]