σχήσων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰɛ̌ː.sɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈskʰe̝.son/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsçi.son/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsçi.son/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsçi.son/

Participle

σχήσων • (skhḗsōn) m (feminine σχήσουσᾰ, neuter σχῆσον); first/third declension

future active participle of ἔχω (ékhō)

Inflection

First and third declension of σχήσων; σχήσουσᾰ; σχῆσον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	σχήσων skhḗsōn	σχήσουσᾰ skhḗsousă	σχῆσον skhêson	σχήσοντε skhḗsonte	σχησούσᾱ skhēsoúsā	σχήσοντε skhḗsonte	σχήσοντες skhḗsontes	σχήσουσαι skhḗsousai	σχήσοντᾰ skhḗsontă
Genitive	σχήσοντος skhḗsontos	σχησούσης skhēsoúsēs	σχήσοντος skhḗsontos	σχησόντοιν skhēsóntoin	σχησούσαιν skhēsoúsain	σχησόντοιν skhēsóntoin	σχησόντων skhēsóntōn	σχησουσῶν skhēsousôn	σχησόντων skhēsóntōn
Dative	σχήσοντῐ skhḗsontĭ	σχησούσῃ skhēsoúsēi	σχήσοντῐ skhḗsontĭ	σχησόντοιν skhēsóntoin	σχησούσαιν skhēsoúsain	σχησόντοιν skhēsóntoin	σχήσουσῐ / σχήσουσῐν skhḗsousĭ(n)	σχησούσαις skhēsoúsais	σχήσουσῐ / σχήσουσῐν skhḗsousĭ(n)
Accusative	σχήσοντᾰ skhḗsontă	σχήσουσᾰν skhḗsousăn	σχῆσον skhêson	σχήσοντε skhḗsonte	σχησούσᾱ skhēsoúsā	σχήσοντε skhḗsonte	σχήσοντᾰς skhḗsontăs	σχησούσᾱς skhēsoúsās	σχήσοντᾰ skhḗsontă
Vocative	σχήσων skhḗsōn	σχήσουσᾰ skhḗsousă	σχῆσον skhêson	σχήσοντε skhḗsonte	σχησούσᾱ skhēsoúsā	σχήσοντε skhḗsonte	σχήσοντες skhḗsontes	σχήσουσαι skhḗsousai	σχήσοντᾰ skhḗsontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	σχησόντως skhēsóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.