σύντομος
Ancient Greek
Etymology
συν- (sun-) + τέμνω (témnō) + -ος (-os), in the o-grade.
Adjective
σύντομος • (súntomos) m or f (neuter σύντομον); second declension
- (especially of a road, as in a shortcut) cut short, abridged
- (of language) concise, brief
- (of stature) short
- (of other things) short
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | σύντομος súntomos |
σύντομον súntomon |
συντόμω suntómō |
συντόμω suntómō |
σύντομοι súntomoi |
σύντομᾰ súntomă | ||||||||
| Genitive | συντόμου suntómou |
συντόμου suntómou |
συντόμοιν suntómoin |
συντόμοιν suntómoin |
συντόμων suntómōn |
συντόμων suntómōn | ||||||||
| Dative | συντόμῳ suntómōi |
συντόμῳ suntómōi |
συντόμοιν suntómoin |
συντόμοιν suntómoin |
συντόμοις suntómois |
συντόμοις suntómois | ||||||||
| Accusative | σύντομον súntomon |
σύντομον súntomon |
συντόμω suntómō |
συντόμω suntómō |
συντόμους suntómous |
σύντομᾰ súntomă | ||||||||
| Vocative | σύντομε súntome |
σύντομον súntomon |
συντόμω suntómō |
συντόμω suntómō |
σύντομοι súntomoi |
σύντομᾰ súntomă | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| συντόμως suntómōs |
συντομώτερος suntomṓteros |
συντομώτᾰτος suntomṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Derived terms
- σύντομον (súntomon)
- συντόμως (suntómōs)
Descendants
References
- “σύντομος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- σύντομος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- abbreviated idem, page 1.
- abridged idem, page 3.
- brief idem, page 98.
- compendious idem, page 150.
- compressed idem, page 153.
- concise idem, page 155.
- contracted idem, page 169.
- curt idem, page 191.
- docked idem, page 245.
- near idem, page 553.
- pithy idem, page 615.
- short idem, page 768.
- succinct idem, page 834.
Greek
Etymology
From Ancient Greek σύντομος (súntomos).
Adjective
σύντομος • (sýntomos) m (feminine σύντομη, neuter σύντομο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | σύντομος (sýntomos) | σύντομη (sýntomi) | σύντομο (sýntomo) | σύντομοι (sýntomoi) | σύντομες (sýntomes) | σύντομα (sýntoma) | |
| genitive | σύντομου (sýntomou) | σύντομης (sýntomis) | σύντομου (sýntomou) | σύντομων (sýntomon) | σύντομων (sýntomon) | σύντομων (sýntomon) | |
| accusative | σύντομο (sýntomo) | σύντομη (sýntomi) | σύντομο (sýntomo) | σύντομους (sýntomous) | σύντομες (sýntomes) | σύντομα (sýntoma) | |
| vocative | σύντομε (sýntome) | σύντομη (sýntomi) | σύντομο (sýntomo) | σύντομοι (sýntomoi) | σύντομες (sýntomes) | σύντομα (sýntoma) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο σύντομος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο σύντομος, etc.)
Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο συντομότερος", etc)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Related terms
- see: συντομεύω (syntomévo, “to shorten”)