σύρροος
Ancient Greek
Alternative forms
- σύρρους (súrrhous)
Etymology
From συρρέω (surrhéō, “to flow together”) + -ος (-os).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /sýr̥.r̥o.os/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈsyr.ro.os/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈsyr.ro.os/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈsyr.ro.os/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈsi.ro.os/
Adjective
σῠ́ρροος • (sŭ́rrhoos) m or f (neuter σῠ́ρροον); second declension
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | σῠ́ρροος sŭ́rrhoos |
σῠ́ρροον sŭ́rrhoon |
σῠρρόω sŭrrhóō |
σῠρρόω sŭrrhóō |
σῠ́ρροοι sŭ́rrhooi |
σῠ́ρροᾰ sŭ́rrhoă | ||||||||
| Genitive | σῠρρόου sŭrrhóou |
σῠρρόου sŭrrhóou |
σῠρρόοιν sŭrrhóoin |
σῠρρόοιν sŭrrhóoin |
σῠρρόων sŭrrhóōn |
σῠρρόων sŭrrhóōn | ||||||||
| Dative | σῠρρόῳ sŭrrhóōi |
σῠρρόῳ sŭrrhóōi |
σῠρρόοιν sŭrrhóoin |
σῠρρόοιν sŭrrhóoin |
σῠρρόοις sŭrrhóois |
σῠρρόοις sŭrrhóois | ||||||||
| Accusative | σῠ́ρροον sŭ́rrhoon |
σῠ́ρροον sŭ́rrhoon |
σῠρρόω sŭrrhóō |
σῠρρόω sŭrrhóō |
σῠρρόους sŭrrhóous |
σῠ́ρροᾰ sŭ́rrhoă | ||||||||
| Vocative | σῠ́ρροε sŭ́rrhoe |
σῠ́ρροον sŭ́rrhoon |
σῠρρόω sŭrrhóō |
σῠρρόω sŭrrhóō |
σῠ́ρροοι sŭ́rrhooi |
σῠ́ρροᾰ sŭ́rrhoă | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| σῠρρόως sŭrrhóōs |
σῠρροώτερος sŭrrhoṓteros |
σῠρροώτᾰτος sŭrrhoṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Further reading
- “σύρροος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- σύρροος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette