τελευτάω

Ancient Greek

Alternative forms

Etymology

From τελευτή (teleutḗ, “end”) +‎ -ᾰ́ω (-ắō).

Pronunciation

 

Verb

τελευτᾰ́ω • (teleutắō) (Epic, Attic, Ionic)

  1. to accomplish
    • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 8.9:
      ὄφρα τάχιστα τελευτήσω τάδε ἔργα.
      óphra tákhista teleutḗsō táde érga.
      so that I will accomplish these works very quickly.
  2. to finish, end
  3. to die

Conjugation

   Present: τελευτᾰ́ω, τελευτᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τελευτᾰ́ω τελευτᾰ́εις τελευτᾰ́ει τελευτᾰ́ετον τελευτᾰ́ετον τελευτᾰ́ομεν τελευτᾰ́ετε τελευτᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive τελευτᾰ́ω τελευτᾰ́ῃς τελευτᾰ́ῃ τελευτᾰ́ητον τελευτᾰ́ητον τελευτᾰ́ωμεν τελευτᾰ́ητε τελευτᾰ́ωσῐ(ν)
optative τελευτᾰ́οιμῐ τελευτᾰ́οις τελευτᾰ́οι τελευτᾰ́οιτον τελευτᾰοίτην τελευτᾰ́οιμεν τελευτᾰ́οιτε τελευτᾰ́οιεν
imperative   τελεύτᾰε τελευτᾰέτω τελευτᾰ́ετον τελευτᾰέτων   τελευτᾰ́ετε τελευτᾰόντων
middle/
passive 		indicative τελευτᾰ́ομαι τελευτᾰ́ῃ / τελευτᾰ́ει τελευτᾰ́εται τελευτᾰ́εσθον τελευτᾰ́εσθον τελευτᾰόμεθᾰ τελευτᾰ́εσθε τελευτᾰ́ονται
subjunctive τελευτᾰ́ωμαι τελευτᾰ́ῃ τελευτᾰ́ηται τελευτᾰ́ησθον τελευτᾰ́ησθον τελευτᾰώμεθᾰ τελευτᾰ́ησθε τελευτᾰ́ωνται
optative τελευτᾰοίμην τελευτᾰ́οιο τελευτᾰ́οιτο τελευτᾰ́οισθον τελευτᾰοίσθην τελευτᾰοίμεθᾰ τελευτᾰ́οισθε τελευτᾰ́οιντο
imperative   τελευτᾰ́ου τελευτᾰέσθω τελευτᾰ́εσθον τελευτᾰέσθων   τελευτᾰ́εσθε τελευτᾰέσθων
active middle/passive
infinitive τελευτᾰ́ειν τελευτᾰ́εσθαι
participle m τελευτᾰ́ων τελευτᾰόμενος
f τελευτᾰ́ουσᾰ τελευτᾰομένη
n τελευτᾰ́ον τελευτᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: τελευτῶ, τελευτῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τελευτῶ τελευτᾷς τελευτᾷ τελευτᾶτον τελευτᾶτον τελευτῶμεν τελευτᾶτε τελευτῶσῐ(ν)
subjunctive τελευτῶ τελευτᾷς τελευτᾷ τελευτᾶτον τελευτᾶτον τελευτῶμεν τελευτᾶτε τελευτῶσῐ(ν)
optative τελευτῴην / τελευτῷμῐ τελευτῴης / τελευτῷς τελευτῴη / τελευτῷ τελευτῷτον / τελευτῴητον τελευτῴτην / τελευτῳήτην τελευτῷμεν / τελευτῴημεν τελευτῷτε / τελευτῴητε τελευτῷεν / τελευτῴησᾰν
imperative   τελεύτᾱ τελευτᾱ́τω τελευτᾶτον τελευτᾱ́των   τελευτᾶτε τελευτώντων
middle/
passive 		indicative τελευτῶμαι τελευτᾷ τελευτᾶται τελευτᾶσθον τελευτᾶσθον τελευτώμεθᾰ τελευτᾶσθε τελευτῶνται
subjunctive τελευτῶμαι τελευτᾷ τελευτᾶται τελευτᾶσθον τελευτᾶσθον τελευτώμεθᾰ τελευτᾶσθε τελευτῶνται
optative τελευτῴμην τελευτῷο τελευτῷτο τελευτῷσθον τελευτῴσθην τελευτῴμεθᾰ τελευτῷσθε τελευτῷντο
imperative   τελευτῶ τελευτᾱ́σθω τελευτᾶσθον τελευτᾱ́σθων   τελευτᾶσθε τελευτᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive τελευτᾶν τελευτᾶσθαι
participle m τελευτῶν τελευτώμενος
f τελευτῶσᾰ τελευτωμένη
n τελευτῶν τελευτώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτελεύτᾰον, ἐτελευτᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτελεύτᾰον ἐτελεύτᾰες ἐτελεύτᾰε(ν) ἐτελευτᾰ́ετον ἐτελευτᾰέτην ἐτελευτᾰ́ομεν ἐτελευτᾰ́ετε ἐτελεύτᾰον
middle/
passive 		indicative ἐτελευτᾰόμην ἐτελευτᾰ́ου ἐτελευτᾰ́ετο ἐτελευτᾰ́εσθον ἐτελευτᾰέσθην ἐτελευτᾰόμεθᾰ ἐτελευτᾰ́εσθε ἐτελευτᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτελεύτων, ἐτελευτώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτελεύτων ἐτελεύτᾱς ἐτελεύτᾱ ἐτελευτᾶτον ἐτελευτᾱ́την ἐτελευτῶμεν ἐτελευτᾶτε ἐτελεύτων
middle/
passive 		indicative ἐτελευτώμην ἐτελευτῶ ἐτελευτᾶτο ἐτελευτᾶσθον ἐτελευτᾱ́σθην ἐτελευτώμεθᾰ ἐτελευτᾶσθε ἐτελευτῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: τελευτήσω, τελευτήσομαι, τελευτησθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τελευτήσω τελευτήσεις τελευτήσει τελευτήσετον τελευτήσετον τελευτήσομεν τελευτήσετε τελευτήσουσῐ(ν)
optative τελευτήσοιμῐ τελευτήσοις τελευτήσοι τελευτήσοιτον τελευτησοίτην τελευτήσοιμεν τελευτήσοιτε τελευτήσοιεν
middle indicative τελευτήσομαι τελευτήσῃ / τελευτήσει τελευτήσεται τελευτήσεσθον τελευτήσεσθον τελευτησόμεθᾰ τελευτήσεσθε τελευτήσονται
optative τελευτησοίμην τελευτήσοιο τελευτήσοιτο τελευτήσοισθον τελευτησοίσθην τελευτησοίμεθᾰ τελευτήσοισθε τελευτήσοιντο
passive indicative τελευτησθήσομαι τελευτησθήσῃ τελευτησθήσεται τελευτησθήσεσθον τελευτησθήσεσθον τελευτησθησόμεθᾰ τελευτησθήσεσθε τελευτησθήσονται
optative τελευτησθησοίμην τελευτησθήσοιο τελευτησθήσοιτο τελευτησθήσοισθον τελευτησθησοίσθην τελευτησθησοίμεθᾰ τελευτησθήσοισθε τελευτησθήσοιντο
active middle passive
infinitive τελευτήσειν τελευτήσεσθαι τελευτησθήσεσθαι
participle m τελευτήσων τελευτησόμενος τελευτησθησόμενος
f τελευτήσουσᾰ τελευτησομένη τελευτησθησομένη
n τελευτῆσον τελευτησόμενον τελευτησθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: τελευτάσω, τελευτάσομαι (Doric)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τελευτάσω τελευτάσεις τελευτάσει τελευτάσετον τελευτάσετον τελευτάσομεν τελευτάσετε τελευτάσουσῐ(ν)
optative τελευτάσοιμῐ τελευτάσοις τελευτάσοι τελευτάσοιτον τελευτασοίτην τελευτάσοιμεν τελευτάσοιτε τελευτάσοιεν
middle indicative τελευτάσομαι τελευτάσεαι τελευτάσεται τελευτάσεσθον τελευτάσεσθον τελευτασόμεθᾰ τελευτάσεσθε τελευτάσονται
optative τελευτασοίμην τελευτάσοιο τελευτάσοιτο τελευτάσοισθον τελευτασοίσθην τελευτασοίμεθᾰ τελευτάσοισθε τελευτάσοιντο
active middle
infinitive τελευτάσειν τελευτάσεσθαι
participle m τελευτάσω/τελευτάσων τελευτασόμενος
f τελευτάσουσᾰ τελευτασομένη
n τελευτᾶσον τελευτασόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: τελευτήσομαι (Epic, with passive sense)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative τελευτήσομαι τελευτήσῃ / τελευτήσει τελευτήσεται τελευτήσεσθον τελευτήσεσθον τελευτησόμεθᾰ τελευτήσεσθε τελευτήσονται
optative τελευτησοίμην τελευτήσοιο τελευτήσοιτο τελευτήσοισθον τελευτησοίσθην τελευτησοίμεθᾰ τελευτήσοισθε τελευτήσοιντο
middle
infinitive τελευτήσεσθαι
participle m τελευτησόμενος
f τελευτησομένη
n τελευτησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐτέλευσᾰ, ἐτελευσᾰ́μην, ἐτελευτήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτέλευσᾰ ἐτέλευσᾰς ἐτέλευσε(ν) ἐτελεύσᾰτον ἐτελευσᾰ́την ἐτελεύσᾰμεν ἐτελεύσᾰτε ἐτέλευσᾰν
subjunctive τελευτήσω τελευτήσῃς τελευτήσῃ τελευτήσητον τελευτήσητον τελευτήσωμεν τελευτήσητε τελευτήσωσῐ(ν)
optative τελευτήσαιμῐ τελευτήσειᾰς / τελευτήσαις τελευτήσειε(ν) / τελευτήσαι τελευτήσαιτον τελευτησαίτην τελευτήσαιμεν τελευτήσαιτε τελευτήσειᾰν / τελευτήσαιεν
imperative   τελεύτησον τελευτησᾰ́τω τελευτήσᾰτον τελευτησᾰ́των   τελευτήσᾰτε τελευτησᾰ́ντων
middle indicative ἐτελευσᾰ́μην ἐτελεύσω ἐτελεύσᾰτο ἐτελεύσᾰσθον ἐτελευσᾰ́σθην ἐτελευσᾰ́μεθᾰ ἐτελεύσᾰσθε ἐτελεύσᾰντο
subjunctive τελευτήσωμαι τελευτήσῃ τελευτήσηται τελευτήσησθον τελευτήσησθον τελευτησώμεθᾰ τελευτήσησθε τελευτήσωνται
optative τελευτησαίμην τελευτήσαιο τελευτήσαιτο τελευτήσαισθον τελευτησαίσθην τελευτησαίμεθᾰ τελευτήσαισθε τελευτήσαιντο
imperative   τελεύτησαι τελευτησᾰ́σθω τελευτήσᾰσθον τελευτησᾰ́σθων   τελευτήσᾰσθε τελευτησᾰ́σθων
passive indicative ἐτελευτήθην ἐτελευτήθης ἐτελευτήθη ἐτελευτήθητον ἐτελευτηθήτην ἐτελευτήθημεν ἐτελευτήθητε ἐτελευτήθησᾰν
subjunctive τελευτηθῶ τελευτηθῇς τελευτηθῇ τελευτηθῆτον τελευτηθῆτον τελευτηθῶμεν τελευτηθῆτε τελευτηθῶσῐ(ν)
optative τελευτηθείην τελευτηθείης τελευτηθείη τελευτηθεῖτον / τελευτηθείητον τελευτηθείτην / τελευτηθειήτην τελευτηθεῖμεν / τελευτηθείημεν τελευτηθεῖτε / τελευτηθείητε τελευτηθεῖεν / τελευτηθείησᾰν
imperative   τελευτήθητῐ τελευτηθήτω τελευτήθητον τελευτηθήτων   τελευτήθητε τελευτηθέντων
active middle passive
infinitive τελευτῆσαι τελευτήσᾰσθαι τελευτηθῆναι
participle m τελευτήσᾱς τελευτησᾰ́μενος τελευτηθείς
f τελευτήσᾱσᾰ τελευτησᾰμένη τελευτηθεῖσᾰ
n τελευτῆσᾰν τελευτησᾰ́μενον τελευτηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: τελεύτασᾰ, τελευτασᾰ́μην (Doric), unaugmented
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τελεύτασᾰ τελεύτασᾰς τελεύτασε(ν) τελευτάσᾰτον τελευτασᾰ́την τελευτάσᾰμεν τελευτάσᾰτε τελεύτασᾰν
subjunctive τελευτάσω τελευτάσῃς τελευτάσῃ τελευτάσητον τελευτάσητον τελευτάσωμεν τελευτάσητε τελευτάσωσῐ(ν)
optative τελευτάσαιμῐ τελευτάσειᾰς / τελευτάσαις τελευτάσειε(ν) / τελευτάσαι τελευτασεῖτον τελευτασείτην τελευτασεῖμεν τελευτασεῖτε τελευτασεῖεν
imperative   τελεύτασον τελευτασᾰ́τω τελευτάσᾰτον τελευτασᾰ́των   τελευτάσᾰτε τελευτασᾰ́ντων
middle indicative τελευτασᾰ́μην τελευτάσω τελευτάσᾰτο τελευτάσᾰσθον τελευτασᾰ́σθην τελευτασᾰ́μεθᾰ τελευτάσᾰσθε τελευτάσᾰντο
subjunctive τελευτάσωμαι τελευτάσηαι τελευτάσηται τελευτάσησθον τελευτάσησθον τελευτασώμεθᾰ τελευτάσησθε τελευτάσωνται
optative τελευτασαίμην τελευτάσαιο τελευτάσαιτο τελευτάσαισθον τελευτασαίσθην τελευτασαίμεθᾰ τελευτάσαισθε τελευτάσαιντο
imperative   τελεύτασαι τελευτασᾰ́σθω τελευτάσᾰσθον τελευτασᾰ́σθων   τελευτάσᾰσθε τελευτασᾰ́σθων
active middle
infinitive τελευτᾶσαι τελευτάσᾰσθαι
participle m τελευτάσᾱς τελευτασᾰ́μενος
f τελευτάσᾱσᾰ τελευτασᾰμένη
n τελευτᾶσᾰν τελευτασᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: τετελεύτηκᾰ, τετελεύτημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τετελεύτηκᾰ τετελεύτηκᾰς τετελεύτηκε(ν) τετελευτήκᾰτον τετελευτήκᾰτον τετελευτήκᾰμεν τετελευτήκᾰτε τετελευτήκᾱσῐ(ν)
subjunctive τετελευτήκω τετελευτήκῃς τετελευτήκῃ τετελευτήκητον τετελευτήκητον τετελευτήκωμεν τετελευτήκητε τετελευτήκωσῐ(ν)
optative τετελευτήκοιμῐ / τετελευτηκοίην τετελευτήκοις / τετελευτηκοίης τετελευτήκοι / τετελευτηκοίη τετελευτήκοιτον τετελευτηκοίτην τετελευτήκοιμεν τετελευτήκοιτε τετελευτήκοιεν
imperative   τετελεύτηκε τετελευτηκέτω τετελευτήκετον τετελευτηκέτων   τετελευτήκετε τετελευτηκόντων
middle/
passive 		indicative τετελεύτημαι τετελεύτησαι τετελεύτηται τετελεύτησθον τετελεύτησθον τετελευτήμεθᾰ τετελεύτησθε τετελεύτηνται
subjunctive τετελευτημένος ὦ τετελευτημένος ᾖς τετελευτημένος ᾖ τετελευτημένω ἦτον τετελευτημένω ἦτον τετελευτημένοι ὦμεν τετελευτημένοι ἦτε τετελευτημένοι ὦσῐ(ν)
optative τετελευτημένος εἴην τετελευτημένος εἴης τετελευτημένος εἴη τετελευτημένω εἴητον / εἶτον τετελευτημένω εἰήτην / εἴτην τετελευτημένοι εἴημεν / εἶμεν τετελευτημένοι εἴητε / εἶτε τετελευτημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   τετελεύτησο τετελευτήσθω τετελεύτησθον τετελευτήσθων   τετελεύτησθε τετελευτήσθων
active middle/passive
infinitive τετελευτηκέναι τετελευτῆσθαι
participle m τετελευτηκώς τετελευτημένος
f τετελευτηκυῖᾰ τετελευτημένη
n τετελευτηκός τετελευτημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐτετελευτήκειν / ἐτετελευτήκη, ἐτετελευτήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτετελευτήκειν / ἐτετελευτήκη ἐτετελευτήκεις / ἐτετελευτήκης ἐτετελευτήκει(ν) ἐτετελευτήκετον ἐτετελευτηκέτην ἐτετελευτήκεμεν ἐτετελευτήκετε ἐτετελευτήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐτετελευτήμην ἐτετελεύτησο ἐτετελεύτητο ἐτετελεύτησθον ἐτετελευτήσθην ἐτετελευτήμεθᾰ ἐτετελεύτησθε ἐτετελεύτηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.