τετράκυκλος

Ancient Greek

Etymology

From τετρᾰ- (tetră-, four) +‎ κῠ́κλος (kŭ́klos, “wheel”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.trá.ky.klos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /teˈtra.ky.klos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /teˈtra.cy.klos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /teˈtra.cy.klos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /teˈtra.ci.klos/

Adjective

τετρᾰ́κῠκλος • (tetrắkŭklos) m or f (neuter τετρᾰ́κῠκλον); second declension

four-wheeled

Declension

Second declension of τετρᾰ́κῠκλος; τετρᾰ́κῠκλον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	τετρᾰ́κῠκλος tetrắkŭklos	τετρᾰ́κῠκλον tetrắkŭklon	τετρᾰκῠ́κλω tetrăkŭ́klō	τετρᾰκῠ́κλω tetrăkŭ́klō	τετρᾰ́κῠκλοι tetrắkŭkloi	τετρᾰ́κῠκλᾰ tetrắkŭklă
Genitive	τετρᾰκῠ́κλου tetrăkŭ́klou	τετρᾰκῠ́κλου tetrăkŭ́klou	τετρᾰκῠ́κλοιν tetrăkŭ́kloin	τετρᾰκῠ́κλοιν tetrăkŭ́kloin	τετρᾰκῠ́κλων tetrăkŭ́klōn	τετρᾰκῠ́κλων tetrăkŭ́klōn
Dative	τετρᾰκῠ́κλῳ tetrăkŭ́klōi	τετρᾰκῠ́κλῳ tetrăkŭ́klōi	τετρᾰκῠ́κλοιν tetrăkŭ́kloin	τετρᾰκῠ́κλοιν tetrăkŭ́kloin	τετρᾰκῠ́κλοις tetrăkŭ́klois	τετρᾰκῠ́κλοις tetrăkŭ́klois
Accusative	τετρᾰ́κῠκλον tetrắkŭklon	τετρᾰ́κῠκλον tetrắkŭklon	τετρᾰκῠ́κλω tetrăkŭ́klō	τετρᾰκῠ́κλω tetrăkŭ́klō	τετρᾰκῠ́κλους tetrăkŭ́klous	τετρᾰ́κῠκλᾰ tetrắkŭklă
Vocative	τετρᾰ́κῠκλε tetrắkŭkle	τετρᾰ́κῠκλον tetrắkŭklon	τετρᾰκῠ́κλω tetrăkŭ́klō	τετρᾰκῠ́κλω tetrăkŭ́klō	τετρᾰ́κῠκλοι tetrắkŭkloi	τετρᾰ́κῠκλᾰ tetrắkŭklă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	τετρᾰκῠ́κλως tetrăkŭ́klōs		τετρᾰκῠκλότερος tetrăkŭklóteros		τετρᾰκῠκλότᾰτος tetrăkŭklótătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading