τετριμμένοιν

See also: τετριμμένοις and τετριμμένοι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.trim.mé.noi̯n/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.trimˈme.nyn/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /te.trimˈme.nyn/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.trimˈme.nyn/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.triˈme.nin/

Participle

τετρῐμμένοιν • (tetrĭmménoin)

genitive/dative dual masculine/neuter of τετρῐμμένος (tetrĭmménos)