τετριμμένος

Perfect passive participle of τρῑ́βω (trī́bō, “I rub, grind”).

τετριμμένος • (tetrimménos) m (feminine τετρῐμμένη, neuter τετρῐμμένον); first/second declension

1. rubbed
2. worn out, used constantly

   ἡ τετριμμένη καὶ κοινὴ διάλεκτος ― hē tetrimménē kaì koinḕ diálektos ― the overused and common language (dialect).

3. experienced by frequent use

• Greek: τετριμμένος (tetrimménos), τριμμένος (trimménos)

• “τετριμμένος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “τετριμμένος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “τετριμμένος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers

Learnedly, from Ancient Greek τετρῐμμένος (tetrĭmménos). Formal perfect participle of τρίβομαι (trívomai), passive voice of τρίβω. It retains the ancient reduplication τ-ε-τρ....^[1]

• IPA^(key): /tetriˈmenos/
• Hyphenation: τε‧τριμ‧μέ‧νος

τετριμμένος • (tetrimménos) m (feminine τετριμμένη, neuter τετριμμένο)

1. (formal, figuratively) mundane, commonplace, platitudinous, trite

   Synonym: κοινότοπος (koinótopos)

   Βαριέμαι όταν μιλάει· όλο τετριμμένα πράγματα λέει.

   Variémai ótan miláei; ólo tetrimména prágmata léei.

   I am bored when he/she talks; he/she says boring things all the time.

• The corresponding standard Modern Greek participle τριμμένος (trimménos, “grated”) has literal meaning only.