τετριμμένω

See also: τετριμμένῳ

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.trim.mé.nɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.trimˈme.no/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /te.trimˈme.no/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.trimˈme.no/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.triˈme.no/

Participle

τετρῐμμένω • (tetrĭmménō)

nominative/accusative/vocative dual masculine/neuter of τετρῐμμένος (tetrĭmménos)