τετριμμένου

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /te.trim.mé.nuː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /te.trimˈme.nu/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /te.trimˈme.nu/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /te.trimˈme.nu/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /te.triˈme.nu/

Participle

τετρῐμμένου • (tetrĭmménou)

genitive singular masculine/neuter of τετρῐμμένος (tetrĭmménos)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /te.triˈme.nu/
Hyphenation: τε‧τριμ‧μέ‧νου

Participle

τετριμμένου • (tetrimménou)

genitive masculine/neuter singular of τετριμμένος (tetrimménos)