τιμωρώ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek τῑμωρῶ (tīmōrô),[1] contracted form of τῑμωρέω (tīmōréō, “to avenge, to exact vengeance”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ti.moˈɾo/
  • Hyphenation: τι‧μω‧ρώ

Verb

τιμωρώ • (timoró) (past τιμώρησα, passive τιμωρούμαι)

  1. to punish

Conjugation

τιμωρώ, τιμωρούμαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg τιμωρήσω τιμωρούμαι τιμωρηθώ
2 sg τιμωρείς τιμωρήσεις τιμωρείσαι τιμωρηθείς
3 sg τιμωρεί τιμωρήσει τιμωρείται τιμωρηθεί
1 pl τιμωρούμε τιμωρήσουμε, [-ομε] τιμωρούμαστε τιμωρηθούμε
2 pl τιμωρείτε τιμωρήσετε τιμωρείστε τιμωρηθείτε
3 pl τιμωρούν(ε) τιμωρήσουν(ε) τιμωρούνται τιμωρηθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg τιμωρούσα τιμώρησα [τιμωρούμουν(α)] τιμωρήθηκα
2 sg τιμωρούσες τιμώρησες [τιμωρούσουν(α)] τιμωρήθηκες
3 sg τιμωρούσε τιμώρησε τιμωρούνταν, {τιμωρείτο} τιμωρήθηκε
1 pl τιμωρούσαμε τιμωρήσαμε τιμωρούμασταν, (‑ούμαστε) τιμωρηθήκαμε
2 pl τιμωρούσατε τιμωρήσατε [τιμωρούσασταν, (‑ούσαστε)] τιμωρηθήκατε
3 pl τιμωρούσαν(ε) τιμώρησαν, τιμωρήσαν(ε) τιμωρούνταν, {τιμωρούντο} τιμωρήθηκαν, τιμωρηθήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα τιμωρήσω ➤ θα τιμωρούμαι ➤ θα τιμωρηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα τιμωρείς, … θα τιμωρήσεις, … θα τιμωρείσαι, … θα τιμωρηθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … τιμωρήσει
  έχω, έχεις, … τιμωρημένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … τιμωρηθεί
  είμαι, είσαι, … τιμωρημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … τιμωρήσει
  είχα, είχες, … τιμωρημένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … τιμωρηθεί
  ήμουν, ήσουν, … τιμωρημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … τιμωρήσει
  θα έχω, θα έχεις, … τιμωρημένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … τιμωρηθεί
  θα είμαι, θα είσαι, … τιμωρημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg — τιμώρησε — τιμωρήσου
2 pl τιμωρείτε τιμωρήστε τιμωρείστε τιμωρηθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ τιμωρώντας ➤ τιμωρούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας τιμωρήσει ➤ τιμωρημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ τιμωρήσει τιμωρηθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

References

  1. ^ τιμωρώ, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.