τιμωρέω

Ancient Greek

Etymology

From τῑμωρός (tīmōrós, “avenging, avenger”) +‎ -έω (-éō, denominative verbal suffix), a contraction of τῑμάορος (tīmáoros), from τῑμή (tīmḗ, “honour”) +‎ ὁράω (horáō, “to see”).

Pronunciation

 

Verb

τῑμωρέω • (tīmōréō)

  1. to avenge, exact vengeance
    • 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Hellenica 7.3.11:
      ἐγώ φημι, ὦ ἄνδρες, ἀποκτείναντας μὲν ὑμᾶς ἐμὲ τετιμωρηκότας ἔσεσθαι ἀνδρὶ τῷ πάντων ὑμῖν πολεμιωτάτῳ, γνόντας δὲ δίκαια πεποιηκέναι αὐτοὺς τετιμωρηκότας φανεῖσθαι ὑπέρ τε ὑμῶν αὐτῶν καὶ ὑπὲρ τῶν συμμάχων ἁπάντων.
      egṓ phēmi, ô ándres, apokteínantas mèn humâs emè tetimōrēkótas ésesthai andrì tōî pántōn humîn polemiōtátōi, gnóntas dè díkaia pepoiēkénai autoùs tetimōrēkótas phaneîsthai hupér te humôn autôn kaì hupèr tôn summákhōn hapántōn.
      (please add an English translation of this quotation)
  2. to succour, help one retaliate
  3. to relieve, render medical aid

Inflection

   Present: τῑμωρέω, τῑμωρέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τῑμωρέω τῑμωρέεις τῑμωρέει τῑμωρέετον τῑμωρέετον τῑμωρέομεν τῑμωρέετε τῑμωρέουσῐ(ν)
subjunctive τῑμωρέω τῑμωρέῃς τῑμωρέῃ τῑμωρέητον τῑμωρέητον τῑμωρέωμεν τῑμωρέητε τῑμωρέωσῐ(ν)
optative τῑμωρέοιμῐ τῑμωρέοις τῑμωρέοι τῑμωρέοιτον τῑμωρεοίτην τῑμωρέοιμεν τῑμωρέοιτε τῑμωρέοιεν
imperative   τῑμώρεε τῑμωρεέτω τῑμωρέετον τῑμωρεέτων   τῑμωρέετε τῑμωρεόντων
middle/
passive 		indicative τῑμωρέομαι τῑμωρέῃ,
τῑμωρέει 		τῑμωρέεται τῑμωρέεσθον τῑμωρέεσθον τῑμωρεόμεθᾰ τῑμωρέεσθε τῑμωρέονται
subjunctive τῑμωρέωμαι τῑμωρέῃ τῑμωρέηται τῑμωρέησθον τῑμωρέησθον τῑμωρεώμεθᾰ τῑμωρέησθε τῑμωρέωνται
optative τῑμωρεοίμην τῑμωρέοιο τῑμωρέοιτο τῑμωρέοισθον τῑμωρεοίσθην τῑμωρεοίμεθᾰ τῑμωρέοισθε τῑμωρέοιντο
imperative   τῑμωρέου τῑμωρεέσθω τῑμωρέεσθον τῑμωρεέσθων   τῑμωρέεσθε τῑμωρεέσθων
active middle/passive
infinitive τῑμωρέειν τῑμωρέεσθαι
participle m τῑμωρέων τῑμωρεόμενος
f τῑμωρέουσᾰ τῑμωρεομένη
n τῑμωρέον τῑμωρεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: τῑμωρῶ, τῑμωροῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τῑμωρῶ τῑμωρεῖς τῑμωρεῖ τῑμωρεῖτον τῑμωρεῖτον τῑμωροῦμεν τῑμωρεῖτε τῑμωροῦσῐ(ν)
subjunctive τῑμωρῶ τῑμωρῇς τῑμωρῇ τῑμωρῆτον τῑμωρῆτον τῑμωρῶμεν τῑμωρῆτε τῑμωρῶσῐ(ν)
optative τῑμωροίην,
τῑμωροῖμῐ 		τῑμωροίης,
τῑμωροῖς 		τῑμωροίη,
τῑμωροῖ 		τῑμωροῖτον,
τῑμωροίητον 		τῑμωροίτην,
τῑμωροιήτην 		τῑμωροῖμεν,
τῑμωροίημεν 		τῑμωροῖτε,
τῑμωροίητε 		τῑμωροῖεν,
τῑμωροίησᾰν
imperative   τῑμώρει τῑμωρείτω τῑμωρεῖτον τῑμωρείτων   τῑμωρεῖτε τῑμωρούντων
middle/
passive 		indicative τῑμωροῦμαι τῑμωρεῖ,
τῑμωρῇ 		τῑμωρεῖται τῑμωρεῖσθον τῑμωρεῖσθον τῑμωρούμεθᾰ τῑμωρεῖσθε τῑμωροῦνται
subjunctive τῑμωρῶμαι τῑμωρῇ τῑμωρῆται τῑμωρῆσθον τῑμωρῆσθον τῑμωρώμεθᾰ τῑμωρῆσθε τῑμωρῶνται
optative τῑμωροίμην τῑμωροῖο τῑμωροῖτο τῑμωροῖσθον τῑμωροίσθην τῑμωροίμεθᾰ τῑμωροῖσθε τῑμωροῖντο
imperative   τῑμωροῦ τῑμωρείσθω τῑμωρεῖσθον τῑμωρείσθων   τῑμωρεῖσθε τῑμωρείσθων
active middle/passive
infinitive τῑμωρεῖν τῑμωρεῖσθαι
participle m τῑμωρῶν τῑμωρούμενος
f τῑμωροῦσᾰ τῑμωρουμένη
n τῑμωροῦν τῑμωρούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτῑμώρεον, ἐτῑμωρεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτῑμώρεον ἐτῑμώρεες ἐτῑμώρεε(ν) ἐτῑμωρέετον ἐτῑμωρεέτην ἐτῑμωρέομεν ἐτῑμωρέετε ἐτῑμώρεον
middle/
passive 		indicative ἐτῑμωρεόμην ἐτῑμωρέου ἐτῑμωρέετο ἐτῑμωρέεσθον ἐτῑμωρεέσθην ἐτῑμωρεόμεθᾰ ἐτῑμωρέεσθε ἐτῑμωρέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτῑμώρουν, ἐτῑμωρούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτῑμώρουν ἐτῑμώρεις ἐτῑμώρει ἐτῑμωρεῖτον ἐτῑμωρείτην ἐτῑμωροῦμεν ἐτῑμωρεῖτε ἐτῑμώρουν
middle/
passive 		indicative ἐτῑμωρούμην ἐτῑμωροῦ ἐτῑμωρεῖτο ἐτῑμωρεῖσθον ἐτῑμωρείσθην ἐτῑμωρούμεθᾰ ἐτῑμωρεῖσθε ἐτῑμωροῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: τῑμωρήσω, τῑμωρήσομαι, τῑμωρηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τῑμωρήσω τῑμωρήσεις τῑμωρήσει τῑμωρήσετον τῑμωρήσετον τῑμωρήσομεν τῑμωρήσετε τῑμωρήσουσῐ(ν)
optative τῑμωρήσοιμῐ τῑμωρήσοις τῑμωρήσοι τῑμωρήσοιτον τῑμωρησοίτην τῑμωρήσοιμεν τῑμωρήσοιτε τῑμωρήσοιεν
middle indicative τῑμωρήσομαι τῑμωρήσῃ,
τῑμωρήσει 		τῑμωρήσεται τῑμωρήσεσθον τῑμωρήσεσθον τῑμωρησόμεθᾰ τῑμωρήσεσθε τῑμωρήσονται
optative τῑμωρησοίμην τῑμωρήσοιο τῑμωρήσοιτο τῑμωρήσοισθον τῑμωρησοίσθην τῑμωρησοίμεθᾰ τῑμωρήσοισθε τῑμωρήσοιντο
passive indicative τῑμωρηθήσομαι τῑμωρηθήσῃ τῑμωρηθήσεται τῑμωρηθήσεσθον τῑμωρηθήσεσθον τῑμωρηθησόμεθᾰ τῑμωρηθήσεσθε τῑμωρηθήσονται
optative τῑμωρηθησοίμην τῑμωρηθήσοιο τῑμωρηθήσοιτο τῑμωρηθήσοισθον τῑμωρηθησοίσθην τῑμωρηθησοίμεθᾰ τῑμωρηθήσοισθε τῑμωρηθήσοιντο
active middle passive
infinitive τῑμωρήσειν τῑμωρήσεσθαι τῑμωρηθήσεσθαι
participle m τῑμωρήσων τῑμωρησόμενος τῑμωρηθησόμενος
f τῑμωρήσουσᾰ τῑμωρησομένη τῑμωρηθησομένη
n τῑμωρῆσον τῑμωρησόμενον τῑμωρηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐτῑμώρησᾰ, ἐτῑμωρησᾰ́μην, ἐτῑμωρήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτῑμώρησᾰ ἐτῑμώρησᾰς ἐτῑμώρησε(ν) ἐτῑμωρήσᾰτον ἐτῑμωρησᾰ́την ἐτῑμωρήσᾰμεν ἐτῑμωρήσᾰτε ἐτῑμώρησᾰν
subjunctive τῑμωρήσω τῑμωρήσῃς τῑμωρήσῃ τῑμωρήσητον τῑμωρήσητον τῑμωρήσωμεν τῑμωρήσητε τῑμωρήσωσῐ(ν)
optative τῑμωρήσαιμῐ τῑμωρήσειᾰς,
τῑμωρήσαις 		τῑμωρήσειε(ν),
τῑμωρήσαι 		τῑμωρήσαιτον τῑμωρησαίτην τῑμωρήσαιμεν τῑμωρήσαιτε τῑμωρήσειᾰν,
τῑμωρήσαιεν
imperative   τῑμώρησον τῑμωρησᾰ́τω τῑμωρήσᾰτον τῑμωρησᾰ́των   τῑμωρήσᾰτε τῑμωρησᾰ́ντων
middle indicative ἐτῑμωρησᾰ́μην ἐτῑμωρήσω ἐτῑμωρήσᾰτο ἐτῑμωρήσᾰσθον ἐτῑμωρησᾰ́σθην ἐτῑμωρησᾰ́μεθᾰ ἐτῑμωρήσᾰσθε ἐτῑμωρήσᾰντο
subjunctive τῑμωρήσωμαι τῑμωρήσῃ τῑμωρήσηται τῑμωρήσησθον τῑμωρήσησθον τῑμωρησώμεθᾰ τῑμωρήσησθε τῑμωρήσωνται
optative τῑμωρησαίμην τῑμωρήσαιο τῑμωρήσαιτο τῑμωρήσαισθον τῑμωρησαίσθην τῑμωρησαίμεθᾰ τῑμωρήσαισθε τῑμωρήσαιντο
imperative   τῑμώρησαι τῑμωρησᾰ́σθω τῑμωρήσᾰσθον τῑμωρησᾰ́σθων   τῑμωρήσᾰσθε τῑμωρησᾰ́σθων
passive indicative ἐτῑμωρήθην ἐτῑμωρήθης ἐτῑμωρήθη ἐτῑμωρήθητον ἐτῑμωρηθήτην ἐτῑμωρήθημεν ἐτῑμωρήθητε ἐτῑμωρήθησᾰν
subjunctive τῑμωρηθῶ τῑμωρηθῇς τῑμωρηθῇ τῑμωρηθῆτον τῑμωρηθῆτον τῑμωρηθῶμεν τῑμωρηθῆτε τῑμωρηθῶσῐ(ν)
optative τῑμωρηθείην τῑμωρηθείης τῑμωρηθείη τῑμωρηθεῖτον,
τῑμωρηθείητον 		τῑμωρηθείτην,
τῑμωρηθειήτην 		τῑμωρηθεῖμεν,
τῑμωρηθείημεν 		τῑμωρηθεῖτε,
τῑμωρηθείητε 		τῑμωρηθεῖεν,
τῑμωρηθείησᾰν
imperative   τῑμωρήθητῐ τῑμωρηθήτω τῑμωρήθητον τῑμωρηθήτων   τῑμωρήθητε τῑμωρηθέντων
active middle passive
infinitive τῑμωρῆσαι τῑμωρήσᾰσθαι τῑμωρηθῆναι
participle m τῑμωρήσᾱς τῑμωρησᾰ́μενος τῑμωρηθείς
f τῑμωρήσᾱσᾰ τῑμωρησᾰμένη τῑμωρηθεῖσᾰ
n τῑμωρῆσᾰν τῑμωρησᾰ́μενον τῑμωρηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: τετῑμώρηκᾰ, τετῑμώρημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τετῑμώρηκᾰ τετῑμώρηκᾰς τετῑμώρηκε(ν) τετῑμωρήκᾰτον τετῑμωρήκᾰτον τετῑμωρήκᾰμεν τετῑμωρήκᾰτε τετῑμωρήκᾱσῐ(ν)
subjunctive τετῑμωρήκω τετῑμωρήκῃς τετῑμωρήκῃ τετῑμωρήκητον τετῑμωρήκητον τετῑμωρήκωμεν τετῑμωρήκητε τετῑμωρήκωσῐ(ν)
optative τετῑμωρήκοιμῐ,
τετῑμωρηκοίην 		τετῑμωρήκοις,
τετῑμωρηκοίης 		τετῑμωρήκοι,
τετῑμωρηκοίη 		τετῑμωρήκοιτον τετῑμωρηκοίτην τετῑμωρήκοιμεν τετῑμωρήκοιτε τετῑμωρήκοιεν
imperative   τετῑμώρηκε τετῑμωρηκέτω τετῑμωρήκετον τετῑμωρηκέτων   τετῑμωρήκετε τετῑμωρηκόντων
middle/
passive 		indicative τετῑμώρημαι τετῑμώρησαι τετῑμώρηται τετῑμώρησθον τετῑμώρησθον τετῑμωρήμεθᾰ τετῑμώρησθε τετῑμώρηνται
subjunctive τετῑμωρημένος ὦ τετῑμωρημένος ᾖς τετῑμωρημένος ᾖ τετῑμωρημένω ἦτον τετῑμωρημένω ἦτον τετῑμωρημένοι ὦμεν τετῑμωρημένοι ἦτε τετῑμωρημένοι ὦσῐ(ν)
optative τετῑμωρημένος εἴην τετῑμωρημένος εἴης τετῑμωρημένος εἴη τετῑμωρημένω εἴητον/εἶτον τετῑμωρημένω εἰήτην/εἴτην τετῑμωρημένοι εἴημεν/εἶμεν τετῑμωρημένοι εἴητε/εἶτε τετῑμωρημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   τετῑμώρησο τετῑμωρήσθω τετῑμώρησθον τετῑμωρήσθων   τετῑμώρησθε τετῑμωρήσθων
active middle/passive
infinitive τετῑμωρηκέναι τετῑμωρῆσθαι
participle m τετῑμωρηκώς τετῑμωρημένος
f τετῑμωρηκυῖᾰ τετῑμωρημένη
n τετῑμωρηκός τετῑμωρημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐτετῑμωρήκειν, ἐτετῑμωρήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτετῑμωρήκειν,
ἐτετῑμωρήκη 		ἐτετῑμωρήκεις,
ἐτετῑμωρήκης 		ἐτετῑμωρήκει(ν) ἐτετῑμωρήκετον ἐτετῑμωρηκέτην ἐτετῑμωρήκεμεν ἐτετῑμωρήκετε ἐτετῑμωρήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐτετῑμωρήμην ἐτετῑμώρησο ἐτετῑμώρητο ἐτετῑμώρησθον ἐτετῑμωρήσθην ἐτετῑμωρήμεθᾰ ἐτετῑμώρησθε ἐτετῑμώρηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • → Greek: τιμωρώ (timoró) (learned)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.