τριβόμενος

Greek

Etymology

Present participle of τρίβω (trívo, “to rub”).

Adjective

τριβόμενος • (trivómenos) m (feminine τριβόμενη, neuter τριβόμενο)

  1. (phonetics, phonology) fricative
    τριβόμενα σύμφωνα ― trivómena sýmfona ― fricative consonants

Declension

Declension of τριβόμενος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative τριβόμενος (trivómenos) τριβόμενη (trivómeni) τριβόμενο (trivómeno) τριβόμενοι (trivómenoi) τριβόμενες (trivómenes) τριβόμενα (trivómena)
genitive τριβόμενου (trivómenou) τριβόμενης (trivómenis) τριβόμενου (trivómenou) τριβόμενων (trivómenon) τριβόμενων (trivómenon) τριβόμενων (trivómenon)
accusative τριβόμενο (trivómeno) τριβόμενη (trivómeni) τριβόμενο (trivómeno) τριβόμενους (trivómenous) τριβόμενες (trivómenes) τριβόμενα (trivómena)
vocative τριβόμενε (trivómene) τριβόμενη (trivómeni) τριβόμενο (trivómeno) τριβόμενοι (trivómenoi) τριβόμενες (trivómenes) τριβόμενα (trivómena)

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.