τυπείς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ty.pěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /tyˈpis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /tyˈpis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /tyˈpis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /tiˈpis/

Participle

τῠπείς • (tŭpeís) m (feminine τῠπεῖσᾰ, neuter τῠπέν); first/third declension

aorist passive participle of τύπτω (túptō)

Declension

First and third declension of τῠπείς; τῠπεῖσᾰ; τῠπέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	τῠπείς tŭpeís	τῠπεῖσᾰ tŭpeîsă	τῠπέν tŭpén	τῠπέντε tŭpénte	τῠπείσᾱ tŭpeísā	τῠπέντε tŭpénte	τῠπέντες tŭpéntes	τῠπεῖσαι tŭpeîsai	τῠπέντᾰ tŭpéntă
Genitive	τῠπέντος tŭpéntos	τῠπείσης tŭpeísēs	τῠπέντος tŭpéntos	τῠπέντοιν tŭpéntoin	τῠπείσαιν tŭpeísain	τῠπέντοιν tŭpéntoin	τῠπέντων tŭpéntōn	τῠπεισῶν tŭpeisôn	τῠπέντων tŭpéntōn
Dative	τῠπέντῐ tŭpéntĭ	τῠπείσῃ tŭpeísēi	τῠπέντῐ tŭpéntĭ	τῠπέντοιν tŭpéntoin	τῠπείσαιν tŭpeísain	τῠπέντοιν tŭpéntoin	τῠπεῖσῐ / τῠπεῖσῐν tŭpeîsĭ(n)	τῠπείσαις tŭpeísais	τῠπεῖσῐ / τῠπεῖσῐν tŭpeîsĭ(n)
Accusative	τῠπέντᾰ tŭpéntă	τῠπεῖσᾰν tŭpeîsăn	τῠπέν tŭpén	τῠπέντε tŭpénte	τῠπείσᾱ tŭpeísā	τῠπέντε tŭpénte	τῠπέντᾰς tŭpéntăs	τῠπείσᾱς tŭpeísās	τῠπέντᾰ tŭpéntă
Vocative	τῠπείς tŭpeís	τῠπεῖσᾰ tŭpeîsă	τῠπέν tŭpén	τῠπέντε tŭpénte	τῠπείσᾱ tŭpeísā	τῠπέντε tŭpénte	τῠπέντες tŭpéntes	τῠπεῖσαι tŭpeîsai	τῠπέντᾰ tŭpéntă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	τῠπέντως tŭpéntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.