τυραννοκτονέω

Ancient Greek

Etymology

From τυραννοκτόνος (turannoktónos) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

τῠραννοκτονέω • (tŭrannoktonéō)

  1. to murder, kill, slay a tyrant
    • 125 CE – 200 CE, Lucian, Tyrannicida 21:
      ἀπόσφαξον, τυραννοκτόνησον καὶ τοῦ πενθεῖν ἀπάλλαξον
      apósphaxon, turannoktónēson kaì toû pentheîn apállaxon
      (please add an English translation of this quotation)
  2. (passive voice) to be killed, murdered, slain as a tyrant
    • 125 CE – 200 CE, Lucian, Tyrannicida 20:
      ‘ τέκνον, ἀνηρήμεθα, πεφονεύμεθα, τετυραννοκτονήμεθα, ποῦ ὁ σφαγεὺς
      ‘ téknon, anērḗmetha, pephoneúmetha, teturannoktonḗmetha, poû ho sphageùs
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

   Present: τῠραννοκτονέω, τῠραννοκτονέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τῠραννοκτονέω τῠραννοκτονέεις τῠραννοκτονέει τῠραννοκτονέετον τῠραννοκτονέετον τῠραννοκτονέομεν τῠραννοκτονέετε τῠραννοκτονέουσῐ(ν)
subjunctive τῠραννοκτονέω τῠραννοκτονέῃς τῠραννοκτονέῃ τῠραννοκτονέητον τῠραννοκτονέητον τῠραννοκτονέωμεν τῠραννοκτονέητε τῠραννοκτονέωσῐ(ν)
optative τῠραννοκτονέοιμῐ τῠραννοκτονέοις τῠραννοκτονέοι τῠραννοκτονέοιτον τῠραννοκτονεοίτην τῠραννοκτονέοιμεν τῠραννοκτονέοιτε τῠραννοκτονέοιεν
imperative   τῠραννοκτόνεε τῠραννοκτονεέτω τῠραννοκτονέετον τῠραννοκτονεέτων   τῠραννοκτονέετε τῠραννοκτονεόντων
middle/
passive 		indicative τῠραννοκτονέομαι τῠραννοκτονέῃ,
τῠραννοκτονέει 		τῠραννοκτονέεται τῠραννοκτονέεσθον τῠραννοκτονέεσθον τῠραννοκτονεόμεθᾰ τῠραννοκτονέεσθε τῠραννοκτονέονται
subjunctive τῠραννοκτονέωμαι τῠραννοκτονέῃ τῠραννοκτονέηται τῠραννοκτονέησθον τῠραννοκτονέησθον τῠραννοκτονεώμεθᾰ τῠραννοκτονέησθε τῠραννοκτονέωνται
optative τῠραννοκτονεοίμην τῠραννοκτονέοιο τῠραννοκτονέοιτο τῠραννοκτονέοισθον τῠραννοκτονεοίσθην τῠραννοκτονεοίμεθᾰ τῠραννοκτονέοισθε τῠραννοκτονέοιντο
imperative   τῠραννοκτονέου τῠραννοκτονεέσθω τῠραννοκτονέεσθον τῠραννοκτονεέσθων   τῠραννοκτονέεσθε τῠραννοκτονεέσθων
active middle/passive
infinitive τῠραννοκτονέειν τῠραννοκτονέεσθαι
participle m τῠραννοκτονέων τῠραννοκτονεόμενος
f τῠραννοκτονέουσᾰ τῠραννοκτονεομένη
n τῠραννοκτονέον τῠραννοκτονεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: τῠραννοκτονῶ, τῠραννοκτονοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τῠραννοκτονῶ τῠραννοκτονεῖς τῠραννοκτονεῖ τῠραννοκτονεῖτον τῠραννοκτονεῖτον τῠραννοκτονοῦμεν τῠραννοκτονεῖτε τῠραννοκτονοῦσῐ(ν)
subjunctive τῠραννοκτονῶ τῠραννοκτονῇς τῠραννοκτονῇ τῠραννοκτονῆτον τῠραννοκτονῆτον τῠραννοκτονῶμεν τῠραννοκτονῆτε τῠραννοκτονῶσῐ(ν)
optative τῠραννοκτονοίην,
τῠραννοκτονοῖμῐ 		τῠραννοκτονοίης,
τῠραννοκτονοῖς 		τῠραννοκτονοίη,
τῠραννοκτονοῖ 		τῠραννοκτονοῖτον,
τῠραννοκτονοίητον 		τῠραννοκτονοίτην,
τῠραννοκτονοιήτην 		τῠραννοκτονοῖμεν,
τῠραννοκτονοίημεν 		τῠραννοκτονοῖτε,
τῠραννοκτονοίητε 		τῠραννοκτονοῖεν,
τῠραννοκτονοίησᾰν
imperative   τῠραννοκτόνει τῠραννοκτονείτω τῠραννοκτονεῖτον τῠραννοκτονείτων   τῠραννοκτονεῖτε τῠραννοκτονούντων
middle/
passive 		indicative τῠραννοκτονοῦμαι τῠραννοκτονεῖ,
τῠραννοκτονῇ 		τῠραννοκτονεῖται τῠραννοκτονεῖσθον τῠραννοκτονεῖσθον τῠραννοκτονούμεθᾰ τῠραννοκτονεῖσθε τῠραννοκτονοῦνται
subjunctive τῠραννοκτονῶμαι τῠραννοκτονῇ τῠραννοκτονῆται τῠραννοκτονῆσθον τῠραννοκτονῆσθον τῠραννοκτονώμεθᾰ τῠραννοκτονῆσθε τῠραννοκτονῶνται
optative τῠραννοκτονοίμην τῠραννοκτονοῖο τῠραννοκτονοῖτο τῠραννοκτονοῖσθον τῠραννοκτονοίσθην τῠραννοκτονοίμεθᾰ τῠραννοκτονοῖσθε τῠραννοκτονοῖντο
imperative   τῠραννοκτονοῦ τῠραννοκτονείσθω τῠραννοκτονεῖσθον τῠραννοκτονείσθων   τῠραννοκτονεῖσθε τῠραννοκτονείσθων
active middle/passive
infinitive τῠραννοκτονεῖν τῠραννοκτονεῖσθαι
participle m τῠραννοκτονῶν τῠραννοκτονούμενος
f τῠραννοκτονοῦσᾰ τῠραννοκτονουμένη
n τῠραννοκτονοῦν τῠραννοκτονούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτῠραννοκτόνεον, ἐτῠραννοκτονεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτῠραννοκτόνεον ἐτῠραννοκτόνεες ἐτῠραννοκτόνεε(ν) ἐτῠραννοκτονέετον ἐτῠραννοκτονεέτην ἐτῠραννοκτονέομεν ἐτῠραννοκτονέετε ἐτῠραννοκτόνεον
middle/
passive 		indicative ἐτῠραννοκτονεόμην ἐτῠραννοκτονέου ἐτῠραννοκτονέετο ἐτῠραννοκτονέεσθον ἐτῠραννοκτονεέσθην ἐτῠραννοκτονεόμεθᾰ ἐτῠραννοκτονέεσθε ἐτῠραννοκτονέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐτῠραννοκτόνουν, ἐτῠραννοκτονούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτῠραννοκτόνουν ἐτῠραννοκτόνεις ἐτῠραννοκτόνει ἐτῠραννοκτονεῖτον ἐτῠραννοκτονείτην ἐτῠραννοκτονοῦμεν ἐτῠραννοκτονεῖτε ἐτῠραννοκτόνουν
middle/
passive 		indicative ἐτῠραννοκτονούμην ἐτῠραννοκτονοῦ ἐτῠραννοκτονεῖτο ἐτῠραννοκτονεῖσθον ἐτῠραννοκτονείσθην ἐτῠραννοκτονούμεθᾰ ἐτῠραννοκτονεῖσθε ἐτῠραννοκτονοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: τῠραννοκτονήσω, τῠραννοκτονήσομαι, τῠραννοκτονηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τῠραννοκτονήσω τῠραννοκτονήσεις τῠραννοκτονήσει τῠραννοκτονήσετον τῠραννοκτονήσετον τῠραννοκτονήσομεν τῠραννοκτονήσετε τῠραννοκτονήσουσῐ(ν)
optative τῠραννοκτονήσοιμῐ τῠραννοκτονήσοις τῠραννοκτονήσοι τῠραννοκτονήσοιτον τῠραννοκτονησοίτην τῠραννοκτονήσοιμεν τῠραννοκτονήσοιτε τῠραννοκτονήσοιεν
middle indicative τῠραννοκτονήσομαι τῠραννοκτονήσῃ,
τῠραννοκτονήσει 		τῠραννοκτονήσεται τῠραννοκτονήσεσθον τῠραννοκτονήσεσθον τῠραννοκτονησόμεθᾰ τῠραννοκτονήσεσθε τῠραννοκτονήσονται
optative τῠραννοκτονησοίμην τῠραννοκτονήσοιο τῠραννοκτονήσοιτο τῠραννοκτονήσοισθον τῠραννοκτονησοίσθην τῠραννοκτονησοίμεθᾰ τῠραννοκτονήσοισθε τῠραννοκτονήσοιντο
passive indicative τῠραννοκτονηθήσομαι τῠραννοκτονηθήσῃ τῠραννοκτονηθήσεται τῠραννοκτονηθήσεσθον τῠραννοκτονηθήσεσθον τῠραννοκτονηθησόμεθᾰ τῠραννοκτονηθήσεσθε τῠραννοκτονηθήσονται
optative τῠραννοκτονηθησοίμην τῠραννοκτονηθήσοιο τῠραννοκτονηθήσοιτο τῠραννοκτονηθήσοισθον τῠραννοκτονηθησοίσθην τῠραννοκτονηθησοίμεθᾰ τῠραννοκτονηθήσοισθε τῠραννοκτονηθήσοιντο
active middle passive
infinitive τῠραννοκτονήσειν τῠραννοκτονήσεσθαι τῠραννοκτονηθήσεσθαι
participle m τῠραννοκτονήσων τῠραννοκτονησόμενος τῠραννοκτονηθησόμενος
f τῠραννοκτονήσουσᾰ τῠραννοκτονησομένη τῠραννοκτονηθησομένη
n τῠραννοκτονῆσον τῠραννοκτονησόμενον τῠραννοκτονηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐτῠραννοκτόνησᾰ, ἐτῠραννοκτονησᾰ́μην, ἐτῠραννοκτονήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτῠραννοκτόνησᾰ ἐτῠραννοκτόνησᾰς ἐτῠραννοκτόνησε(ν) ἐτῠραννοκτονήσᾰτον ἐτῠραννοκτονησᾰ́την ἐτῠραννοκτονήσᾰμεν ἐτῠραννοκτονήσᾰτε ἐτῠραννοκτόνησᾰν
subjunctive τῠραννοκτονήσω τῠραννοκτονήσῃς τῠραννοκτονήσῃ τῠραννοκτονήσητον τῠραννοκτονήσητον τῠραννοκτονήσωμεν τῠραννοκτονήσητε τῠραννοκτονήσωσῐ(ν)
optative τῠραννοκτονήσαιμῐ τῠραννοκτονήσειᾰς,
τῠραννοκτονήσαις 		τῠραννοκτονήσειε(ν),
τῠραννοκτονήσαι 		τῠραννοκτονήσαιτον τῠραννοκτονησαίτην τῠραννοκτονήσαιμεν τῠραννοκτονήσαιτε τῠραννοκτονήσειᾰν,
τῠραννοκτονήσαιεν
imperative   τῠραννοκτόνησον τῠραννοκτονησᾰ́τω τῠραννοκτονήσᾰτον τῠραννοκτονησᾰ́των   τῠραννοκτονήσᾰτε τῠραννοκτονησᾰ́ντων
middle indicative ἐτῠραννοκτονησᾰ́μην ἐτῠραννοκτονήσω ἐτῠραννοκτονήσᾰτο ἐτῠραννοκτονήσᾰσθον ἐτῠραννοκτονησᾰ́σθην ἐτῠραννοκτονησᾰ́μεθᾰ ἐτῠραννοκτονήσᾰσθε ἐτῠραννοκτονήσᾰντο
subjunctive τῠραννοκτονήσωμαι τῠραννοκτονήσῃ τῠραννοκτονήσηται τῠραννοκτονήσησθον τῠραννοκτονήσησθον τῠραννοκτονησώμεθᾰ τῠραννοκτονήσησθε τῠραννοκτονήσωνται
optative τῠραννοκτονησαίμην τῠραννοκτονήσαιο τῠραννοκτονήσαιτο τῠραννοκτονήσαισθον τῠραννοκτονησαίσθην τῠραννοκτονησαίμεθᾰ τῠραννοκτονήσαισθε τῠραννοκτονήσαιντο
imperative   τῠραννοκτόνησαι τῠραννοκτονησᾰ́σθω τῠραννοκτονήσᾰσθον τῠραννοκτονησᾰ́σθων   τῠραννοκτονήσᾰσθε τῠραννοκτονησᾰ́σθων
passive indicative ἐτῠραννοκτονήθην ἐτῠραννοκτονήθης ἐτῠραννοκτονήθη ἐτῠραννοκτονήθητον ἐτῠραννοκτονηθήτην ἐτῠραννοκτονήθημεν ἐτῠραννοκτονήθητε ἐτῠραννοκτονήθησᾰν
subjunctive τῠραννοκτονηθῶ τῠραννοκτονηθῇς τῠραννοκτονηθῇ τῠραννοκτονηθῆτον τῠραννοκτονηθῆτον τῠραννοκτονηθῶμεν τῠραννοκτονηθῆτε τῠραννοκτονηθῶσῐ(ν)
optative τῠραννοκτονηθείην τῠραννοκτονηθείης τῠραννοκτονηθείη τῠραννοκτονηθεῖτον,
τῠραννοκτονηθείητον 		τῠραννοκτονηθείτην,
τῠραννοκτονηθειήτην 		τῠραννοκτονηθεῖμεν,
τῠραννοκτονηθείημεν 		τῠραννοκτονηθεῖτε,
τῠραννοκτονηθείητε 		τῠραννοκτονηθεῖεν,
τῠραννοκτονηθείησᾰν
imperative   τῠραννοκτονήθητῐ τῠραννοκτονηθήτω τῠραννοκτονήθητον τῠραννοκτονηθήτων   τῠραννοκτονήθητε τῠραννοκτονηθέντων
active middle passive
infinitive τῠραννοκτονῆσαι τῠραννοκτονήσᾰσθαι τῠραννοκτονηθῆναι
participle m τῠραννοκτονήσᾱς τῠραννοκτονησᾰ́μενος τῠραννοκτονηθείς
f τῠραννοκτονήσᾱσᾰ τῠραννοκτονησᾰμένη τῠραννοκτονηθεῖσᾰ
n τῠραννοκτονῆσᾰν τῠραννοκτονησᾰ́μενον τῠραννοκτονηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: τετῠραννοκτόνηκᾰ, τετῠραννοκτόνημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative τετῠραννοκτόνηκᾰ τετῠραννοκτόνηκᾰς τετῠραννοκτόνηκε(ν) τετῠραννοκτονήκᾰτον τετῠραννοκτονήκᾰτον τετῠραννοκτονήκᾰμεν τετῠραννοκτονήκᾰτε τετῠραννοκτονήκᾱσῐ(ν)
subjunctive τετῠραννοκτονήκω τετῠραννοκτονήκῃς τετῠραννοκτονήκῃ τετῠραννοκτονήκητον τετῠραννοκτονήκητον τετῠραννοκτονήκωμεν τετῠραννοκτονήκητε τετῠραννοκτονήκωσῐ(ν)
optative τετῠραννοκτονήκοιμῐ,
τετῠραννοκτονηκοίην 		τετῠραννοκτονήκοις,
τετῠραννοκτονηκοίης 		τετῠραννοκτονήκοι,
τετῠραννοκτονηκοίη 		τετῠραννοκτονήκοιτον τετῠραννοκτονηκοίτην τετῠραννοκτονήκοιμεν τετῠραννοκτονήκοιτε τετῠραννοκτονήκοιεν
imperative   τετῠραννοκτόνηκε τετῠραννοκτονηκέτω τετῠραννοκτονήκετον τετῠραννοκτονηκέτων   τετῠραννοκτονήκετε τετῠραννοκτονηκόντων
middle/
passive 		indicative τετῠραννοκτόνημαι τετῠραννοκτόνησαι τετῠραννοκτόνηται τετῠραννοκτόνησθον τετῠραννοκτόνησθον τετῠραννοκτονήμεθᾰ τετῠραννοκτόνησθε τετῠραννοκτόνηνται
subjunctive τετῠραννοκτονημένος ὦ τετῠραννοκτονημένος ᾖς τετῠραννοκτονημένος ᾖ τετῠραννοκτονημένω ἦτον τετῠραννοκτονημένω ἦτον τετῠραννοκτονημένοι ὦμεν τετῠραννοκτονημένοι ἦτε τετῠραννοκτονημένοι ὦσῐ(ν)
optative τετῠραννοκτονημένος εἴην τετῠραννοκτονημένος εἴης τετῠραννοκτονημένος εἴη τετῠραννοκτονημένω εἴητον/εἶτον τετῠραννοκτονημένω εἰήτην/εἴτην τετῠραννοκτονημένοι εἴημεν/εἶμεν τετῠραννοκτονημένοι εἴητε/εἶτε τετῠραννοκτονημένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   τετῠραννοκτόνησο τετῠραννοκτονήσθω τετῠραννοκτόνησθον τετῠραννοκτονήσθων   τετῠραννοκτόνησθε τετῠραννοκτονήσθων
active middle/passive
infinitive τετῠραννοκτονηκέναι τετῠραννοκτονῆσθαι
participle m τετῠραννοκτονηκώς τετῠραννοκτονημένος
f τετῠραννοκτονηκυῖᾰ τετῠραννοκτονημένη
n τετῠραννοκτονηκός τετῠραννοκτονημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐτετῠραννοκτονήκειν, ἐτετῠραννοκτονήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐτετῠραννοκτονήκειν,
ἐτετῠραννοκτονήκη 		ἐτετῠραννοκτονήκεις,
ἐτετῠραννοκτονήκης 		ἐτετῠραννοκτονήκει(ν) ἐτετῠραννοκτονήκετον ἐτετῠραννοκτονηκέτην ἐτετῠραννοκτονήκεμεν ἐτετῠραννοκτονήκετε ἐτετῠραννοκτονήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐτετῠραννοκτονήμην ἐτετῠραννοκτόνησο ἐτετῠραννοκτόνητο ἐτετῠραννοκτόνησθον ἐτετῠραννοκτονήσθην ἐτετῠραννοκτονήμεθᾰ ἐτετῠραννοκτόνησθε ἐτετῠραννοκτόνηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.