τυραννοκτόνος

Ancient Greek

Etymology

From τῠ́ρᾰννος (tŭ́rănnos) +‎ -κτόνος (-któnos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ty.ran.nok.tó.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ty.ran.nokˈto.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ty.ran.nokˈto.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ty.ran.nokˈto.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ti.ra.nokˈto.nos/

Adjective

τῠραννοκτόνος • (tŭrannoktónos) m or f (neuter τῠραννοκτόνον); second declension

of or pertaining to slaying, killing, murdering a tyrant; tyrannicidal

Declension

Second declension of τῠρᾰννοκτόνος; τῠρᾰννοκτόνον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	τῠρᾰννοκτόνος tŭrănnoktónos	τῠρᾰννοκτόνον tŭrănnoktónon	τῠρᾰννοκτόνω tŭrănnoktónō	τῠρᾰννοκτόνω tŭrănnoktónō	τῠρᾰννοκτόνοι tŭrănnoktónoi	τῠρᾰννοκτόνᾰ tŭrănnoktónă
Genitive	τῠρᾰννοκτόνου tŭrănnoktónou	τῠρᾰννοκτόνου tŭrănnoktónou	τῠρᾰννοκτόνοιν tŭrănnoktónoin	τῠρᾰννοκτόνοιν tŭrănnoktónoin	τῠρᾰννοκτόνων tŭrănnoktónōn	τῠρᾰννοκτόνων tŭrănnoktónōn
Dative	τῠρᾰννοκτόνῳ tŭrănnoktónōi	τῠρᾰννοκτόνῳ tŭrănnoktónōi	τῠρᾰννοκτόνοιν tŭrănnoktónoin	τῠρᾰννοκτόνοιν tŭrănnoktónoin	τῠρᾰννοκτόνοις tŭrănnoktónois	τῠρᾰννοκτόνοις tŭrănnoktónois
Accusative	τῠρᾰννοκτόνον tŭrănnoktónon	τῠρᾰννοκτόνον tŭrănnoktónon	τῠρᾰννοκτόνω tŭrănnoktónō	τῠρᾰννοκτόνω tŭrănnoktónō	τῠρᾰννοκτόνους tŭrănnoktónous	τῠρᾰννοκτόνᾰ tŭrănnoktónă
Vocative	τῠρᾰννοκτόνε tŭrănnoktóne	τῠρᾰννοκτόνον tŭrănnoktónon	τῠρᾰννοκτόνω tŭrănnoktónō	τῠρᾰννοκτόνω tŭrănnoktónō	τῠρᾰννοκτόνοι tŭrănnoktónoi	τῠρᾰννοκτόνᾰ tŭrănnoktónă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	τῠρᾰννοκτόνως tŭrănnoktónōs		τῠρᾰννοκτονώτερος tŭrănnoktonṓteros		τῠρᾰννοκτονώτᾰτος tŭrănnoktonṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Noun

τῠραννοκτόνος • (tŭrannoktónos) m or f (genitive τῠραννοκτόνου); second declension

murderer, killer, slayer of a tyrant; one who has committed tyrannicide

Declension

Second declension of ὁ, ἡ τῠρᾰννοκτόνος; τοῦ, τῆς τῠρᾰννοκτόνου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ, ἡ τῠρᾰννοκτόνος ho, hē tŭrănnoktónos	τὼ τῠρᾰννοκτόνω tṑ tŭrănnoktónō	οἱ, αἱ τῠρᾰννοκτόνοι hoi, hai tŭrănnoktónoi
Genitive	τοῦ, τῆς τῠρᾰννοκτόνου toû, tês tŭrănnoktónou	τοῖν τῠρᾰννοκτόνοιν toîn tŭrănnoktónoin	τῶν τῠρᾰννοκτόνων tôn tŭrănnoktónōn
Dative	τῷ, τῇ τῠρᾰννοκτόνῳ tōî, tēî tŭrănnoktónōi	τοῖν τῠρᾰννοκτόνοιν toîn tŭrănnoktónoin	τοῖς, ταῖς τῠρᾰννοκτόνοις toîs, taîs tŭrănnoktónois
Accusative	τὸν, τὴν τῠρᾰννοκτόνον tòn, tḕn tŭrănnoktónon	τὼ τῠρᾰννοκτόνω tṑ tŭrănnoktónō	τοὺς, τᾱ̀ς τῠρᾰννοκτόνους toùs, tā̀s tŭrănnoktónous
Vocative	τῠρᾰννοκτόνε tŭrănnoktóne	τῠρᾰννοκτόνω tŭrănnoktónō	τῠρᾰννοκτόνοι tŭrănnoktónoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

τυραννοκτονέω (turannoktonéō)

Descendants

Greek: τυραννοκτόνος (tyrannoktónos)

References

“τυραννοκτόνος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“τυραννοκτόνος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
τυραννοκτόνος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
τυραννοκτόνος, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011