υποκλέπτω
See also: ὑποκλέπτω
Greek
Etymology
From Ancient Greek ὑποκλέπτω (hupokléptō). By surface analysis, υπο- (“under”) + κλέπτω, ancient form of κλέβω (klévo, “steal”).
Pronunciation
- IPA(key): /i.poˈkle.pto/
- Hyphenation: υ‧πο‧κλέ‧πτω
Verb
υποκλέπτω • (ypoklépto) (past υπέκλεψα, passive υποκλέπτομαι)
- (transitive) to filch, pilfer, purloin, abstract (steal cunningly)
- to earwig, eavesdrop (especially telephone conversations)
Conjugation
υποκλέπτω υποκλέπτομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | υποκλέψω | υποκλέπτομαι | υποκλαπώ | |
| 2 sg | υποκλέπτεις | υποκλέψεις | υποκλέπτεσαι | υποκλαπείς |
| 3 sg | υποκλέπτει | υποκλέψει | υποκλέπτεται | υποκλαπεί |
| 1 pl | υποκλέπτουμε, [‑ομε] | υποκλέψουμε, [‑ομε] | υποκλεπτόμαστε | υποκλαπούμε |
| 2 pl | υποκλέπτετε | υποκλέψετε | υποκλέπτεστε, {υποκλέπτεσθε}, [υποκλεπτόσαστε] | υποκλαπείτε |
| 3 pl | υποκλέπτουν(ε) | υποκλέψουν(ε) | υποκλέπτονται | υποκλαπούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | υπέκλεπτα | υπέκλεψα | υποκλεπτόμουν(α) | υποκλάπηκα, [{υπεκλάπην}] |
| 2 sg | υπέκλεπτες | υπέκλεψες | υποκλεπτόσουν(α) | υποκλάπηκες, [{υπεκλάπης}] |
| 3 sg | υπέκλεπτε | υπέκλεψε | υποκλεπτόταν(ε) | υποκλάπηκε, {υπεκλάπη} |
| 1 pl | υποκλέπταμε | υποκλέψαμε | υποκλεπτόμασταν, (‑όμαστε) | υποκλαπήκαμε, [{υπεκλάπημεν}] |
| 2 pl | υποκλέπτατε | υποκλέψατε | υποκλεπτόσασταν, (‑όσαστε) | υποκλαπήκατε, [{υπεκλάπητε}] |
| 3 pl | υπέκλεπταν, υποκλέπταν(ε) | υπέκλεψαν, υποκλέψαν(ε) | υποκλέπτονταν | υποκλάπηκαν, υποκλαπήκαν(ε), {υπεκλάπησαν} |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα υποκλέψω ➤ | θα υποκλέπτομαι ➤ | θα υποκλαπώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα υποκλέπτεις, … | θα υποκλέψεις, … | θα υποκλέπτεσαι, … | θα υποκλαπείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … υποκλέψει | έχω, έχεις, … υποκλαπεί | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … υποκλέψει | είχα, είχες, … υποκλαπεί | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … υποκλέψει | θα έχω, θα έχεις, … υποκλαπεί | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | υπόκλεπτε | υπόκλεψε | — | υποκλέψου |
| 2 pl | υποκλέπτετε | υποκλέψτε | υποκλέπτεστε, {υποκλέπτεσθε} | υποκλαπείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | υποκλέπτοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας υποκλέψει ➤ | — | ||
| Nonfinite form➤ | υποκλέψει | υποκλαπεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• Also, formal passive past participle υποκλαπείς (ypoklapeís), υποκλαπείσα (ypoklapeísa), υποκλαπέν (ypoklapén) • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- υποκλαπείς (ypoklapeís, “who was cunningly stolen”, participle) (learned), υποκλαπείσα (ypoklapeísa), υποκλαπέν (ypoklapén)
- υποκλοπή f (ypoklopí)
- and see: κλέβω (klévo, “steal”)