υποτελής
See also: ὑποτελής
Greek
Etymology
From Ancient Greek ὑποτελής (hupotelḗs).
Pronunciation
- IPA(key): /i.po.teˈlis/
Adjective
υποτελής • (ypotelís) m (feminine υποτελής, neuter υποτελές)
- subjugated, subordinate (controlled by authority)
- submissive
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | υποτελής (ypotelís) | υποτελής (ypotelís) | υποτελές (ypotelés) | υποτελείς (ypoteleís) | υποτελείς (ypoteleís) | υποτελή (ypotelí) | |
| genitive | υποτελούς (ypoteloús) υποτελή (ypotelí) |
υποτελούς (ypoteloús) | υποτελούς (ypoteloús) | υποτελών (ypotelón) | υποτελών (ypotelón) | υποτελών (ypotelón) | |
| accusative | υποτελή (ypotelí) | υποτελή (ypotelí) | υποτελές (ypotelés) | υποτελείς (ypoteleís) | υποτελείς (ypoteleís) | υποτελή (ypotelí) | |
| vocative | υποτελή (ypotelí) υποτελής (ypotelís) |
υποτελής (ypotelís) | υποτελές (ypotelés) | υποτελείς (ypoteleís) | υποτελείς (ypoteleís) | υποτελή (ypotelí) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο υποτελής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο υποτελής, etc.)
Noun
υποτελής • (ypotelís) m or f (plural υποτελείς)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | υποτελής (ypotelís) | υποτελείς (ypoteleís) |
| genitive | υποτελή (ypotelí) υποτελούς (ypoteloús) |
υποτελών (ypotelón) |
| accusative | υποτελή (ypotelí) | υποτελείς (ypoteleís) |
| vocative | υποτελή (ypotelí) | υποτελείς (ypoteleís) |
Further reading
- υποτελής on the Greek Wikipedia.Wikipedia el