φαινομένηφιν

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰai̯.no.mé.nɛː.pʰin/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰɛ.noˈme.ne̝.pʰin/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸɛ.noˈme.ni.ɸin/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fe.noˈme.ni.fin/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fe.noˈme.ni.fin/

Participle

φαινομένηφῐν • (phainoménēphĭn)

(Epic) feminine dative singular of φαινόμενος (phainómenos) with movable nu