φιλότητα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰi.ló.tɛː.ta/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰiˈlo.te̝.ta/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸiˈlo.ti.ta/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fiˈlo.ti.ta/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiˈlo.ti.ta/

Noun

φῐλότητᾰ • (phĭlótētă)

accusative singular of φῐλότης (phĭlótēs)