φυγαδεύω

Ancient Greek

Alternative forms

φυγαδείω (phugadeíō) — Elean

Etymology

From φυγάς (phugás) +‎ -εύω (-eúō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰy.ɡa.děu̯.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰy.ɡaˈde.wo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸy.ɣaˈðe.βo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fy.ɣaˈðe.vo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.ɣaˈðe.vo/

Verb

φῠγᾰδεύω • (phŭgădeúō)

to banish, exile
- Diodorous Siculus, Library 14.32:
  οἱ δ᾽ ἐν ταῖς Ἀθήναις δυναστεύοντες τριάκοντα τύραννοι καθ᾽ ἡμέραν οὐκ ἐπαύοντο τοὺς μὲν φυγαδεύοντες, τοὺς δὲ ἀναιροῦντες. τῶν δὲ Θηβαίων ἀγανακτούντων ἐπὶ τοῖς γινομένοις καὶ φιλοφρόνως τοὺς φυγάδας ὑποδεχομένων, Θρασύβουλος Στιριεὺς ὀνομαζόμενος, ὢν Ἀθηναῖος, ὑπὸ δὲ τῶν τριάκοντα πεφυγαδευμένος, συνεργούντων αὐτῷ λάθρᾳ τῶν Θηβαίων κατελάβετο τῆς Ἀττικῆς χωρίον ὀνομαζόμενον Φυλήν.
  hoi d’ en taîs Athḗnais dunasteúontes triákonta túrannoi kath’ hēméran ouk epaúonto toùs mèn phugadeúontes, toùs dè anairoûntes. tôn dè Thēbaíōn aganaktoúntōn epì toîs ginoménois kaì philophrónōs toùs phugádas hupodekhoménōn, Thrasúboulos Stirieùs onomazómenos, ṑn Athēnaîos, hupò dè tôn triákonta pephugadeuménos, sunergoúntōn autōî láthrāi tôn Thēbaíōn katelábeto tês Attikês khōríon onomazómenon Phulḗn.
  (please add an English translation of this quotation)
(intransitive) to live in banishment, exile
- 200 BCE – 118 BCE, Polybius, Histories 22.1:
  Φιλοποίμην τοίνυν πρῶτον μὲν ἔφυ καλῶς: ἦν γὰρ ἐξ ἀνδρῶν τῶν ἐπιφανεστάτων κατ᾽ Ἀρκαδίαν, τραφεὶς δὲ καὶ παιδευθεὶς ὑπὸ Κλέανδρον τὸν Μαντινέα, πατρικὸν μὲν αὐτῷ ξένον ὑπάρχοντα, φυγαδεύοντα δὲ κατ᾽ ἐκείνους τοὺς καιρούς, ὄντα δὲ Μαντινέων ἐπιφανέστατον.
  Philopoímēn toínun prôton mèn éphu kalôs: ên gàr ex andrôn tôn epiphanestátōn kat’ Arkadían, trapheìs dè kaì paideutheìs hupò Kléandron tòn Mantinéa, patrikòn mèn autōî xénon hupárkhonta, phugadeúonta dè kat’ ekeínous toùs kairoús, ónta dè Mantinéōn epiphanéstaton.
  (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

Present: φῠγᾰδεύω, φῠγᾰδεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φῠγᾰδεύω	φῠγᾰδεύεις	φῠγᾰδεύει	φῠγᾰδεύετον	φῠγᾰδεύετον	φῠγᾰδεύομεν	φῠγᾰδεύετε	φῠγᾰδεύουσῐ(ν)
	subjunctive	φῠγᾰδεύω	φῠγᾰδεύῃς	φῠγᾰδεύῃ	φῠγᾰδεύητον	φῠγᾰδεύητον	φῠγᾰδεύωμεν	φῠγᾰδεύητε	φῠγᾰδεύωσῐ(ν)
	optative	φῠγᾰδεύοιμῐ	φῠγᾰδεύοις	φῠγᾰδεύοι	φῠγᾰδεύοιτον	φῠγᾰδευοίτην	φῠγᾰδεύοιμεν	φῠγᾰδεύοιτε	φῠγᾰδεύοιεν
	imperative		φῠγᾰ́δευε	φῠγᾰδευέτω	φῠγᾰδεύετον	φῠγᾰδευέτων		φῠγᾰδεύετε	φῠγᾰδευόντων
middle/ passive	indicative	φῠγᾰδεύομαι	φῠγᾰδεύῃ, φῠγᾰδεύει	φῠγᾰδεύεται	φῠγᾰδεύεσθον	φῠγᾰδεύεσθον	φῠγᾰδευόμεθᾰ	φῠγᾰδεύεσθε	φῠγᾰδεύονται
	subjunctive	φῠγᾰδεύωμαι	φῠγᾰδεύῃ	φῠγᾰδεύηται	φῠγᾰδεύησθον	φῠγᾰδεύησθον	φῠγᾰδευώμεθᾰ	φῠγᾰδεύησθε	φῠγᾰδεύωνται
	optative	φῠγᾰδευοίμην	φῠγᾰδεύοιο	φῠγᾰδεύοιτο	φῠγᾰδεύοισθον	φῠγᾰδευοίσθην	φῠγᾰδευοίμεθᾰ	φῠγᾰδεύοισθε	φῠγᾰδεύοιντο
	imperative		φῠγᾰδεύου	φῠγᾰδευέσθω	φῠγᾰδεύεσθον	φῠγᾰδευέσθων		φῠγᾰδεύεσθε	φῠγᾰδευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φῠγᾰδεύειν				φῠγᾰδεύεσθαι
participle	m	φῠγᾰδεύων				φῠγᾰδευόμενος
	f	φῠγᾰδεύουσᾰ				φῠγᾰδευομένη
	n	φῠγᾰδεῦον				φῠγᾰδευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐφῠγᾰ́δευον, ἐφῠγᾰδευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφῠγᾰ́δευον	ἐφῠγᾰ́δευες	ἐφῠγᾰ́δευε(ν)	ἐφῠγᾰδεύετον	ἐφῠγᾰδευέτην	ἐφῠγᾰδεύομεν	ἐφῠγᾰδεύετε	ἐφῠγᾰ́δευον
middle/ passive	indicative	ἐφῠγᾰδευόμην	ἐφῠγᾰδεύου	ἐφῠγᾰδεύετο	ἐφῠγᾰδεύεσθον	ἐφῠγᾰδευέσθην	ἐφῠγᾰδευόμεθᾰ	ἐφῠγᾰδεύεσθε	ἐφῠγᾰδεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: φῠγᾰδεύσω, φῠγᾰδεύσομαι, φῠγᾰδευθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φῠγᾰδεύσω	φῠγᾰδεύσεις	φῠγᾰδεύσει	φῠγᾰδεύσετον	φῠγᾰδεύσετον	φῠγᾰδεύσομεν	φῠγᾰδεύσετε	φῠγᾰδεύσουσῐ(ν)
active	optative	φῠγᾰδεύσοιμῐ	φῠγᾰδεύσοις	φῠγᾰδεύσοι	φῠγᾰδεύσοιτον	φῠγᾰδευσοίτην	φῠγᾰδεύσοιμεν	φῠγᾰδεύσοιτε	φῠγᾰδεύσοιεν
middle	indicative	φῠγᾰδεύσομαι	φῠγᾰδεύσῃ, φῠγᾰδεύσει	φῠγᾰδεύσεται	φῠγᾰδεύσεσθον	φῠγᾰδεύσεσθον	φῠγᾰδευσόμεθᾰ	φῠγᾰδεύσεσθε	φῠγᾰδεύσονται
middle	optative	φῠγᾰδευσοίμην	φῠγᾰδεύσοιο	φῠγᾰδεύσοιτο	φῠγᾰδεύσοισθον	φῠγᾰδευσοίσθην	φῠγᾰδευσοίμεθᾰ	φῠγᾰδεύσοισθε	φῠγᾰδεύσοιντο
passive	indicative	φῠγᾰδευθήσομαι	φῠγᾰδευθήσῃ	φῠγᾰδευθήσεται	φῠγᾰδευθήσεσθον	φῠγᾰδευθήσεσθον	φῠγᾰδευθησόμεθᾰ	φῠγᾰδευθήσεσθε	φῠγᾰδευθήσονται
passive	optative	φῠγᾰδευθησοίμην	φῠγᾰδευθήσοιο	φῠγᾰδευθήσοιτο	φῠγᾰδευθήσοισθον	φῠγᾰδευθησοίσθην	φῠγᾰδευθησοίμεθᾰ	φῠγᾰδευθήσοισθε	φῠγᾰδευθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		φῠγᾰδεύσειν			φῠγᾰδεύσεσθαι		φῠγᾰδευθήσεσθαι
participle	m	φῠγᾰδεύσων			φῠγᾰδευσόμενος		φῠγᾰδευθησόμενος
	f	φῠγᾰδεύσουσᾰ			φῠγᾰδευσομένη		φῠγᾰδευθησομένη
	n	φῠγᾰδεῦσον			φῠγᾰδευσόμενον		φῠγᾰδευθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐφῠγᾰ́δευσᾰ, ἐφῠγᾰδευσᾰ́μην, ἐφῠγᾰδεύθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐφῠγᾰ́δευσᾰ	ἐφῠγᾰ́δευσᾰς	ἐφῠγᾰ́δευσε(ν)	ἐφῠγᾰδεύσᾰτον	ἐφῠγᾰδευσᾰ́την	ἐφῠγᾰδεύσᾰμεν	ἐφῠγᾰδεύσᾰτε	ἐφῠγᾰ́δευσᾰν
	subjunctive	φῠγᾰδεύσω	φῠγᾰδεύσῃς	φῠγᾰδεύσῃ	φῠγᾰδεύσητον	φῠγᾰδεύσητον	φῠγᾰδεύσωμεν	φῠγᾰδεύσητε	φῠγᾰδεύσωσῐ(ν)
	optative	φῠγᾰδεύσαιμῐ	φῠγᾰδεύσειᾰς, φῠγᾰδεύσαις	φῠγᾰδεύσειε(ν), φῠγᾰδεύσαι	φῠγᾰδεύσαιτον	φῠγᾰδευσαίτην	φῠγᾰδεύσαιμεν	φῠγᾰδεύσαιτε	φῠγᾰδεύσειᾰν, φῠγᾰδεύσαιεν
	imperative		φῠγᾰ́δευσον	φῠγᾰδευσᾰ́τω	φῠγᾰδεύσᾰτον	φῠγᾰδευσᾰ́των		φῠγᾰδεύσᾰτε	φῠγᾰδευσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐφῠγᾰδευσᾰ́μην	ἐφῠγᾰδεύσω	ἐφῠγᾰδεύσᾰτο	ἐφῠγᾰδεύσᾰσθον	ἐφῠγᾰδευσᾰ́σθην	ἐφῠγᾰδευσᾰ́μεθᾰ	ἐφῠγᾰδεύσᾰσθε	ἐφῠγᾰδεύσᾰντο
	subjunctive	φῠγᾰδεύσωμαι	φῠγᾰδεύσῃ	φῠγᾰδεύσηται	φῠγᾰδεύσησθον	φῠγᾰδεύσησθον	φῠγᾰδευσώμεθᾰ	φῠγᾰδεύσησθε	φῠγᾰδεύσωνται
	optative	φῠγᾰδευσαίμην	φῠγᾰδεύσαιο	φῠγᾰδεύσαιτο	φῠγᾰδεύσαισθον	φῠγᾰδευσαίσθην	φῠγᾰδευσαίμεθᾰ	φῠγᾰδεύσαισθε	φῠγᾰδεύσαιντο
	imperative		φῠγᾰ́δευσαι	φῠγᾰδευσᾰ́σθω	φῠγᾰδεύσᾰσθον	φῠγᾰδευσᾰ́σθων		φῠγᾰδεύσᾰσθε	φῠγᾰδευσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐφῠγᾰδεύθην	ἐφῠγᾰδεύθης	ἐφῠγᾰδεύθη	ἐφῠγᾰδεύθητον	ἐφῠγᾰδευθήτην	ἐφῠγᾰδεύθημεν	ἐφῠγᾰδεύθητε	ἐφῠγᾰδεύθησᾰν
	subjunctive	φῠγᾰδευθῶ	φῠγᾰδευθῇς	φῠγᾰδευθῇ	φῠγᾰδευθῆτον	φῠγᾰδευθῆτον	φῠγᾰδευθῶμεν	φῠγᾰδευθῆτε	φῠγᾰδευθῶσῐ(ν)
	optative	φῠγᾰδευθείην	φῠγᾰδευθείης	φῠγᾰδευθείη	φῠγᾰδευθεῖτον, φῠγᾰδευθείητον	φῠγᾰδευθείτην, φῠγᾰδευθειήτην	φῠγᾰδευθεῖμεν, φῠγᾰδευθείημεν	φῠγᾰδευθεῖτε, φῠγᾰδευθείητε	φῠγᾰδευθεῖεν, φῠγᾰδευθείησᾰν
	imperative		φῠγᾰδεύθητῐ	φῠγᾰδευθήτω	φῠγᾰδεύθητον	φῠγᾰδευθήτων		φῠγᾰδεύθητε	φῠγᾰδευθέντων
		active			middle		passive
infinitive		φῠγᾰδεῦσαι			φῠγᾰδεύσᾰσθαι		φῠγᾰδευθῆναι
participle	m	φῠγᾰδεύσᾱς			φῠγᾰδευσᾰ́μενος		φῠγᾰδευθείς
	f	φῠγᾰδεύσᾱσᾰ			φῠγᾰδευσᾰμένη		φῠγᾰδευθεῖσᾰ
	n	φῠγᾰδεῦσᾰν			φῠγᾰδευσᾰ́μενον		φῠγᾰδευθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: πεφῠγᾰ́δευκᾰ, πεφῠγᾰ́δευμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεφῠγᾰ́δευκᾰ	πεφῠγᾰ́δευκᾰς	πεφῠγᾰ́δευκε(ν)	πεφῠγᾰδεύκᾰτον	πεφῠγᾰδεύκᾰτον	πεφῠγᾰδεύκᾰμεν	πεφῠγᾰδεύκᾰτε	πεφῠγᾰδεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεφῠγᾰδεύκω	πεφῠγᾰδεύκῃς	πεφῠγᾰδεύκῃ	πεφῠγᾰδεύκητον	πεφῠγᾰδεύκητον	πεφῠγᾰδεύκωμεν	πεφῠγᾰδεύκητε	πεφῠγᾰδεύκωσῐ(ν)
	optative	πεφῠγᾰδεύκοιμῐ, πεφῠγᾰδευκοίην	πεφῠγᾰδεύκοις, πεφῠγᾰδευκοίης	πεφῠγᾰδεύκοι, πεφῠγᾰδευκοίη	πεφῠγᾰδεύκοιτον	πεφῠγᾰδευκοίτην	πεφῠγᾰδεύκοιμεν	πεφῠγᾰδεύκοιτε	πεφῠγᾰδεύκοιεν
	imperative		πεφῠγᾰ́δευκε	πεφῠγᾰδευκέτω	πεφῠγᾰδεύκετον	πεφῠγᾰδευκέτων		πεφῠγᾰδεύκετε	πεφῠγᾰδευκόντων
middle/ passive	indicative	πεφῠγᾰ́δευμαι	πεφῠγᾰ́δευσαι	πεφῠγᾰ́δευται	πεφῠγᾰ́δευσθον	πεφῠγᾰ́δευσθον	πεφῠγᾰδεύμεθᾰ	πεφῠγᾰ́δευσθε	πεφῠγᾰ́δευνται
	subjunctive	πεφῠγᾰδευμένος ὦ	πεφῠγᾰδευμένος ᾖς	πεφῠγᾰδευμένος ᾖ	πεφῠγᾰδευμένω ἦτον	πεφῠγᾰδευμένω ἦτον	πεφῠγᾰδευμένοι ὦμεν	πεφῠγᾰδευμένοι ἦτε	πεφῠγᾰδευμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεφῠγᾰδευμένος εἴην	πεφῠγᾰδευμένος εἴης	πεφῠγᾰδευμένος εἴη	πεφῠγᾰδευμένω εἴητον/εἶτον	πεφῠγᾰδευμένω εἰήτην/εἴτην	πεφῠγᾰδευμένοι εἴημεν/εἶμεν	πεφῠγᾰδευμένοι εἴητε/εἶτε	πεφῠγᾰδευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		πεφῠγᾰ́δευσο	πεφῠγᾰδεύσθω	πεφῠγᾰ́δευσθον	πεφῠγᾰδεύσθων		πεφῠγᾰ́δευσθε	πεφῠγᾰδεύσθων
		active				middle/passive
infinitive		πεφῠγᾰδευκέναι				πεφῠγᾰδεῦσθαι
participle	m	πεφῠγᾰδευκώς				πεφῠγᾰδευμένος
	f	πεφῠγᾰδευκυῖᾰ				πεφῠγᾰδευμένη
	n	πεφῠγᾰδευκός				πεφῠγᾰδευμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐπεφῠγᾰδεύκειν, ἐπεφῠγᾰδεύμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπεφῠγᾰδεύκειν, ἐπεφῠγᾰδεύκη	ἐπεφῠγᾰδεύκεις, ἐπεφῠγᾰδεύκης	ἐπεφῠγᾰδεύκει(ν)	ἐπεφῠγᾰδεύκετον	ἐπεφῠγᾰδευκέτην	ἐπεφῠγᾰδεύκεμεν	ἐπεφῠγᾰδεύκετε	ἐπεφῠγᾰδεύκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπεφῠγᾰδεύμην	ἐπεφῠγᾰ́δευσο	ἐπεφῠγᾰ́δευτο	ἐπεφῠγᾰ́δευσθον	ἐπεφῠγᾰδεύσθην	ἐπεφῠγᾰδεύμεθᾰ	ἐπεφῠγᾰ́δευσθε	ἐπεφῠγᾰ́δευντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

ἀειφυγίᾱ (aeiphugíā)
φεύγω (pheúgō)
φυγομαχέω (phugomakhéō)
φύζᾰ (phúză)

Descendants

Greek: φυγαδεύω (fygadévo)

References

“φυγαδεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“φυγαδεύω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
φυγαδεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
φυγαδεύω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek φυγαδεύω (phugadeúō, “to exile”), semantically adapted to φυγάς (fygás).^[1]

Pronunciation

IPA^(key): /fi.ɣaˈde.vo/
Hyphenation: φυ‧γα‧δεύ‧ω

Verb

φυγαδεύω • (fygadévo) (past φυγάδευσα/φυγάδεψα, passive φυγαδεύομαι)

to help to escape, to spirit out
to smuggle out

Conjugation

φυγαδεύω φυγαδεύομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg		φυγαδεύσω, φυγαδέψω	φυγαδεύομαι	φυγαδευθώ, φυγαδευτώ
2 sg	φυγαδεύεις	φυγαδεύσεις, φυγαδέψεις	φυγαδεύεσαι	φυγαδευθείς, φυγαδευτείς
3 sg	φυγαδεύει	φυγαδεύσει, φυγαδέψει	φυγαδεύεται	φυγαδευθεί, φυγαδευτεί

1 pl	φυγαδεύουμε, [‑ομε]	φυγαδεύσουμε, [‑ομε], φυγαδέψουμε, [‑ομε]	φυγαδευόμαστε	φυγαδευθούμε, φυγαδευτούμε
2 pl	φυγαδεύετε	φυγαδεύσετε, φυγαδέψετε	φυγαδεύεστε, φυγαδευόσαστε	φυγαδευθείτε, φυγαδευτείτε
3 pl	φυγαδεύουν(ε)	φυγαδεύσουν(ε), φυγαδέψουν(ε)	φυγαδεύονται	φυγαδευθούν(ε), φυγαδευτούν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	φυγαδευα	φυγάδευσα, φυγάδεψα	φυγαδευόμουν(α)	φυγαδεύθηκα, φυγαδεύτηκα
2 sg	φυγαδευες	φυγάδευσες, φυγάδεψες	φυγαδευόσουν(α)	φυγαδεύθηκες, φυγαδεύτηκες
3 sg	φυγαδευε	φυγάδευσε, φυγάδεψε	φυγαδευόταν(ε)	φυγαδεύθηκε, φυγαδεύτηκε

1 pl	φυγαδεύαμε	φυγαδεύσαμε, φυγαδέψαμε	φυγαδευόμασταν, (‑όμαστε)	φυγαδευθήκαμε, φυγαδευτήκαμε
2 pl	φυγαδεύατε	φυγαδεύσατε, φυγαδέψατε	φυγαδευόσασταν, (‑όσαστε)	φυγαδευθήκατε, φυγαδευτήκατε
3 pl	φυγαδευαν, φυγαδεύαν(ε)	φυγάδευσαν, φυγαδεύσαν(ε), φυγάδεψαν	φυγαδεύονταν, (φυγαδευόντουσαν)	φυγαδεύθηκαν, φυγαδευθήκαν(ε), φυγαδεύτηκαν, φυγαδευτήκαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα ➤	θα φυγαδεύσω / φυγαδέψω ➤	θα φυγαδεύομαι ➤	θα φυγαδευθώ / φυγαδευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα φυγαδεύεις, …	θα φυγαδεύσεις / φυγαδέψεις, …	θα φυγαδεύεσαι, …	θα φυγαδευθείς / φυγαδευτείς, …

	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … φυγαδεύσει / φυγαδέψει έχω, έχεις, … φυγαδευμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … φυγαδευθεί / φυγαδευτεί είμαι, είσαι, … φυγαδευμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … φυγαδεύσει / φυγαδέψει είχα, είχες, … φυγαδευμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … φυγαδευθεί / φυγαδευτεί ήμουν, ήσουν, … φυγαδευμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … φυγαδεύσει / φυγαδέψει θα έχω, θα έχεις, … φυγαδευμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … φυγαδευθεί / φυγαδευτεί θα είμαι, θα είσαι, … φυγαδευμένος, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	φυγαδευε	φυγάδευσε, φυγάδεψε	—	φυγαδεύσου, φυγαδέψου
2 pl	φυγαδεύετε	φυγαδεύστε, φυγαδέψτε	φυγαδεύεστε	φυγαδευθείτε, φυγαδευτείτε

Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	φυγαδεύοντας ➤		—
Perfect participle➤	έχοντας φυγαδεύσει / φυγαδέψει ➤		φυγαδευμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form➤	φυγαδεύσει, φυγαδέψει		φυγαδευθεί, φυγαδευτεί


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Derived terms

φυγάδευση f (fygádefsi)

References

^ φυγαδεύω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1] φυγαδεύω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

[1]