φυγγάνω

Ancient Greek

Etymology

A nasal-infixed variant of Proto-Hellenic *pʰéugō, from Proto-Indo-European *bʰewg- (“to flee”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰyŋ.ɡá.nɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰyŋˈɡa.no/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸyŋˈɡa.no/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fyŋˈɡa.no/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fiŋˈɡa.no/

Verb

φυγγάνω • (phungánō)

Aeolic form of φεύγω (pheúgō)
- 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 511-514:
  οὐ ταῦτα ταύτῃ Μοῖρά πω τελεσφόρος κρᾶναι πέπρωται, μυρίαις δὲ πημοναῖς δύαις τε καμφθεὶς ὧδε δεσμὰ φυγγάνω: τέχνη δ᾽ ἀνάγκης ἀσθενεστέρα μακρῷ.
  ou taûta taútēi Moîrá pō telesphóros krânai péprōtai, muríais dè pēmonaîs dúais te kamphtheìs hôde desmà phungánō: tékhnē d’ anánkēs asthenestéra makrōî.
  (please add an English translation of this quotation)
- 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Electra 131-133:
  οἶδά τε καὶ ξυνίημι τάδ᾽, οὔ τί με φυγγάνει, οὐδ᾽ ἐθέλω προλιπεῖν τόδε, μὴ οὐ τὸν ἐμὸν στενάχειν πατέρ᾽ ἄθλιον.
  oîdá te kaì xuníēmi tád’, oú tí me phungánei, oud’ ethélō prolipeîn tóde, mḕ ou tòn emòn stenákhein patér’ áthlion.
  (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

Present: φῠγγᾰ́νω, φῠγγᾰ́νομαι (Aeolic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	φῠγγᾰ́νω	φῠγγᾰ́νεις	φῠγγᾰ́νει	φῠγγᾰ́νετον	φῠγγᾰ́νετον	φῠγγᾰ́νομεν	φῠγγᾰ́νετε	φῠγγᾰ́νουσῐ(ν)
	subjunctive	φῠγγᾰ́νω	φῠγγᾰ́νῃς	φῠγγᾰ́νῃ	φῠγγᾰ́νητον	φῠγγᾰ́νητον	φῠγγᾰ́νωμεν	φῠγγᾰ́νητε	φῠγγᾰ́νωσῐ(ν)
	optative	φῠγγᾰ́νοιμῐ	φῠγγᾰ́νοις	φῠγγᾰ́νοι	φῠγγᾰ́νοιτον	φῠγγᾰνοίτην	φῠγγᾰ́νοιμεν	φῠγγᾰ́νοιτε	φῠγγᾰ́νοιεν
	imperative		φῠ́γγᾰνε	φῠγγᾰνέτω	φῠγγᾰ́νετον	φῠγγᾰνέτων		φῠγγᾰ́νετε	φῠγγᾰνόντων
middle/ passive	indicative	φῠγγᾰ́νομαι	φῠγγᾰ́νεαι	φῠγγᾰ́νεται	φῠγγᾰ́νεσθον	φῠγγᾰ́νεσθον	φῠγγᾰνόμεθᾰ	φῠγγᾰ́νεσθε	φῠγγᾰ́νονται
	subjunctive	φῠγγᾰ́νωμαι	φῠγγᾰ́νηαι	φῠγγᾰ́νηται	φῠγγᾰ́νησθον	φῠγγᾰ́νησθον	φῠγγᾰνώμεθᾰ	φῠγγᾰ́νησθε	φῠγγᾰ́νωνται
	optative	φῠγγᾰνοίμην	φῠγγᾰ́νοιο	φῠγγᾰ́νοιτο	φῠγγᾰ́νοισθον	φῠγγᾰνοίσθην	φῠγγᾰνοίμεθᾰ	φῠγγᾰ́νοισθε	φῠγγᾰ́νοιντο
	imperative		φῠγγᾰ́νεο	φῠγγᾰνέσθω	φῠγγᾰ́νεσθον	φῠγγᾰνέσθων		φῠγγᾰ́νεσθε	φῠγγᾰνέσθων
		active				middle/passive
infinitive		φῠγγᾰ́νειν				φῠγγᾰ́νεσθαι
participle	m	φῠγγᾰ́νων				φῠγγᾰνόμενος
	f	φῠγγᾰ́νουσᾰ				φῠγγᾰνομένη
	n	φῠγγᾰ́νον				φῠγγᾰνόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

“φυγγάνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
φυγγάνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
φυγγάνω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011