φυσικέ

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰy.si.ké/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰy.siˈke/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸy.siˈce/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fy.siˈce/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.siˈce/

Adjective

φῠσῐκέ • (phŭsĭké)

masculine vocative singular of φυσικός (phusikós)

Greek

Adjective

φυσικέ • (fysiké)

vocative masculine singular of φυσικός (fysikós)

Noun

φυσικέ • (fysiké) m or f

vocative singular of φυσικός (fysikós)