φυσικός

Ancient Greek

Etymology

From φύσις (phúsis) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pʰy.si.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pʰy.siˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ɸy.siˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /fy.siˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /fi.siˈkos/

Adjective

φῠσῐκός • (phŭsĭkós) m (feminine φῠσῐκή, neuter φῠσῐκόν); first/second declension

natural, produced or caused by nature, inborn, native
Antonyms: διδακτός (didaktós), νομικός (nomikós)
physical, having to do with the study of the material world

Inflection

First and second declension of φῠσῐκός; φῠσῐκή; φῠσῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	φῠσῐκός phŭsĭkós	φῠσῐκή phŭsĭkḗ	φῠσῐκόν phŭsĭkón	φῠσῐκώ phŭsĭkṓ	φῠσῐκᾱ́ phŭsĭkā́	φῠσῐκώ phŭsĭkṓ	φῠσῐκοί phŭsĭkoí	φῠσῐκαί phŭsĭkaí	φῠσῐκᾰ́ phŭsĭkắ
Genitive	φῠσῐκοῦ phŭsĭkoû	φῠσῐκῆς phŭsĭkês	φῠσῐκοῦ phŭsĭkoû	φῠσῐκοῖν phŭsĭkoîn	φῠσῐκαῖν phŭsĭkaîn	φῠσῐκοῖν phŭsĭkoîn	φῠσῐκῶν phŭsĭkôn	φῠσῐκῶν phŭsĭkôn	φῠσῐκῶν phŭsĭkôn
Dative	φῠσῐκῷ phŭsĭkōî	φῠσῐκῇ phŭsĭkēî	φῠσῐκῷ phŭsĭkōî	φῠσῐκοῖν phŭsĭkoîn	φῠσῐκαῖν phŭsĭkaîn	φῠσῐκοῖν phŭsĭkoîn	φῠσῐκοῖς phŭsĭkoîs	φῠσῐκαῖς phŭsĭkaîs	φῠσῐκοῖς phŭsĭkoîs
Accusative	φῠσῐκόν phŭsĭkón	φῠσῐκήν phŭsĭkḗn	φῠσῐκόν phŭsĭkón	φῠσῐκώ phŭsĭkṓ	φῠσῐκᾱ́ phŭsĭkā́	φῠσῐκώ phŭsĭkṓ	φῠσῐκούς phŭsĭkoús	φῠσῐκᾱ́ς phŭsĭkā́s	φῠσῐκᾰ́ phŭsĭkắ
Vocative	φῠσῐκέ phŭsĭké	φῠσῐκή phŭsĭkḗ	φῠσῐκόν phŭsĭkón	φῠσῐκώ phŭsĭkṓ	φῠσῐκᾱ́ phŭsĭkā́	φῠσῐκώ phŭsĭkṓ	φῠσῐκοί phŭsĭkoí	φῠσῐκαί phŭsĭkaí	φῠσῐκᾰ́ phŭsĭkắ
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	φῠσῐκῶς phŭsĭkôs			φῠσῐκώτερος phŭsĭkṓteros			φῠσῐκώτᾰτος phŭsĭkṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

φυσική (phusikḗ)

Descendants

Greek: φυσικός (fysikós)
→ Old Armenian: փիւսիկեան (pʻiwsikean), փիւսկեան (pʻiwskean)
→ Arabic: فِيزِيقَا (fīzīqā)
→ Armenian: ֆիզիկոս (fizikos)
→ Bulgarian: физи́к (fizík)
→ Latin: physicus (see there for further descendants)
→ Russian: фи́зик (fízik)
- → Armenian: ֆիզիկ (fizik)
- →? Bulgarian: физи́к (fizík)
- →⇒ Georgian: ფიზიკოსი (piziḳosi)
- → Kazakh: физик (fizik)

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek φυσικός (phusikós).

Pronunciation

IPA^(key): /fi.siˈkos/

Adjective

φυσικός • (fysikós) m (feminine φυσική, neuter φυσικό)

natural, normal
Synonym: φυσιολογικός (fysiologikós)

Antonym: αφύσικος (afýsikos)
physical (relating to physics)

Declension

Declension of φυσικός
	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	φυσικός (fysikós)	φυσική (fysikí)	φυσικό (fysikó)	φυσικοί (fysikoí)	φυσικές (fysikés)	φυσικά (fysiká)
genitive	φυσικού (fysikoú)	φυσικής (fysikís)	φυσικού (fysikoú)	φυσικών (fysikón)	φυσικών (fysikón)	φυσικών (fysikón)
accusative	φυσικό (fysikó)	φυσική (fysikí)	φυσικό (fysikó)	φυσικούς (fysikoús)	φυσικές (fysikés)	φυσικά (fysiká)
vocative	φυσικέ (fysiké)	φυσική (fysikí)	φυσικό (fysikó)	φυσικοί (fysikoí)	φυσικές (fysikés)	φυσικά (fysiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο φυσικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο φυσικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?)	singular			plural
comparative (?)	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	φυσικότερος (fysikóteros)	φυσικότερη (fysikóteri)	φυσικότερο (fysikótero)	φυσικότεροι (fysikóteroi)	φυσικότερες (fysikóteres)	φυσικότερα (fysikótera)
genitive	φυσικότερου (fysikóterou)	φυσικότερης (fysikóteris)	φυσικότερου (fysikóterou)	φυσικότερων (fysikóteron)	φυσικότερων (fysikóteron)	φυσικότερων (fysikóteron)
accusative	φυσικότερο (fysikótero)	φυσικότερη (fysikóteri)	φυσικότερο (fysikótero)	φυσικότερους (fysikóterous)	φυσικότερες (fysikóteres)	φυσικότερα (fysikótera)
vocative	φυσικότερε (fysikótere)	φυσικότερη (fysikóteri)	φυσικότερο (fysikótero)	φυσικότεροι (fysikóteroi)	φυσικότερες (fysikóteres)	φυσικότερα (fysikótera)

Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο φυσικότερος", etc)

absolute superlative (?)	singular			plural
absolute superlative (?)	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	φυσικότατος (fysikótatos)	φυσικότατη (fysikótati)	φυσικότατο (fysikótato)	φυσικότατοι (fysikótatoi)	φυσικότατες (fysikótates)	φυσικότατα (fysikótata)
genitive	φυσικότατου (fysikótatou)	φυσικότατης (fysikótatis)	φυσικότατου (fysikótatou)	φυσικότατων (fysikótaton)	φυσικότατων (fysikótaton)	φυσικότατων (fysikótaton)
accusative	φυσικότατο (fysikótato)	φυσικότατη (fysikótati)	φυσικότατο (fysikótato)	φυσικότατους (fysikótatous)	φυσικότατες (fysikótates)	φυσικότατα (fysikótata)
vocative	φυσικότατε (fysikótate)	φυσικότατη (fysikótati)	φυσικότατο (fysikótato)	φυσικότατοι (fysikótatoi)	φυσικότατες (fysikótates)	φυσικότατα (fysikótata)

Derived terms

φυσικά (fysiká, “naturally”)
φυσική f (fysikí, “physics”)
φυσική αγωγή f (fysikí agogí, “physical education”)
φυσικό πρόσωπο n (fysikó prósopo, “natural person”)
φυσικοθεραπεία (fysikotherapeía, “physiotherapy”)

Noun

φυσικός • (fysikós) m or f (plural φυσικοί)

physicist

Declension

Declension of **φυσικός**
	singular	plural
nominative	φυσικός (fysikós)	φυσικοί (fysikoí)
genitive	φυσικού (fysikoú)	φυσικών (fysikón)
accusative	φυσικό (fysikó)	φυσικούς (fysikoús)
vocative	φυσικέ (fysiké)	φυσικοί (fysikoí)

φυσικός

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Derived terms

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Derived terms

Noun

Declension

Further reading