φώγω

Ancient Greek

Alternative forms

  • φῴζω (phōízō)
  • φωγνύω (phōgnúō)

Etymology

From Proto-Hellenic *pʰṓgō, from Proto-Indo-European *bʰeh₃g- (“to bake”). Cognates include Phrygian βεκος (bekos /⁠begos⁠/) and Old English bacan (English bake).

Pronunciation

 

Verb

φώγω • (phṓgō)

  1. to roast, toast, parch

Inflection

   Present: φώγω, φώγομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φώγω φώγεις φώγει φώγετον φώγετον φώγομεν φώγετε φώγουσῐ(ν)
subjunctive φώγω φώγῃς φώγῃ φώγητον φώγητον φώγωμεν φώγητε φώγωσῐ(ν)
optative φώγοιμῐ φώγοις φώγοι φώγοιτον φωγοίτην φώγοιμεν φώγοιτε φώγοιεν
imperative   φῶγε φωγέτω φώγετον φωγέτων   φώγετε φωγόντων
middle/
passive 		indicative φώγομαι φώγῃ / φώγει φώγεται φώγεσθον φώγεσθον φωγόμεθᾰ φώγεσθε φώγονται
subjunctive φώγωμαι φώγῃ φώγηται φώγησθον φώγησθον φωγώμεθᾰ φώγησθε φώγωνται
optative φωγοίμην φώγοιο φώγοιτο φώγοισθον φωγοίσθην φωγοίμεθᾰ φώγοισθε φώγοιντο
imperative   φώγου φωγέσθω φώγεσθον φωγέσθων   φώγεσθε φωγέσθων
active middle/passive
infinitive φώγειν φώγεσθαι
participle m φώγων φωγόμενος
f φώγουσᾰ φωγομένη
n φῶγον φωγόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔφωγον, ἐφωγόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔφωγον ἔφωγες ἔφωγε(ν) ἐφώγετον ἐφωγέτην ἐφώγομεν ἐφώγετε ἔφωγον
middle/
passive 		indicative ἐφωγόμην ἐφώγου ἐφώγετο ἐφώγεσθον ἐφωγέσθην ἐφωγόμεθᾰ ἐφώγεσθε ἐφώγοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: φώξω, φώξομαι, φωχθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative φώξω φώξεις φώξει φώξετον φώξετον φώξομεν φώξετε φώξουσῐ(ν)
optative φώξοιμῐ φώξοις φώξοι φώξοιτον φωξοίτην φώξοιμεν φώξοιτε φώξοιεν
middle indicative φώξομαι φώξῃ / φώξει φώξεται φώξεσθον φώξεσθον φωξόμεθᾰ φώξεσθε φώξονται
optative φωξοίμην φώξοιο φώξοιτο φώξοισθον φωξοίσθην φωξοίμεθᾰ φώξοισθε φώξοιντο
passive indicative φωχθήσομαι φωχθήσῃ φωχθήσεται φωχθήσεσθον φωχθήσεσθον φωχθησόμεθᾰ φωχθήσεσθε φωχθήσονται
optative φωχθησοίμην φωχθήσοιο φωχθήσοιτο φωχθήσοισθον φωχθησοίσθην φωχθησοίμεθᾰ φωχθήσοισθε φωχθήσοιντο
active middle passive
infinitive φώξειν φώξεσθαι φωχθήσεσθαι
participle m φώξων φωξόμενος φωχθησόμενος
f φώξουσᾰ φωξομένη φωχθησομένη
n φῶξον φωξόμενον φωχθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔφωξᾰ, ἐφωξᾰ́μην, ἐφώχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔφωξᾰ ἔφωξᾰς ἔφωξε(ν) ἐφώξᾰτον ἐφωξᾰ́την ἐφώξᾰμεν ἐφώξᾰτε ἔφωξᾰν
subjunctive φώξω φώξῃς φώξῃ φώξητον φώξητον φώξωμεν φώξητε φώξωσῐ(ν)
optative φώξαιμῐ φώξειᾰς / φώξαις φώξειε(ν) / φώξαι φώξαιτον φωξαίτην φώξαιμεν φώξαιτε φώξειᾰν / φώξαιεν
imperative   φῶξον φωξᾰ́τω φώξᾰτον φωξᾰ́των   φώξᾰτε φωξᾰ́ντων
middle indicative ἐφωξᾰ́μην ἐφώξω ἐφώξᾰτο ἐφώξᾰσθον ἐφωξᾰ́σθην ἐφωξᾰ́μεθᾰ ἐφώξᾰσθε ἐφώξᾰντο
subjunctive φώξωμαι φώξῃ φώξηται φώξησθον φώξησθον φωξώμεθᾰ φώξησθε φώξωνται
optative φωξαίμην φώξαιο φώξαιτο φώξαισθον φωξαίσθην φωξαίμεθᾰ φώξαισθε φώξαιντο
imperative   φῶξαι φωξᾰ́σθω φώξᾰσθον φωξᾰ́σθων   φώξᾰσθε φωξᾰ́σθων
passive indicative ἐφώχθην ἐφώχθης ἐφώχθη ἐφώχθητον ἐφωχθήτην ἐφώχθημεν ἐφώχθητε ἐφώχθησᾰν
subjunctive φωχθῶ φωχθῇς φωχθῇ φωχθῆτον φωχθῆτον φωχθῶμεν φωχθῆτε φωχθῶσῐ(ν)
optative φωχθείην φωχθείης φωχθείη φωχθεῖτον / φωχθείητον φωχθείτην / φωχθειήτην φωχθεῖμεν / φωχθείημεν φωχθεῖτε / φωχθείητε φωχθεῖεν / φωχθείησᾰν
imperative   φώχθητῐ φωχθήτω φώχθητον φωχθήτων   φώχθητε φωχθέντων
active middle passive
infinitive φῶξαι φώξᾰσθαι φωχθῆναι
participle m φώξᾱς φωξᾰ́μενος φωχθείς
f φώξᾱσᾰ φωξᾰμένη φωχθεῖσᾰ
n φῶξᾰν φωξᾰ́μενον φωχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔφωσᾰ, ἐφωσᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔφωσᾰ ἔφωσᾰς ἔφωσε(ν) ἐφώσᾰτον ἐφωσᾰ́την ἐφώσᾰμεν ἐφώσᾰτε ἔφωσᾰν
subjunctive φώσω φώσῃς φώσῃ φώσητον φώσητον φώσωμεν φώσητε φώσωσῐ(ν)
optative φώσαιμῐ φώσειᾰς / φώσαις φώσειε(ν) / φώσαι φώσαιτον φωσαίτην φώσαιμεν φώσαιτε φώσειᾰν / φώσαιεν
imperative   φῶσον φωσᾰ́τω φώσᾰτον φωσᾰ́των   φώσᾰτε φωσᾰ́ντων
middle indicative ἐφωσᾰ́μην ἐφώσω ἐφώσᾰτο ἐφώσᾰσθον ἐφωσᾰ́σθην ἐφωσᾰ́μεθᾰ ἐφώσᾰσθε ἐφώσᾰντο
subjunctive φώσωμαι φώσῃ φώσηται φώσησθον φώσησθον φωσώμεθᾰ φώσησθε φώσωνται
optative φωσαίμην φώσαιο φώσαιτο φώσαισθον φωσαίσθην φωσαίμεθᾰ φώσαισθε φώσαιντο
imperative   φῶσαι φωσᾰ́σθω φώσᾰσθον φωσᾰ́σθων   φώσᾰσθε φωσᾰ́σθων
active middle
infinitive φῶσαι φώσᾰσθαι
participle m φώσᾱς φωσᾰ́μενος
f φώσᾱσᾰ φωσᾰμένη
n φῶσᾰν φωσᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέφωγμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative πέφωγμαι πέφωξαι πέφωκται πέφωχθον πέφωχθον πεφώγμεθᾰ πέφωχθε πεφώγᾰται
subjunctive πεφωγμένος ὦ πεφωγμένος ᾖς πεφωγμένος ᾖ πεφωγμένω ἦτον πεφωγμένω ἦτον πεφωγμένοι ὦμεν πεφωγμένοι ἦτε πεφωγμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεφωγμένος εἴην πεφωγμένος εἴης πεφωγμένος εἴη πεφωγμένω εἴητον / εἶτον πεφωγμένω εἰήτην / εἴτην πεφωγμένοι εἴημεν / εἶμεν πεφωγμένοι εἴητε / εἶτε πεφωγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   πέφωξο πεφώχθω πέφωχθον πεφώχθων   πέφωχθε πεφώχθων
middle/passive
infinitive πεφῶχθαι
participle m πεφωγμένος
f πεφωγμένη
n πεφωγμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πέφωσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative πέφωσμαι πέφωσαι πέφωσται πέφωσθον πέφωσθον πεφώσμεθᾰ πέφωσθε πεφώσᾰται
subjunctive πεφωσμένος ὦ πεφωσμένος ᾖς πεφωσμένος ᾖ πεφωσμένω ἦτον πεφωσμένω ἦτον πεφωσμένοι ὦμεν πεφωσμένοι ἦτε πεφωσμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεφωσμένος εἴην πεφωσμένος εἴης πεφωσμένος εἴη πεφωσμένω εἴητον / εἶτον πεφωσμένω εἰήτην / εἴτην πεφωσμένοι εἴημεν / εἶμεν πεφωσμένοι εἴητε / εἶτε πεφωσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   πέφωσο πεφώσθω πέφωσθον πεφώσθων   πέφωσθε πεφώσθων
middle/passive
infinitive πεφῶσθαι
participle m πεφωσμένος
f πεφωσμένη
n πεφωσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

  • φῶξις (phôxis)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.